◄ رابطه توسعه یافتگی و تصادفات رانندگی
کارشناسان حمل و نقل معتقدند میزان سوانح جاده ای رابطه مستقیم با سطح توسعه یافتگی کشورها دارد.
کارشناسان حمل و نقل معتقدند میزان سوانح جاده ای رابطه مستقیم با سطح توسعه یافتگی کشورها دارد.
به گزارش تین نیوز ، مجید بابایی کارشناس حمل و نقل در این باره گفت: همه عوامل از جمله کیفیت خودرو و جاده ها، فرهنگ رانندگی و کیفیت قوانین حاکم به نوعی با سطح توسعه یافتگی در ارتباط هستند.
وی در جمع متخصصان تین نیوز افزود: همچنین اجرای برنامه های ارتقای ایمنی مادامی که به عنوان بخشی از مدل توسعه کشور نباشد نمی تواند در بلندمدت تاثیر بزرگی داشته باشد چرا که به واسطه ضعیف ماندن سایر حوزه ها مجددا به سر جای اولش بر می گردد.
بابایی عنوان کرد: به عنوان مثال تا زمانی که مسئله معیشت مردم به عنوان بخش مهمی از فرایند توسعه بهبود نیابد انتظار رفتار نرمال رانندگی در جاده ها را نباید داشت.
او تاکید کرد: همچنین استفاده از خودروی مناسب و ایمن مستلزم اقداماتی کلان تر در فرایند تسهیل واردات خودروی استاندارد با قیمت نرمال جهانی است.
وی گفت: در حوزه بهبود جاده ها هم این گونه است. دولت ورشکسته توان نگهداری هزاران کلیومتر شبکه جاده ای را برابر استانداردهای روز دنیا ندارد.
بابایی ادامه داد: به همین دلایل طرح ایمنی راه ها مورد استقبال دولت قرار نگرفته است. تامین ۳۰۰ هزار میلیارد تومان درخواستی طرح برای کشور مقدور نیست. در نتیجه این کشتار با همین روند ادامه خواهد یافت. البته که تمام تلاش باید بشود تا حداقل از افزایش آن جلوگیری کرد.
نمودار پیوست بیانگر ارتباط میزان توسعه یافتگی و حوادث رانندگی است:
سلام.
الف) نمودار زیر رابطه بین درآمد سرانه ملی و تعداد تلفات را نشان میدهد.درآمد سرانه ملی فقط یکی از پارامتر های دخیل در درجه توسعه یافتگی یک کشور است نه همه پارامترها .توسعه یافتگی یک مجموعه چند عاملی ست و درآمد سرانه فقط یکی از آن عوامل است.لذا در استناد به این نمودار باید احتیاط کرد. کما اینکه این نمودار به طرز جالبی نشان میدهد که وقتی درآمد سرانه ملی از حدی بالاتر میرود آمار تلفات جاده ای افزایش پیدا میکند.
ضمنا در این نمودار پراکندگی بسیار زیاد است و انحراف معیار زیادی دیده میشود. آیا اختلاف بین توسعه یافتگی در ایران و ترکیه متناسب با تلفاتی ست که در نمودار آمده است؟ قطعا اینطور نیست.
ب) بدیهی ست که همه عوامل اشاره شده از جمله کیفیت خودرو ،کیفیت جاده ها، فرهنگ رانندگی، کیفیت قوانین حاکم و وضعیت معیشت مردم و وضعیت مالی دولت از توسعه یافتگی تاثیر میگیرند و بر آن تاثیر میگذارند. این تاثیر گذاری دو طرفه است.اما این معنی که " تا زمانی که کشور به توسعه نرسد نباید انتظار رفتار نرمال رانندگی در جاده ها را نباید داشت" نتیجه گیری درستی نیست. این نتیجه گیری تلویحا القا میکند که در شرایط حاضر و با این درجه ای از توسعه یافتگی ما محکوم به تحمل این تعداد از تلفات رانندگی هستیم و اقدامات انجام شده بیهوده هستند. حال آنکه جناب بابائی عزیز بیاد دارند که چند سال پیش با همین درجه توسعه یافتگی فعلی توانستیم با بکار گیری اقدامات موثر و هوشمندانه و با تلاش و دقتِ جمع کثیری از دست اندرکاران، آمار تلفات را به 17 هزار نفر کاهش دهیم.اینکه امروز آمار تلفات دوباره بالا رفته نه تنها به معنای بیهوده بودن آن تلاش ها نیست بلکه برعکس نشان دهنده فاصله گرفتن مدیران امرور از آن اقدامات موثر قبلی بوده است.
نباید روحیه که "هیچ کاری نمیشود کرد" را ترویج کرد.
این مبحث کاملا علمی است و در یک جامعه آماری نزدیک به ۲۰۰ کشور مطالعه شده است و طبیعتا تمام جنبه های مسئله هم پوشش داده نمی شود. کاهش کشته ها در یک بازه بیست ساله هم اتفاقا حاصل روند روبه رشد کشور بوده و بازگشت دوباره روند افزایشی نشان از فاصله گرفتن از مولفه های رشد در سال های اخیر است. این نتیجه گیری ها قطعا جامع نیستند اما ربطی هم به این ندارد که آن را معادل ترویج فرهنگ "هیچ کاری ننی شود کرد" قلمداد کرد.
مطلب کامل در خصوص این تحلیل را می توانید در شماره تیرماه ۱۴۰۰ مجله ترابران تحت عنوان "زخم توسعه نیافتگی بر جاده های ایران" مطالعه فرمائید. نویسنده یادداشت چنین برداشتی را که شما داشته اید به هیچ عنوان نداشته بلکه تاکید داشته تا بجای تمرکز بر سرمایه گذاری بر زیرساخت ها که در شرائط جاری کشور امری بسیار دشوار است بهتر است بر اصلاح مولفه های نرم از جمله رفتار رانندگی و نظارت متمرکز بود.