◄ نیاز مبرم به واردات تریلرهای یخچالدار

ای کاش مسئولانی که اجازه واردات کامیون‌های کارکرده را داده اند، با اهل فن مشورت می کردند زیرا کامیون کشنده دست دوم وارداتی احتیاج به نیمه یدک هم دارد و اجازه واردات نیمه یدک در درجه اول نو، اگر امکانش نبود نیمه یدک سه سال کارکرده را هم می دادند تا هم به یکباره در بازار با افزایش تقاضا و کمبود عرضه و افزایش سرسام آور قیمت نیمه یدک مواجه نمی شدیم و هم راننده از زیر یوق اجحاف شرکت های تولیدی ابن الوقت داخلی خارج می شد و هم کامیون کارکرده بعد از ورود چندین ماه هم با خسارت کارنکردن در انتظار تولید نیمه یدک داخلی نمی ماند.

رانندگان ناوگان یخچال دار به واسطه انحصاری که به هر دلیل عمداَ یا سهواَ توسط بعضی از مسئولان برای شرکت های داخلی سازنده نیمه یدک یخچال دار فراهم شده است، متحمل خسارات و زیان های بسیاری شده و می شوند. این شرکت ها گویا دفتر صرافی ارز هستند آنلاین و لحظه ای اقدام به باز و بستن سایت فروش و افزایش قیمت محصولات خود می نمایند، گویا مانند سایر کشورها حقوق کارگران خود را بر مبنای ساعتی 20 دلار یا یورو می دهند، گویی هیچ امتیاز، رانت و جنس وطنی در تولید محصولات خود استفاده نمی کنند، ولی در زمینه  ارتقای کیفیت گویا از تکنولوژی روز هیچ اطلاعی ندارند و هیچ اطلاعاتی هم از دنیا به ایشان نمی رسد.

 از ابتدای سال 1397 تا کنون قیمت یک نیمه یدک یخچال دار، قوطی خالی، بدون موتور از 115 میلیون تومان به 700 میلیون تومان افزایش یافته است یعنی بیش از 6 برابر. موتور یخچال از 100 میلیون تومان به 500 میلیون تومان افزایش قیمت یافته است. راننده ایرانی برای خرید یک دستگاه تریلر یخچال داری که اصلاً قابل مقایسه با نمونه خارجی آن نیست باید یک میلیارد و 200 میلیون تومان پرداخت نماید.

نکته بسیار جالب و حائز اهمیت اینکه این تولید کنندگان هیچ ارزشی برای نظر خریدار قائل نبوده، سفارش، سلیقه و نظر خریدار هیچ نقش و تاثیری در تولید شان نداشته و ندارد، محصولاتشان 2 سال کار نکرده شروع به پوسیدن می کند. راننده هنوز قسط 3 / 4 ساله بانک و بدهی تریلی یخچال را نداده باید به فکر خریدن یک دستگاه دیگر باشد.

یعنی یک راننده یخچالی به بواسطه رفتار بعضی از مسئولانی که به بهانه حمایت از صنایع داخلی مانع واردات تریلرهای یخچال دار استاندار روز دنیا می شوند، باید تمام عمر خود را برای صنعتگر و صنعتی که نمی خواهد هیچ تغییری در کیفیت محصول خود داده و حتی هر روز از کیفیت آن می‌کاهد و استاندارد و مصالح 50 سال پیش را به چندین برابر جنس با کیفیت و با استاندارد روز جهانی می فروشد بدود و کار کند. حال نقش سازمان حمایت از مصرف کنندگان در این میان چیست؟ آیا از نظر این سازمان راننده یخچالی مصرف کننده نیست؟

یک راننده یخچالی به دلیل مدیریت حمایتی مسئولان از صنعت و صنعتگری که فقط به‌فکر منافع شخصی خودش است باید سرمایه تمام عمر خود را با خرید تریلر یخچال دار ایرانی بر باد دهد، ولی هم از نظر کیفیت و هم از نظر گواهینامه‌های استاندارد بین‌المللی هیچ پیشرفتی نداشته است، حال آن که یک دستگاه نیمه یدک یخچال دار اشمیتز، لامبرد، کرون، شرو، فورهاف و غیرو با بالاترین استاندارد روز جهانی با هزینه‌های بالای اروپا و با جدید ترین موتور روز دنیا به قیمت حدوداً 40 هزار یورو فروخته می شود، با یورو بالای 18 هزار تومانی حد اکثر 720 میلیون تومان تمام می شود، دستگاهی که با استاندارهای ایران حداقل 20 سال عمر مفید و بدون هیچ هزینه ای برای راننده کار خواهد کرد، حال هزینه های گمرکی و پلاک را به آن اضافه کنید، یعنی یک چندم قیمت تمام شده محصول ایرانی، به‌عنوان مثال طبق کنوانسیون جهانی  A T P نیمه یدک‌های یخچالداری که در مسیر‌های بین المللی فعالیت می کنند باید سرتی فی کیت ّ F R C  (گواهینامه بین المللی حمل مواد غذایی و فاسد شدنی) داشته باشند. موضوعی که این انجمن سال‌هاست در شرکت هایی که در ایران نیمه یدک یخچال دار تولید می کنند پیگیری و از مدیران این شرکت ها در خواست فراهم کردن زمینه ها و دریافت مجوز آن را دارد،  ولی به دلیل انحصار و پیش فروش محصولات داشتن این مجوز اصلاً برایشان هیچ اهمیتی ندارد. حتماَ باید از ورود ناوگان یخچال دار ایرانی به سایر کشورها جلوگیری شود، رانندگان ایرانی متحمل خسارات فراوانی بشوند، آن وقت شاید این شرکتها فکری برای آن بکنند و این گواهینامه را برای تریلر های یخچال دار تولیدی خود بگیرند، البته باز هم بعید است، چون بازار اصلی آنها رانندگانی است که داخل ایران مشغول فعالیت هستند.

با ایجاد انحصار برای یک گروه خاص تحت عنوان تولید کننده، نمی توان صنعتگر تربیت و تولید کرد و با آنها صنعت را ارتقا داد،  به‌عنوان مثال بعد از انقلاب هم شعار حمایت از صنایع داخلی می‌دادند، به مدت حدوداً 20 سال هم، ورود اجناس خارجی را ممنوع کردند، چه اتفاقی افتاد؟ تولید کننده ایرانی از ترس تغییر و خلل درآمدی عین 20 سال را ماشین لباسشویی سطلی تولید کرد و لباس های مردم را جوید و پاره کرد، ایران خودرو هم 20 سال بدون هیچ تغییری پیکان را تولید و مردم را مجبور به خرید آن کرد. در آخر مسئولان به این نتیجه رسیدند که باید درهای ایران را به روی صنعتگران خارجی باز کنند که در سال 69 پژو 405 و متعاقب آن سایر برندها از کشورهای مختلف وارد ایران شد، صنعتگر و صنعت در فضای رقابتی رشد و ترقی می کند نه در فضای رانت و انحصار. از آنجا که صنعتگر ایرانی به سود خودش می اندیشد، از تغییر و توقف خط تولید جهت ارتقا می‌ترسد، چنین صنعتگری در فضای حمایتی نه تنها رشدی نخواهد کرد بلکه فقط به مصرف کننده گرفتار ظلم و اجحاف خواهد کرد. در سال های گذشته افرادی آگاه و فنی نمایندگی اشمیتز، اولین و بهترین کمپانی سازنده نیمه یدک دنیا، خصوصاً در زمینه یخچال دار را در ایران دائر نمودند، ولی متاسفانه به دلایل نامعلومی از فعالیت آنها جلوگیری شده و ایشان به ناچار با تحمل خسارات فراوان و طبق شنیده ها ورشکست شدند،  گفته شد به دلیل خدمات پس از فروش اجازه فعالیت به ایشان داده نشد، خدماتی که در اکثر تریلر های یخچال دار مشابه است، تنها تفاوت در محورها بود که به دلیل کیفیت بالای تریلی اشمیتز نیاز چندانی به خدمات پس از فروش نداشت.

امروزه با وجود تکنولوژی و عصر ارتباطات و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی که دنبال فرصتی برای سرمایه گذاری و کسب سود شخصی هستند، به اعتقاد اینجانب دیگر گرفتن تعهد خدمات پس از فروش از وارد کنندگان و مانع فعالیت ایشان شدن هیچ معنا و مفهومی ندارد که به بهانه آن مصرف کنندگان را از مصرف اجناس با کیفیت محروم نمایند.

از مسئولان وزارت صنعت،معدن،تجارت (صمت)، سازمان ملی استاندارد، سازمان راهداری، سازمان حمایت از مصرف کنندگان و سایر ارگان ها و سازمان های مرتبط با واردات ناوگان حمل کالا درخواست می‌شود به موضوع ورود نموده و به فریاد رانندگان ناوگان یخچال دار برسند. این رانندگان گرفتار هم پول خیلی زیادی نسبت به نمونه مشابه خارجی آن پرداخت می نمایند و هم استاندارد و کیفیت و طول عمر بسیار پایین تری تحویل می گیرند، این رانندگان با زحمت فراوان و سختی بسیار پول در می آورند، سرمایه دار و فئودال نیستند که از تولید کننده محصولات کیفیت پایین، حمایت کنند.

در حال حاضر این شرکت ها محصولات خود را به صورت نقدی می فروشند و همه وجوه آن را هم نقداً از خریدار دریافت می کنند ولی تحویل آن را منوط به گذشت سه ماه کاری یعنی حداقل چهار  ماه می کنند، این خود موید کمبود تریلر یخچال دار در ایران است، نکته قابل توجه در حال حاضر تریلر یخچال دار نقش بازار بورس و ارزهای خارجی را بازی کرده و تبدیل به بازاری مکاره برای دلالانی که با هدف کسب سود بیشتر ثبت نام می کنند تا در بازار آزاد به قیمتی بالاتر بفروشند شده  است و مصرف کنندگان واقعی یعنی رانندگان متضرر این شرایط هستند.

با توجه به توضیحات فوق، از آنجا که از یک طرف در مقطعی هندوانه چابهار در حجم وسیعی وارد بازار صادرات خصوصاَ به کشورهای حاشیه خلیج فارس شد  و از طرف دیگر کشور دبی و قطر به لحاظ بیماری کرونا با کمبود کارگر مواجه شدند، بنابراین از پذیرفتن محمولات از طریق لنج های باری خودداری نمودند و گفتند باید با تریلر یخچال دار حمل و آورده شود، این مسئله باعث شد کرایه های حمل ناوگان یخچال دار به یک باره افزایش چندین برابری پیدا کرد.  همین امر موجب گرایش شدید رانندگان سایر بخش های حمل و نقل برای خرید تریلر یخچال دار شد، از طرف دیگر  لزوم رعایت بهداشت، خروج حمل و نقل از سبک ستنی و لزوم استفاده هر چه بیشتر از تریلرهای یخچال دار در حمل و نقل، علاوه بر مواد غذایی و فاسد شدنی از جمله پروتئین و لبنیات، میوه، تره بار، مواد خوراکی، آشامیدنی، بهداشتی و اقلام بسیاری به آنها اضافه شده و کمبود شدیدی در بخش تریلر یخچال دار پدید آمده است که با توجه به شرایط تحریم و عدم پاسخگویی و بعضاً احتکار و کم فروشی جهت افزایش هر چه بیشتر قیمت این محصول، نیاز مبرم به واردات این ناوگان احساس می شو.

از مسئولان دخیل در امر واردات خواهشمند است، اجازه واردات حداقل 500 دستگاه تریلر یخچال دار با موتور و بدون موتور ارایه تا ضمن رفع نیاز جلوی سوداگری و دلالی در این بخش گرفته شود. 

*رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون های یخچال دار استان تهران