کابوس کامیون داران و رانندگان؛ طرح گازوئیل زدن در مسیر با منطق زور!
طرح گازوئیل زدن در مسیر و در جایگاه های مشخص، از نظر فعالان حمل و نقل منطقی جز زور ندارد! رانندگان کامیون و ناوگان باری سنگین، از این طرح به عنوان کابوس رانندگان یاد می کنند.
طرح گازوئیل زدن در مسیر و در جایگاه های مشخص، برای رانندگان کامیون و ناوگان باری سنگین، به جای حل مشکلات فعالان حمل و نقل کشور به کابوس رانندگان تبدیل شده و اعتراضات فراوانی را به دنبال داشته است.
سایت با کامیون در گزارشی به این طرح پرداخته و نوشته است؛ از سال جاری و با هدف اجرای ماده ۴۶ قانون برنامه هفتم توسعه، شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی اقدام به عملیاتی کردن طرح سوخت گیری در مسیر برای ناوگان بالای ۵ تن کرده است. بر اساس این طرح، رانندگان تنها با استفاده از بارنامه و در جایگاه‌های مشخص شده مجاز به دریافت سوخت هستند.
این اقدام بدون اطلاع رسانی قبلی و آماده‌سازی زیرساخت ها اجرا شده و به گفته «رضا تیموری»، رییس کانون و انجمن صنفی کامیون داران کشور، در هر دو نوبت اجرا (مرداد و آذر) با شکست کامل روبرو بوده است.
مشکلات کلیدی طرح از زبان کامیون داران
عدم هماهنگی بین بارنامه و جایگاه‌های سوخت: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات طرح، اختصاص جایگاه‌های سوخت خارج از مسیر حمل بار است. به گفته تیموری، برای رانندگانی که از تهران به اردبیل بارنامه دریافت می کنند، جایگاه سوخت در سمنان تعیین شده است. این مسئله علاوه بر افزایش مسافت و هزینه، زمان ارزشمند رانندگان را تلف می کند.
نبود سوخت کافی در جایگاه‌ها: بسیاری از جایگاه‌های سوخت تعیین شده در مسیرهای مشخص، یا سوخت دولتی ارائه نمی‌دهند یا اصلاً سوخت ندارند. در نتیجه، رانندگان مجبور به خرید سوخت با نرخ آزاد می شوند که فشار مالی سنگینی را به آنان تحمیل می کند.
سامانه‌ای با اطلاعات نادرست و عملکرد ضعیف: سامانه طراحی شده برای این طرح نیز دچار خطاهای مکرر است. اطلاعات نادرست و نبود قابلیت‌های به‌روز باعث شده رانندگان به جای سهولت، با مشکلات بیشتری مواجه شوند.
شرمندگی مسئولان از نواقص زیرساخت ها
تیموری در انتقادی شدید از مسئولان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی گفت: این طرح بدون زیرساخت مناسب و فقط بر اساس منطق زور اجرا شده است. ما ده‌ها سند ارائه کردیم که نشان‌دهنده ایرادات اساسی این طرح است، اما مسئولان به جای اصلاح، بر اجرای آن اصرار دارند.
وی افزود که بازرسی های اخیر از جایگاه‌های سوخت اطراف تهران نشان داد که زیرساخت های لازم برای اجرای این طرح وجود ندارد و مسئولان پس از این بازدید ها، شرمنده به دفاتر خود بازگشتند.
پیامدهای منفی طرح سوخت گیری در مسیر
این طرح نه تنها به اهداف خود نرسیده، بلکه مشکلات زیادی را برای کامیون داران ایجاد کرده است:
افزایش زمان و هزینه حمل و نقل.
فشار مالی بر رانندگان به دلیل خرید سوخت با نرخ آزاد.
ایجاد نارضایتی گسترده در صنف حمل و نقل.
بی اعتمادی به سیاست های شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی.
آینده مبهم طرح؛ اصلاح یا توقف؟
با وجود اعتراضات گسترده، مسئولان نفتی همچنان بر ادامه اجرای این طرح اصرار دارند. کامیون داران امیدوارند که دولت با توجه به مشکلات پیش آمده، این طرح را یا متوقف کند یا اصلاحات جدی در آن اعمال نماید. آیا شاهد تغییراتی مثبت در این سیاست خواهیم بود، یا مشکلات رانندگان همچنان ادامه خواهد داشت؟
طرح سوخت گیری در مسیر، با تمام اهداف خوبی که داشت، به دلیل عدم برنامه ریزی دقیق و اجرای ناقص، به یکی از چالش های بزرگ صنعت حمل و نقل در کشور تبدیل شده است. این سیاست نشان دهنده ضرورت توجه جدی به زیرساخت ها و هماهنگی بین سازمان ها پیش از اجرای هرگونه طرح ملی است.
انتهای پیام
