نمودار تصادفات جاده‌ای دوباره صعودی شد/ سهم کدام عامل در بروز تصادف بیشتر است؟
در قانون برنامه پنجم موضوع کاهش سالانه ۱۰ درصد سوانح رانندگی مصوب و به خوبی پیاده شد و در ۱۰ سال شاهد کاهش تصادفات بودیم اما امروز آمار تصادفات مجددا صعودی شده است که ضرورت دارد در کنار کاهش ریسک پذیری راننده ها، مواردی چون استانداردسازی خودروها و بخشندگی جاده ها در دستور کار باشد.
در قانون برنامه پنجم موضوع کاهش سالانه ۱۰ درصد سوانح رانندگی مصوب و به خوبی پیاده شد و در ۱۰ سال شاهد کاهش تصادفات بودیم اما امروز آمار تصادفات مجددا صعودی شده است که ضرورت دارد در کنار کاهش ریسک پذیری راننده ها، مواردی چون استانداردسازی خودروها و بخشندگی جاده ها در دستور کار باشد.
به گزارش تین نیوز به نقل از فارس، تصادفات رانندگی و کشته شده های حاصل از تصادفات در کشور ما از از اوایل دهه هفتاد با افزایش تعداد خودروها افزایش یافت.
این روند صعودی ادامه داشت و تا سال 84 آمار سوانح رانندگی هر سال افزایش می یافت طوری که طبق آمار در پایان سال 84 تعداد تلفات سوانح رانندگی در ایران به 27 هزار و 745 هزار کشته رسید که آمار بالایی بود.
طبق آمار در سال‌های 1373 تا 1375 تصادفات رانندگی ایران 55 درصد رشد داشت، همچنین شاخص مربوط به تعداد قربانیان تصادفات ایران چند برابر شاخص مشابه در کشورهای دیگر است.
در آن زمان دولت وقت تصمیم گرفت در قانون برنامه پنجم الزامی مبنی بر کاهش 10 درصدی سوانح رانندگی در هر سال را بگنجاند، این قانون اجرا شد و با همکاری همه ارگان های دست اندرکار جاده و البته مردم، در مدت زمان 10 سال آمار سوانح رانندگی و تلفات آن کاهش بسزایی یافت.
در سال 94 به گواه آمار، رقم 28 هزار کشته تصادفات رانندگیِ سال‌های 83 و 84 به حدود 16 هزار کاهش یافت که موفقیتی تحسین برانگیز بود.
اما این روند نزولی در سال 95 متوقف شد و از آن سال ما شاهد افزایش مجدد سوانح رانندگی و تشکیل نمودار صعودی تصادفات بودیم.
طبق آمار در سال 95 متوسط تلفات سوانح رانندگی در شبکه راه‌ها 7 درصد رشد داشته است و این رشد در سال 96 بیش از 10 درصد بود و پس از آن هر سال شاهد افزایش تلفات سوانح رانندگی هستیم.
البته مسوولان وقت در دولت های نهم و دهم هم آن زمان اذعان داشتند قطعاً با گذشت هر سال، کاهش 10 درصدی برای سال بعد مشکل‌تر خواهد شد زیرا سالانه تعداد خودرو و طول جاده‌ها افزایش می یابد و راننده های زیادتری با اخذ گواهینامه وارد عرصه رانندگی می شوند.
امروز با افزایش تصادفات رانندگی، مجددا به رقم سالانه 17 هزار نفر کشته و حدود 600 هزار مصدوم به دلیل تصادفات رانندگی رسیده ایم و کاهش این رقم عزم جدی می‌طلبد.
70 درصد بروز سوانح رانندگی مربوط به رفتار رانندگان است
نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی و طرح‌های ویژه در این باره به خبرنگار فارس می گوید: عوامل مختلفی در بروز سوانح رانندگی موثر هستند اما چهار عامل اصلی «خطای انسانی»، «خودرو»، «جاده» و «شرایط آب و هوایی» در بروز سوانح رانندگی تأثیر دارد.
سید حسین میرشفیع با بیان اینکه عامل انسانی بیشترین سهم را در بروز حوادث رانندگی دارد، تأکید کرد: ضرورت دارد جامعه نسبت به آمار تلفات سوانح رانندگی حساس باشند و به این موضوع توجه کنند.
وی بیان کرد: در حوزه بروز سوانح رانندگی عامل انسانی اولین دلیل محسوب می‌شود، 70 درصد بروز سوانح رانندگی مربوط به رفتار رانندگان است و پس از آن زیرساخت‌های جاده‌ای، خودرو و شرایط محیطی از دیگر عوامل بروز سوانح رانندگی است.
خودروسازان داخلی به امور ویژه در حوزه ایمنی تن نمی دهند
میرشفیع اظهار کرد: همچنین خودروسازی ما یک مشکل بنیادی دارد و شاید سیاست‌های کلی اقتصادی کشور اگر اصلاح شود خودروسازان هم مجبور خواهند بود به یکسری استانداردهای مناسب تن دهند اما در حال حاضر با آن رانت بازاری که دارند هر کاری که انجام می‌دهند، استانداردها فقط در حد حداقل‌ها است تا بتوانند فقط استانداردها را پاس کنند و انگیزه‌ای برای انجام امور ویژه در حوزه ایمنی ندارند.
فعالیت فرهنگی برای کاهش سوانح رانندگی کمتر داشته‌ایم
وی درباره علل افزایش تلفات سوانح رانندگی در سال‌های اخیر با وجود یک دهه کاهش تلفات تصادفات، توضیح داد: شاید عواملی مؤثر باشد که ما به آن بی‌توجه بوده‌ایم به عنوان مثال بی توجهی به ارتقای کیفیت خودروها و یا فعالیت‌های فرهنگی که باید به صورت مستمر انجام شود تا کاهش تلفات محقق شود.
نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی و طرح‌های ویژه افزود: وقتی به این موارد بی توجهی می کنیم طبیعی است که تلفات سوانح رانندگی افزایش یابد حتی بیش از آنکه فکر می‌کردیم بر اثر افزایش ترافیک، حادثه وجود داشته است.
افزایش تعداد و شدت تصادفات در برخی جاده‌ها با وجود کاهش ترددها
وی با اشاره به کاهش تردد خودرو در جاده‌‌های کشور به دلیل شیوع کرونا، افزود: با وجود آنکه امسال با کاهش ترافیک در جاده‌ها بر اثر شیوع کرونا مواجه بودیم، اما در برخی جاده‌ها با وجود آنکه ترافیک کاهش یافته است، هم شدت و هم تعداد تصادفات افزایش یافته است و این نشان می‌دهد که ما نمی‌توانیم یک نسخه واحد برای همه جاده‌ها بپیچیم.
میرشفیع اظهار کرد: با اجرای تمهیدات عمومی کاهش تلفات سوانح رانندگی به صورت مستمر محقق می شود یعنی می توانیم در حد 10 در یکصدهزار نفر برسانیم، در حال حاضر این رقم عدد 20 نفر در یکصد هزار نفر است و این نشان‌دهنده بی‌مبالاتی در رانندگی چه از نظر فرهنگی و چه از نظر زیرساخت‌های جاده‌ای و خودرویی، است.
راهکارهای کاهش تصادفات
نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی و طرح‌های ویژه بیان کرد: به هر حال می‌توانیم با اجرای تمهیداتی به رقم 10 در یکصد هزار نفر برسیم و اگر بخواهیم از آن رقم هم کمتر شود.
وی در پاسخ به این سوال که چه راهکاری تازه ای باید به کار گرفته شود تا سوانح رانندگی کاهش یابد؟ گفت: باید یکسری کارهای ویژه از نظر استانداردهای ایمنی خودروها داشته باشیم، سختگیری‌های ویژه‌ای در مقررات راهنمایی و رانندگی داشته باشیم و همین طور در اخذ گواهینامه رانندگی سختگیری‌هایی اعمال شود، ضمن آنکه آموزش‌ها در این حوزه باید بیشتر باشد.
مدیرعامل انجمن خیرین راه و ترابری با تأکید بر اینکه باید جاده بخشنده را با رعایت اصول و زیرساخت‌های بین‌المللی داشته باشیم، اضافه کرد: همچنین ضرورت دارد با انجام بهسازی راه ها و همچنین توجه بیشتر در جاده سازی، کاری کنیم بخشندگی جاده‌ها افزایش یابد، قطعا هندسه جاده های ما نباید این گونه باشد که با اولین اشتباه راننده، مرگ در انتظارش باشد.
معاون اسبق راه روستایی اضافه کرد: در حوزه رانندگی در راه های روستایی هم باید توجه خاص داشته باشیم، راه‌های روستایی با توجه به هندسه راه، برای سرعت‌های بالا طراحی نشده‌اند و اگر در این جاده ها رانندگی بیش از سرعت تعیین شده انجام شود، با توجه به آنکه شرایط هندسی راه، قابلیت پشتیبانی از این سرعت را ندارد، منجر به بروز تصادف می شود.
ریسک پذیری ما در رانندگی زیاد است
وی اظهار کرد: به هر حال بخشی از تصادفات قابل پیشگیری نیست اما برخی از ما با رانندگی هایمان کمک می‌کنیم که سوانح رانندگی زیاد باشد و عمدتا هم مسائل فرهنگی روش‌های رانندگی ما است به عنوان مثال ریسک‌پذیری در رانندگی ما زیاد است، فرد خواب‌آلود زمانی که در جاده حرکت می‌کند قطعاً به بروز حادثه می‌انجامد یا راننده ناوگان حمل و نقل عمومی که 24 ساعت رانندگی کرده است اما باز اصرار بر ادامه رانندگی دارد، قطعا به بروز حادثه می‌انجامد.
آموزش «رانندگی در شرایط مخاطره آمیز» ضرورت است
نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی و طرح‌های ویژه با بیان اینکه ما آموزش رانندگی در شرایط مخاطره‌آمیز نداشته‌ایم، اظهار کرد: این موضوع حتی در صدور گواهینامه و دوره‌های آموزشی پیش از اخذ گواهینامه دیده نشده است و همین موجب بروز سوانح رانندگی می‌شود.
میرشفیع بیان کرد: در حوزه امداد و نجات و اورژانس هم مشکلاتی داریم، شبکه‌ای که باید در سطح جاده‌ها داشته باشیم تا بلافاصله پس از وقوع سانحه، مصدومان منتقل شوند ضعیف است، سرعت دسترسی عوامل اورژانس به محل حادثه مناسب نیست.
وی افزود: درست است که با امکانات فعلی سرعت رسیدن بخش‌های امدادی بر سر صحنه حادثه مناسب ارزیابی می‌شود اما نسبت به روند جهانی مناسب نیست در حالی که می‌توان با یکسری از فعالیت‌های نرم‌افزاری این سرعت را افزایش داد که البته ضرورت دارد همه ارگان‌های دست‌اندرکار جاده در این باره همکاری کنند.
نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی و طرح‌های ویژه اذعان داشت: همچنین اگر خیرین کمک کنند ما می‌توانیم پایگاه‌های اورژانس جاده‌ای بیشتری در جاده‌ها داشته باشیم.
میرشفیع اظهار کرد: جلسات کمیسیون ایمنی راه‌ها چندی است منظم‌تر شده است، کارگروه زیرمجموعه آن که یکی از آنها کارگروه فرهنگی است، فعال شده است و مستمر کار می‌کند، انجمن‌های مرتبط با این موضوع به طور مستمر و هماهنگ با هم کار می‌کنند، هلال‌احمر به عنوان یک سازمان مردم‌نهاد با جدیت در مباحث آموزشی فعال شده است و اگر این موارد استمرار داشته باشد قطعا کاهش تلفات سوانح رانندگی ادامه‌دار خواهد بود.
به گزارش فارس در کشور ما بیش از آنکه ناوگان عمومی مورد استقبال مردم واقع باشد، مردم استقبال بیشتری از خودرو شخصی دارند و تعداد خودروها هم مدام در حال افزایش است، حال در این شرایط با افزایش تعداد خودرو، افزایش تعداد راننده، افزایش طول جاده ها، بزرگراه ها و آزادراه های کشور و توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای، در کنار کم کاری برخی متولیان و البته بی توجهی برخی از مردم، آمار سوانح رانندگی و تلفات حاصل از آن مجددا در حال افزایش است و به رقم 17 هزار نفر رسیده است و طبق گفته کارشناسان اگر کاری نکنیم تا چند سال آینده به آمار تصادفات دهه 70 نزدیک می شویم.
