◄ آشنایی با انواع وسیله های حمل و نقل سبز

حمل و نقل سبز هر نوع (وسیله) سفری است که تاثیر منفی بر محیط زیست ندارد.

به گزارش تین نیوز، حمل و نقل سبز می تواند به شکل شخصی ( دوچرخه الکتریکی پر سرعت) و یا حمل و نقل عمومی (اتوبوس های شهری الکتریکی) باشد. پیاده روی نیز همچنین به عنوان گونه ای از حمل و نقل سبز قلمداد می شود.

وجه مشترک حمل و نقل سبز با هر وسیله ای این است که پایدار (sustainable) باشد.  

حمل ونقل پایدار از منابعی تامین می شود که در صورت استفاده از بین نمی روند و برای نسل های آینده قابل استفاده هستند.

انواع وسیله نقلیه پایدار (سبز)

1. خودروهای برقی (الکتریکی):

تمامی خودروهای برقی از یک یا چندین موتور برقی استفاده می کنند. این خودروها می توانند توسط سلول های خورشیدی، باتری های الکتریکی یا مبدل های الکتریکی برای تبدیل سوخت به الکتریسیته شارژ شوند.

هر نوع خودروی الکتریکی از خودروهایی که با موتورهای احتراقی کار می کنند سبز تر هستند، چرا که سوخت فسیلی (انرژی تجدید ناپذیر) را نمی سوزانند استفاده نمی کنند و به همان شکلی که اگزوز روی محیط زیست تاثیر می گذارد، اثر منفی ندارند.

همچنین توجه به این نکته مهم است که نه تنها شرکت های خودروسازی زیادی مانند تسلا از موتورهای برقی استقبال می کنند، بلکه اتوبوس های عمومی، قطارهای برون شهری و قطارهای درون شهری نیز با موتورهای الکتریکی کار می کنند.

2. خودروهای هیبریدی

این نوع خودروها همزمان از یک موتور الکتریکی و یک موتور احتراقی سنتی استفاده می کنند. موتورهای الکتریکی در تولید قدرت برتری دارند، در حالی که موتورهای احتراقی در حفظ سرعت بالا بهتر هستند.

خودروهای هیبریدی با این فرض کار می کنند که هر منبع انرژی بهترین کار را انجام می دهد.

اگرچه خودروهای هیبریدی نسبت به خودروهای تمام الکتریکی کمتر «سبز» هستند، اما همچنان نسبت به خودروهایی که صرفاً با موتور احتراقی کار می کنند، آلاینده های گلخانه ای کمتری تولید می کنند.

بسته به نحوه رانندگی، خودروهای هیبریدی در مقایسه با خودروهای سنتی، انتشار گازهای گلخانه ای را از 26 به 90 درصد کاهش می دهند.

مانند خودروهای الکتریکی، خودروهای هیبریدی نیز به دو نوع خصوصی و عمومی تقسیم می شوند.

3. دوچرخه های الکتریکی

اگر تا بحال به این فکر کرده اید که دوچرخه الکتریکی چیست، اساسا این یک دوچرخه سنتی با موتور الکتریکی است.

باتری های دوچرخه ساعت ها دوام می آورند و می توانند به راکبان کمک کنند تا با سرعت 15 تا 25 مایل در ساعت حرکت کنند. برخی از دوچرخه ها می توانند حتی سریع تر از آن حرکت کنند.