◄ تصمیم ناعادلانه‌ای که دامن رانندگان ترانزیت را گرفت
در اقدامی که منجر به صدور مصوبه دولتی نیز شده است، رانندگان خطوط بین‌المللی نمی‌توانند بیش از 2000 یورو یا دلار همراه خود از کشور خارج نمایند.
رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون‌های یخچال‌دار استان تهران، مصوبه مربوط به میزان مجاز ارز همراه رانندگان ترانزیت را ناعادلانه توصیف کرد.
به گزارش تین نیوز، عبدالله خانعلی به این شبکه خبری گفت: در اقدامی که منجر به صدور مصوبه دولتی نیز شده است، رانندگان خطوط بین‌المللی نمی‌توانند بیش از 2هزار یورو یا دلار، همراه خود ارز از کشور خارج کنند، در غیر این‌صورت قاچاق محسوب شده و با رانندگانی که بیش از این مقدار ارز خارجی همراه داشته باشند طبق قوانین مبارزه با قاچاق کالا و ارز برخورد خواهد شد.
وی تاکید کرد: این مصوبه عادلانه نیست و ارز اختصاص یافته به هیچ عنوان پاسخگوی هزینه‌های سفر نبوده و فشارهای روحی و روانی بسیاری را به رانندگان ترانزیت وارد و ایشان را بر سر دو راهی انتخاب عدم صداقت در گفتار، اظهار و علیرغم میل باطنی، پنهان کاری و انجام تخلف یا انصراف از فعالیت در بخش حملونقل بین‌المللی می‌کند، چرا که یک راننده، چاره‌ای جز همراه بردن حداقل مصرفی خود ندارد.
این فعال صنفی خاطرنشان کرد: جدای از وجود ابهامات موجود در مورد این‌که آیا در جلسات بحث و تبادل نظر در خصوص صدور این مصوبه، مسئولان وزارت راه و شهرسازی و سازمان راهداری حضور داشته‌اند یا خیر و این‌که به عنوان متولی رانندگان و ناوگان عمومی حملونقل جاده‌ای با صدور چنین مصوبه‌ای مخالفت کرده‌اند یا موافقت؟ این مصوبه مشکلات و معضلات متعددی برای رانندگان فعال در بخش بین‌المللی به وجود خواهد آورد.
وی افزود: از آنجا که حملونقل ایران به خصوص در بخش بین‌المللی خود مالکی است، اکثر شرکت‌های حمل‌ونقلی ایرانی هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری در این زمینه نکرده‌اند، بنابراین در هیچ یک از کشورهای دیگر هیچ دفتر و نمایندگی نداشته و حتی بعضاً در داخل کشور هم فعالیت چندانی ندارند.
خانعلی گفت: روال بر این است که خود راننده باری پیدا کرده، بارگیری کرده و شرکت‌ها تنها اقدام به فروش و صدور اسناد حمل برای راننده و ناوگان و دریافت کمیسیون از راننده می‌کنند، به همین دلیل در مواقع حساس و لازم هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهند.
به گزارش تین نیوز، او تاکید کرد: از آنجا که شرکت‌های حمل‌ونقلی در خرید ناوگان هیچ سرمایه‌گذاری نکرده‌اند، پس از صدور اسناد، رانندگان را به امان خدا رها کرده و به همین دلیل رانندگان و ناوگان ایرانی در خارج از مرزهای ایران از هیچ‌گونه حمایتی برخوردار نبوده و هر راننده مستقیماً مسئول پیدا کردن بار برگشت به ایران است، در غیر این‌صورت باید خالی برگردد.
رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون‌های یخچال‌دار استان تهران اضافه کرد: در خارج از مرزهای ایران، ریال قابلیت مصرف و تبدیل به ارزهای خارجی را نداشته و راننده جهت تهیه مایحتاج از هر نوع باید با ارزهای معتبر از قبیل یورو و دلار اقدام کند.
وی افزود: همچنین رانندگان برون مرزی در صورت نیاز به ارز جهت تهیه مایحتاج خود هیچ‌گونه حساب بانکی و یا کارت اعتباری در خارج از کشور ندارند، بنابراین باید قبل از خروج از کشور، ضمن بر آورد هزینه‌های ثابت سفر رفت و برگشت، ارز مورد نیاز خود را به هر شکل در ایران تهیه کنند.
خانعلی اظهار کرد: به عنوان مثال یک راننده و ناوگان ترانزیت ایرانی جهت رفت و برگشت به شهر هامبورگ آلمان در بهترین حالت بدون در نظر گرفتن هزینه‌های پیش بینی نشده، بسته به مصرف سوخت ناوگان، بین 4500 الی 5000 یورو هزینه دارد، اگر ناوگان یخچال‌دار باشد حتی خیلی بیشتر، چون عمده هزینه‌های ناوگان ترانزیت در کشورهای دیگر هزینه سوخت مصرفی و پرداخت عوارض جاده‌ای و اتوبان کارت است.
او افزود: با توجه به این‌که فشار تحریم‌ها پرداخت کرایه به رانندگان را در کشورهای دیگر با مشکلات عدیده‌ای مواجه کرده است، صاحبان کالا، واردکنندگان و صادرکنندگان قادر به پرداخت کرایه در خارج از ایران نیستند و اکثر رانندگان با قبول دریافت کرایه حمل در ایران موفق به پیدا کردن بار برگشت و بارگیری برای ایران می‌شوند.
این فعال صنفی بیان کرد: در چنین شرایطی رانندگان علیرغم فشارهای موجود و عدم اطمینان از وجود محمولات وارداتی، با قبول ریسک و پرداخت سودهای بالا، اقدام به قرض و تهیه ارز مورد نیاز سفر خویش می‌کنند.
به گزارش تین نیوز، او گفت: در کشور های دیگری که قصد تحت فشار قرار دادن ایران را دارند، همراه داشتن مقدار 10هزار واحد ارز بلا مانع است، راننده سوداگر نیست، راننده سرمایه‌دار نیست، به‌دلیل اقتضای شغلی همیشه گرفتار و بدهکار است، اگر مجبور نباشد مطمئناً ارز مازاد همراه خود نگه نمی‌دارد، پس باید نگاه‌ها را عوض کرد.
خانعلی تاکید کرد: در شرایطی که اقتصاد ایران از سوی دشمنان هدف قرار گرفته، صدور این مصوبه فشار مضاعف و ضربه مهلکی بر پیکره نیمه جان حملونقل بین‌المللی ایران است، در آن تمام جوانب در نظر گرفته نشده و کار کارشناسی لازم بر روی آن صورت نگرفته است و اگر سریعاً تجدیدنظر، فکر و اقدامی در جهت اصلاح آن صورت نگیرد قطعاً باید در آینده‌ای نزدیک با حملونقل بین‌المللی ایران خداحافظی و آن را به کشورهای دیگر واگذار کرد.
