◄ بررسی راه آهن خواف-هرات؛ از زاویهای دیگر
یک کارشناس بخش حمل و نقل ریلی معتقد است، راه آهن خواف هرات اگرچه پروژه مهمی است، اما اولویتی در شرکت ساخت نداشت.
یک کارشناس بخش حمل و نقل ریلی معتقد است، راه آهن خواف هرات اگرچه پروژه مهمی است، اما اولویتی در شرکت ساخت نداشت.
به گزارش تین تیوز، علیرضا سید وکیلی با بیان این مطلب در باشگاه متخصصان تین نیوز افزود: بخش مهمی از زیرسازی این پروژه حدود ۱۵ سال قبل انجام شد.
وی تاکید کرد: اتصال ازبکستان به افغانستان که سالهای بعد شروع شد سه سال قبل اتمام یافت.
بیشتر بخوانید: نگاهی به آنچه بر راه آهن خواف - هرات گذشت
این کارشناس گفت: پیمانکار قطعه آخر، جونو به هرات سال قبل قطعی شد و بعید می دانم عملیات اجرایی پیشرفت چندانی داشته باشد.
سیدوکیلی افزود: طراحی پروژه به لحاظ نظام بهره برداری دچار مشکل است و ایستگاه مبادله درستی وجود ندارد.
وی تاکید کرد: تا زمان اتصال به هرات، عملا 2 قطعه داخل ایران بهره برداری خواهد شد و نیازی به اینقدر هزینه نبود.
این کارشناس با بیان این که پایانه بار مرزی این خط آهن به درستی ایجاد نشده است، گفت: مثل باقی پروژه ها، با کم توجهی به بهره برداری تحویل می شود و کماکان خطوط آنتنی ندارد.
به نظرم اغلب مطالب فوق درست نيست . توضيح آنكه:
1- كارفرمايي پروژه اتصال ريلي به خواف سالها در حوزه وزارت راه بوده و فقط در چند سال اخير به شركت ساخت منتقل شده است.
2- اين پروژه شرايط سختي از نظر امنيتي در برخي از سالها داشته كه منجر به توقف كار در چند سال و دشواري پيشرفت در كل دوره اجرا بوده است. در اين رابطه خاطره همکار عزیزمان، آقاي مهندس #فراهی از مهنسين مشاور ايران استن نقل مي شود که از بیستسال پیش میگفت؛
{آن روزهایی که برای شناسایی و طراحی مسیر رفته بود،
آن هم زمانی که تنها راه ارتباطى از ايران به #هرات راه خاكى و ناامن #دوغارون بود آنهم با فاصله زياد از مرز ورودى مسير راهآهن به داخل خاك افغانستان يعنى روستاى #شمتيغ!
سفری که چند روز پس از حادثه مهم #يازده_سپتامبر انجام میشود، با دِلهُرههای فراوان
از سفری که نمیتوانستند خودرویی همراهِ خود ببرند و به ناچار اجاره میکنند
در بين راه، یک گروه پيادهی همگی مسلح، جلوى خودرو را میگیرند، راننده که گویا فضا را میشناسد، توقف نمیکند و این آغازِ تيراندازى است.
گلولهها از شيشه عقب وارد و از بيخ
گوش یکی از مهندسین وارد و از شيشه جلو خارج میشوند! 😳
به خیر میگذرد؛
يك پاسگاه به ابعاد ۲ در ۲ متر كنار جاده خاكی با یك مامور راننده رامتوقف میکند، مهندسین ایرانی را به داخل پایگاه میبرد، نهایتاً با توضيحات راننده آزاد میشوند.
هيچ نقشه استانداردی براى مطالعه و طراحی موجود نیست، تنها یک نقشه جغرفياییِ قدیمی ارتش در دسترس است و البته بیدقت!
براى امكان بازديد از مسير با فاصله زیاد از نوار مرزى به كنسولگرى ايران میروند و فردایش با مساعدت استانداري هرات، با اكيپِ مينياب راهی میشوند
دو مرد كهنسالی که از زمان شوروى يادشان است كه مينها را در كجا کار گذاشتهاند! 😕
با ترس و لرز دنبالهرو پیرمردان میشوند و به كمك جادههاى خاكى تا مرز شمتيغ را میروند
همه جا تابلو زدهاند كه مينهای خارجِ جاده در كمين شما هستند
غروب میشود و وقتِ بازگشت
به اجبار از آبادى بزرگ غوريان، مشهور به مركز قاچاقچيان عبور میکنند.
شب فرا میرسد،
در تنها محل اقامتِ ممكن در بهظاهر فندقی (مسافرخانه) در هرات مستقر میشوند
مهندسِ زمينشناسِ همراه که در سال های اخیر به رحمتِ خدا رفته، به دليل آلودگى زياد محيط و غذا مسموم میشود.
در شهری که از ساعت هشت شب برق ندارد و فندق -همان هتل- هم در خاموشى است
هوا سرد است و تاریک، سوختی هم ندارند که رونقِ بخاریشان شود.🤕
آنچه مانده، سرما است و سوز و تاريكى و همکاری که حالِ خوبی ندارد 😔
از نگهبانى میخواهند که ماشين سرويس هتل را صدا كند برای رفتن به بيمارستان!
میخندد که برادرِ من سرویسمان کجا بود؟
- پس يك تاكسى براى ما بگيريد!
- امكانش نيست، رفت و آمد ممنوع است، خودت برو بیرون، اگر نگهبان تير اندازى نكرد و جلو آمد بگو يك تاكسى برایت بگیرد!
خوشبختانه نگهبان همراهی میکند و به ببمارستان میروند، آن هم بیمارستانی كه به كمك ايران ساخته شده و سرتاسر راهرو پر از بيمار كه روى زمين با يك پتو خوابيدهاند و هيچ پرستار
و خدمهای که نیست.😔
يك اتاق خالى با يك تخت معاينه پيدا میکنند و منتظر دكتر که بالاخره يك پسر جوان میآید که گویا در شوروى دوره ديده و از بیماران فراوانش میگوید.
مسمومين زياد است تا صبح میمانند و حال همكاری که رو به بهبودی نمیرود
مجبور میشوند که همان روز برگردند و باقیمانده كار را به روزهای بعد بسپارند.
از مرز که وارد خاك ايران میشوند، بیاختيار از ماشين پياده میشوند و بر خاك وطن بوسه میزنند. 😘
در راه به يك قهوهخانهیِ كوچك میروند
و يك غذاى معمولى که همگی اذعان دارند كه لذيذترين وتميز ترين غذاى عمرشان بوده{
3- اينكه گفته اند، بخشي از زيرسازي طرح 15 سال قبل انجام شده مربوط به مسير تربت حيدريه تا معدن سنگان بوده كه در سال 84 افتتاح شد وجزء اين پروژه نبوده است.
4- قطعه ايستگاه روزنك (جونو) تا هرات همان قطعه چهارم است كه در تعهد طرف افغانستاني است و سال قبل پيمانكار بخشي از آن مشخص شده و اجراي كار را هنوز آغاز نكرده اما اين پروژه براي بهره برداري معطل قطعه چهارم نخواهد بود و تبادل قطارهاي باري و مسافري از ايستگاه روزنك به سمت ايران فعال مي شود و در سالهاي بعد با تكميل قطعه چهارم، خط ريلي به شهر هرات مي رسد.
5- اينكه اظهار شده ايستگاه مبادله درستي وجود ندارد، مشخص نيست چه چيزي مدنظر نگارنده است كه وجود ندارد. در بخش داخل افغانستان ايستگاه روزنك براي تبادل بار بين قطار و كاميون در جوار جاده موجود منظور شده و كاميونها به آن دسترسي دارند و احداث تاسيسات و انبارهاي وسيع در اين ايستگاه به علت ماهيت موقت بودن آن (تا احداث قطعه چهارم) مدنظر نبوده و البته تجهيزات بارگيري و تخليه به تناسب نوع بارها بايستي در اين ايستگاه فراهم شود كه تامين اين تجهيزات جزء وظابف شركت ساخت (احداث زيربناها) نبوده و دستگاه بهره بردار بايد تجهيزات لازم را فراهم نمايد. در بخش داخل ايران نيز طرح ايستگاه ها با هماهنگي شركت راه آهن جمهوري اسلامي به عنوان دستگاه بهره بردار صورت پذيرفته است ودستگاه بهره بردار امكان بهره برداري را تاييد نموده است.
6- اينكه فعلا فقط دو قطعه فعاليت خواهد داشت صحيح نيست و قطعه سوم از مرز شمتيغ تا ايستگاه روزنك براي تردد قطارها آماده است و هماهنگيهاي لازم براي بهره برداري از اين قطعه نيز بين شركت راه آهن جموري اسلامي با ادارات ذيربط در كشور افغانستان صورت مي گيرد.
7- اينكه پايانه مرزي مناسبي وجود ندارد عبارت صحيحي نيست زيرا طراحي پايانه با مطالعات مهندسي و اقتباس از ديگر پايانه ها صورت پذيرفته و طرح آن با ادارات و نهادهاي ذيربط امور مرزي نظير نيروي انتظامي، گمرك، مرزباني، شركت راه آهن و ... هماهنگ شده كه بخشي اجرا شده و بخشي نيز در دست تكميل است و افتتاح طرح به معناي پايان يافتن احداث ساختمانهاي پايانه مرزي نبوده و اين بخش از فعاليت ادامه دارد.
8- اينكه خطوط آنتني وجود ندارد، نياز به توضيح دارد زيرا خطوط آنتني به معادن و كارخانجات در اطارف مسير اصلي احداث مي شود كه در اين خصوص آيين نامه قانوني خاصي وجود دارد كه اگر معدن يا كارخانه در اظطراف متقاضي احداث خطوط فرعي باشند مي توانند طبق آيين نامه فوق با هماهنگي شركت راه آهن جمهوري اسلامي اقدام نمايند و احداث چنين خطوطي جزء وظايف شركت ساخت به عنوان متولي احداث خطوط اصلي شبكه راه آهن نمي باشد.