سیلی ناترازی انرژی به صورت مدعیان/ آشکار شدن ناترازی مدیریتی

 شورای هماهنگی شبکه تشکل های مردم نهاد و اجتماع محور محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار کشور روز گذشته به مناسبت روز هوای پاک ( ۲۹ دی ماه ) بیانیه ای منتشر کرد.

به گزارش تین نیوز، در بخشی از این بیانیه که در کانال تلگرامی این شورا منتشر شده ، آمده است:  پاییز امسال، فقط یک فصل از سال نبود؛ لحظه ورق خوردن فصلی از تاریخ چنددهه ای مدیریت خزان زده توسعه و پیشرفت کشورمان بود که همه را از هر گروه و دسته و جناحی، به تکاپوی اصلاح و تغییر و تحول واداشت؛ حتی اگر این تکاپو، برای برخی از آنان، نمایشی ظاهری بوده باشد، ما آن را به فال نیک می‍ گیریم و مبنای مطالبات مان قرار خواهیم داد.

متن کامل این بیانه به شرح زیر است: 

«  شهروندان و روستاوندان عزیز سرزمین زیبای ایران

 مسئولان محترم نهادهای اجرایی، تقنینی، قضایی، نهادهای عمومی و دستگاه های نظارتی کشور

 با سلام و احترام؛

 ۲۹ دی ۱۴۰۳، روز ملی هوای پاک را در حالی گرامی می داریم که پاییز برگ ریزان مدیریت توسعه ناپایدار، بی قاعده، رفاقتی و بی توجه به قانون در سال های اخیر، غمگین تر و تلخ تر از همیشه، روی خود را به مدیران و مسئولان کشور نشان داد و پس از سال ها کتمان و بی توجهی، واقعیت ناترازی مدیریتی، ناترازی انرژی را به صورت مدعیان توسعه کشور کوبید؛ این سیلیِ فعلا آرام، اگرچه تفکر در مورد توسعه و پیشرفت کشور را به سطح بالاتری انتقال داد و حساسیت ها را گسترده تر و آثار خطاهای برنامه ریزی و مدیریتی را ملموس تر نمود، اما واقعیت آن است تا مادامیکه اصلاحات اساسی در ساختارها و سازوکارهای مدیریتی و اجرایی و به روزرسانی عاقلانه و هوشمندانه آنها در کنار تقویت و گسترش نظارت های بدون مماشات و دقیق و رعایت قوانین با ضمانت اجرایی بدون تبعیض در کشور انجام نشود، لاجرم هر سال و چه بسا هر فصل از سال، به تناوب و هر بار، گریزی از دریافت ضربات محکم تری که گیجی بیشتری نصیب مان کند، نخواهیم داشت؛

 واقعیت آن است که در سال های اخیر، اگرچه امیدوارانه نکات و توصیه های کارشناسی لازم برای پیشگیری از رسیدن به چنین پاییز و زمستانی، بارها و بارها از سوی بخش های مختلف تخصصی و اجتماعی گوشزد شده است، ولی توانایی شنیدن و سرعت تحول و اصلاح و تغییر یا بهبود وضعیت، به علل متنوعی همچون ضعف زیرساخت ها، عدم سرمایه گذاری مناسب و به موقع، عدم نظارت جدی و از همه مهم تر، گرفتاری دولت در چنگال عاملان و حامیان منتفع از ناترازی ها، در کنار چند عامل سیاسی و اقتصادی و فنی، اندک و ناچیز بوده است.

 به نظر می رسد اگر فرض را بر پایداری امیدواری کنشگران و وجود اراده جدید و جدی دولت برای تغییر ریل اساسی به سوی حکمروایی مطلوب در مسیر توسعه و پیشرفت پایدار کشور بگذاریم – که البته خود، ناشی از درک تحمیلی پیچیدگی های وضعیت موجود است؛ و در این، اشارت های بسیاری برای عاقلان است – لازم است که مروری بر آنچه پیش از این با دولت ها و مردم عزیز کشورمان در میان گذاشته ایم، داشته باشیم و در این مجال، یک قرار اجتماعی پایدار، یک قرارداد محترمانه یا همان درانداختن طرحی نو را مبنای تحول و تغییر وضعیت قرار دهیم؛

 بنابراین، بخشی از بیانیه روز هوای پاک سال گذشته را با تأکید بر اینکه آن را پیش درآمد هر تحولی می دانیم، با هم مرور می کنیم و امیدواریم با پاییزی که از سرگذراندیم، فصل های آینده کشورمان، با حذف دغدغه آلودگی هوا از فهرست دغدغه هایمان همراه باشد:

 «امروز آشکار شده است که ما در دام مجموعه ای از کژکارکردی ها، ترک فعل ها، خیانت ها، بی توجهی ها، سوءاستفاده ها، سهل انگاری ها و بی مسئولیتی ها گرفتار شده ایم و اراده ای هم برای گذر از این گرداب اگر باشد، نهایتا خود در همین دام گرفتار می آید؛

 فعالان و کنشگران و تشکل های اجتماعی در طول یک دهه گذشته و به ویژه پس از تصویب قانون هوای پاک که علیرغم برخی اشکالات ماهوی و شکلی، در نوع خود قانونی پیشرو و جامع و کارآمد فرض می شد و می شود، بارها و بارها از راههای گوناگون درخصوص ابعاد و زوایای آلودگی هوا و تبعات غیرقابل جبران آن تذکر و هشدار داده اند و بر توجه غیرشعاری به این موضوع و رعایت همین قانون و اصلاح رویه ها تأکید کرده اند؛

 آنچه امروز با آن دست و پنجه نرم می کنیم، محصول یک همکاری و همراهی کم نظیر میان همه بخش های جامعه است؛ از اشتباه یا انحراف در تعیین سیاست های کلان کشور، تا بخشی نگری ناشی از مصلحت اندیشی و بعضا بی دقتی، بیگانگی یا کم سوادی قوه قانونگذار، تا فعل غیرقانونی و ترک فعل و اتلاف و انحراف منابع مالی در قوه اجرایی و تا کم توجهی و مماشات و تأخیر اجرای قانون در قوه قضاییه، از مدیریت معیوب منابع طبیعی و آب کشور، تا سردرگمی و گاه، بی مبالاتی و عدم بهره وری بخش تولید اعم از سوخت و خودرو و صنایع آلاینده بزرگ و کوچک، تا بی برنامگی و کم توجهی بخش خدمات، از کم توانی و سهل انگاری در بخش آموزش و اطلاع رسانی و تا فقدان برنامه هدفمند و جامع فرهنگ یابی و فرهنگ سازی و ترویج در تشکل های مردم نهاد و اجتماعی و جامعه مدنی کشور و مانع تراشی در برابر ابتکارات و خلاقیت های آنان، تا بحران کشنده فرهنگی بدمصرفی و اسراف و اتلاف منابع در میان عموم شهروندان و روستاوندان،.... همه و همه دست به دست هم داده ایم تا کشورمان متحمل هزینه ها، دردها و آلام جانفرسای اقتصادی و اجتماعی شود و سلامتی و حیات ساکنان سرزمین مان مورد حمله همه جانبه قرار گیرد؛

 ما همه با هم، راه را اشتباه رفته ایم و همه با هم باید تصمیم بگیریم که مسیر را اصلاح کنیم؛ در این مسیر، قدرت و توان عوامل مختلف، یکسان نیست اما آنچه در همه ما یکسان است، آن است که در لحظه ای طلایی تصمیم بگیریم که هر یک، قدمی برای اصلاح تصمیمات و روندها و بازگشت از این مسیر خودکشی دسته جمعی برداریم؛/پایان نقل قول»

 در این مسیر، اگر همه پای کار باشیم و هر یک، به سهم خود متعهد به انجام اقدامات مشخصی شویم، نتیجه قطعا قابل توجه خواهد شد؛ از همین روست که با توجه به پیوستگی موضوعات ناترازی انرژی با بحث آلودگی هوا، قرار اجتماعی با دولت برای تحقق یک فعالیت مشترک و مشارکت محور، مورد توجه قرار گرفت و کیست که نداند این قرارداد، وقتی عملیاتی و فراگیر می شود که دولت بتواند با درک درست، پایبندی خود را به عهدی که با بخش های دیگر جامعه بسته است، نشان دهد.

 کاستن دو درجه ای دمای محیط کار و زندگی، خاموش کردن یک وسیله برقی یا یک لامپ اضافی و کاستن حداقل یک واحد از مصرف روزانه سوخت کارگاه تولیدی یا خدماتی یا وسیله نقلیه، اقدامات خیلی ساده و کوچکی به نظر می رسند؛ اما اگر توسط همه ما انجام شوند، نتیجه غیرقابل باوری را شاهد خواهیم بود.

 باری، این قرار، زمانی کار خواهد کرد و فراگیر خواهد شد که دولت، شریک محترم و صادق و منصف و عادلی برای مردم باشد و به وظایفش عمل نماید.

 پاییز امسال، فقط یک فصل از سال نبود؛ لحظه ورق خوردن فصلی از تاریخ چنددهه ای مدیریت خزان زده توسعه و پیشرفت کشورمان بود که همه را از هر گروه و دسته و جناحی، به تکاپوی اصلاح و تغییر و تحول واداشت؛ حتی اگر این تکاپو، برای برخی از آنان، نمایشی ظاهری بوده باشد، ما آن را به فال نیک می‍ گیریم و مبنای مطالبات مان قرار خواهیم داد.

 شبکه تشکل های مردم نهاد و اجتماع محور محیط زیست و منابع طبیعی کشور، ضمن تقدیر از همه کسانی که در هر موقعیتی و وضعیتی که هستند، با درک مسئولیت اجتماعی خویش، گامی هرچند کوچک در مسیر اصلاح رویه های آسیب زای موجود برمی دارند و با همین گام اثرگذار، قدرت و فرصت مطالبه گری یا همراه سازی دیگران را کسب می کنند و به گسترش فرهنگ توسعه و پیشرفت پایدار کشور کمک می کنند و سطح توجه به حقوق و تکالیف شهروندی و اجرایی و تقنینی و قضایی و نظارتی را ارتقا می دهند و نیز با تشکر از آن دسته از مسئولان دلسوزی که در عمل به قوانین و فراهم آوردن بستر مناسب جهت اصلاح امور، آستین بالا زده اند و با احترام به شهروندان شهرهایی که کنشگری متمدنانه و همدلانه برای احقاق حقوق اولیه شهروندی خود در این حوزه داشته اند، بار دیگر توجه همه بخش های جامعه را به اهمیت و تبعات و زیان های غیرقابل جبران بحران آلودگی هوا جلب نموده و از همه دست اندرکاران و مسئولان کشور در همه سطوح، اراده و اقدام مناسب جهت گذر از این بلای حال و آینده بربادده را مطالبه می نماید؛

 پیشاپیش، از تمام آنهایی که تا ۲۹ دی ۱۴۰۴، قدمی برای رفع معضل آلودگی هوا برمی دارند، سپاسگزاریم و امیدواریم سال آینده جشنواره ای از روزهای بدون آلودگی هوا را با کمک هم برگزار کنیم؛

 با احترام دوباره

 شورای هماهنگی شبکه تشکل های مردم نهاد و اجتماع محور محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار کشور

 ۲۹ دی ۱۴۰۳»