◄ «سیل» ویرانگر دیگری که دیده نمی‌شود
این سیل ویرانگر خاموش که می‌توان آن‌را سیل نقدینگی نامید با وجود این‌که مایه حیات و رشد اقتصاد است چنانچه مهار نشود می‌تواند به‌مراتب بیش از سیل آبی خسارت وارد کند.
در جلسه علنی یکشنبه 25 فروردین در خانه ملت، وزیر کشور، وزیر نیرو و نیز وزیر جهاد کشاورزی حضور یافتند و درباره سیل‌های اخیر و میزان خسارات و وضعیت استان‌های سیل‌زده و همین‌طور عملکرد دستگاه‌های مربوطه گزارشی به نمایندگان مجلس ارائه دادند.
گزارش وزرا و مسئولان به نمایندگان نکات بسیار مهمی دربر دارد از جمله این‌که:
25 استان کشور و 440 روستا درگیر سیل بودند اما با جابه‌جایی سکنه 250 روستا خسارات جانی به حداقل رسید، جمع خسارات وارده 30 تا 35 هزار میلیارد تومان برآورد گردید که حدود 40 درصد آن در بخش کشاورزی بود.
بیش از ۱۴ هزار کیلومتر از راه‌های کشور در بیش از ۶ هزار و ۸۰۰ نقطه کشور دچار آسیب شده و ۷۲۵ پل به‌طور کامل تخریب شده است.حدود ۱۵۰ هزار واحد مسکونی در شهر و روستا آسیب دیدند که ۵۰ هزار واحد نیاز به احداث مجدد و ۱۰۰ هزار واحد نیاز به تعمیر و بازسازی دارد.
۴۴۵ هزار نفر درگیر سیلاب بودند از محل حادثه خارج شدند و حدود ۲۲۷ هزار نفر اسکان اضطراری یافتند.
مردم نیز 100 میلیارد تومان کمک نقدی و 30 میلیارد تومان کمک غیر نقدی داشتند.
همچنین وزیر نیرو در رسانه ملی نیز مطالب مهم دیگری از جمله موارد زیر را در خصوص نقش سدها بیان کرد.
در نیمه اول فروردین ۹۷ حدود ۳ میلیمتر بارش را تجربه کردیم و امسال این رقم در مدت مشابه به ۵۷ میلیمتر رسیده یعنی امسال ۱۹ برابر سال قبل و ۳ برابر میانگین ۵۰ ساله اخیر کشور بارش صورت گرفته است.
سد دز با حدود ۵۰ سال عمر و با حجمی برابر با ۲/۶ میلیارد متر مکعب توانست در برابر سیلاب‌های ۲۰ روز اخیر حدود ۹ میلیارد متر مکعب آب ورودی را مدیریت کند یعنی ۳ برابر حجم خودش خروجی داشته است. سد کرخه هم توانست با حجم ورودی ۸ هزار متر مکعب آب ورودی در ثانیه مواجه و دوام بیاورد در حوزه کارون بزرگ حدود ۵۲ برابر سال قبل بارش داشته‌ایم همه این‌ها بیانگر بارش کم نظیر اخیر است.
این نکات همگی در مورد طغیان و ناتوانی ما در مهار کامل عامل حیات جهان هستی است.
در کنار خسارات و ویرانی‌های فراوان این نزولات آسمانی که در زمانی بسیار کوتاه رخ داد و به بسیج همه نیروهای کشوری و لشگری و نیروها و تشکلات مردمی منتج شد و با نعمت سدهای پرظرفیت از شدت آن کاسته شد خوب است به سیل ویرانگر دیگری که تاکنون چندین بار و هر بار میلیون ها نفر را شدیداً متأثر نموده نیز نگاهی داشته باشیم.
این سیل ویرانگر خاموش که می‌توان آن‌را سیل نقدینگی نامید با وجود این‌که مایه حیات و رشد اقتصاد است چنانچه مهار نشود می‌تواند به‌مراتب بیش از سیل آبی خسارت وارد کند با این تفاوت که چون قابل مشاهده نیست برآورد و جبران آن نیز بسیار سخت و نه تنها بسیج مردم برای کمک دشوار است بلکه سازمان های دولتی در تشدید خسارت کمک می‌کند.
برای مهار نقدینگی در دنیای پیشرفته حتی در کشورهایی با حاکمیت سرمایه، سدهایی مانند قانون «از کجا آورده‌ای؟» (که باید برای همه مردم و به‌ویژه همه مدیران دولتی و نهادهای عمومی و ... اعمال گردد) و مالیات بر سرمایه و املاک و اقلام لوکس تعبیه شده است که چنانچه به عمق آن توجه گردد مبتنی بر منطقی همانند زکات میباشد که با اجرای آن علاوه بر کاهش انباشت سرمایه، تولید رونق پایدار می‌گیرد، فاصله طبقاتی کاهش و اشتغال و ارزش پول ملی افزایش می‌یابد.
