عمر مفید ساختمان در اروپا پنج برابر ایران است

نظام الدین برزگری یکی از عوامل پایین بودن کیفیت و عمر مفید ساختمان را پایین بودن کیفیت مصالح عنوان کرد و افزود: حدود یک هزار نوع مصالح ساختمانی شامل گروه های اصلی و فرعی در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد که بسیاری از این مصالح، از استانداردهای لازم برخوردار نیست.

وی افزود: اگرچه رعایت اصول ایمنی در ساخت و ساز و نظارت بر آن از مهمترین عوامل ساختمان سازی مطلوب به شمار می رود، اما کیفیت مصالح مصرفی و چگونگی انتخاب و مصرف آنها نیز از جمله دلایل بهبود کیفیت ساخت و ساز محسوب می شود.

برزگری اضافه کرد: در سال های گذشته بویژه در دهه 90، سازمان ملی استاندارد بیش از پنج هزار مورد از تولیدکنندگان مصالح ساختمانی را تحت پوشش استاندارد قرار داد.

وی عرضه مصالح نامرغوب، پایین بودن استفاده از مصالح استاندارد، کم توجهی سازمان ها و نبود نظام کنترلی بهینه بر تولید را ازجمله مشکلات این بخش برشمرد و گفت: امروزه موضوع استاندارد مصالح بصورت جهانی مطرح است؛ استانداردها در جهان به گونه ای تدوین می شوند که مکمل استاندارد جهانی باشند؛ به همین سبب، میزان استفاده و مقاومت بسیاری از مصالح ساختمانی مانند بتن، با توجه به وضعیت محیط و شرایط آب و هوایی تعیین می شود.

برزگری اضافه کرد: در بسیاری از کشورها، شرکت هایی به منزله آزمایشگاه های اکریدیته از سازمان استاندارد مجوز می گیرند و بصورت حرفه ای به بررسی رعایت استانداردها در هر یک از کالاها می پردازد که این موضوع می تواند موجب تسریع در کار نظارت بر این مصالح شود.

(آزمایشگاه آکرودیته عبارت است از آزمایشگاهی که مورد ارزیابی و تائید منظم عملیات در مقایسه با استانداردهای مربوطه توسط یک سازمان مستقل قرار می گیرد.)

وی افزود: در ایران علاوه بر پایین بودن سطح فناوری تولید در بسیاری از کارگاه ها و کارخانه های مصالح ساختمانی، بی توجهی به استانداردهای ملی و شرایط محیطی یکی از دلایل پایین بودن استاندارد مصالح ساختمانی است.

برزگری با بیان اینکه علاوه بر کیفیت مصالح ساختمانی، چگونگی استفاده از آنها نیز در مقاوم سازی ساختمان ها موثر است، گفت: حدود 30 درصد از مشکلات ساخت و ساز مربوط به مصالح نامرغوب و 70 درصد به دلیل استفاده نادرست از مصالح ساختمانی است.

وی تصریح کرد: به نظر می رسد تقاضای بالا برای مصرف مصالح ساختمانی و سود سرشار حاصل از فروش آن، به گونه ای است که سازندگان را از هرگونه تعهد برای استاندارد کردن آن باز می دارد.

برزگری افزود: در عین حال نبود نظارتی کارآمد و و ابزار و اهرم های قانونی، امکان استفاده از مصالح غیراستاندارد و ساخت وسازهای ناامن را افزایش داده است و شهرداری ها نیز هنگام صدور پایان کار صرف نظر از کیفیت مصالح، تنها به امور هندسی و شهرسازی ساختمان ها توجه می کنند.

رئیس اسبق سازمان ملی استاندارد ایران با تاکید بر اینکه توجه به استفاده از مصالح استاندارد ضامن ایمنی ساختمان هاست، تاکید کرد: استانداردسازی باید در ساخت همه ساختمان ها مورد توجه قرار گیرد تا شاهد ساختمان هایی زیبا و مطئمن برای زندگی مردم باشیم.