◄ آزادسازی نرخ بلیت قطار، شمشیر دو سوی توسعه ناوگان ریلی
در حالی که زمزمه های آزادسازی نرخ بلیت قطارهای مسافری به گوش می‌رسد، به دلیل اینکه تعیین نرخ بلیت در حمل‌ونقل ریلی روندی دستوری دارد، انگیزه‌ای برای توسعه ناوگان در این سال‌ها به‌ویژه برای بخش خصوصی وجود ندارد.
شرکت‌های مسافری ریلی چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی به دلیل هزینه‌های بالای عملیاتی این صنعت و دیربازده بودن آن، با زیان انباشته مواجهند.
به گزارش تین‌نیوز، برای حل این مشکل پیشنهادهای بسیاری از جمله پرداخت یارانه به این بخش توسط دولت، انجام پروژه‌های این بخش به‌وسیله فاینانس یا از محل صندوق توسعه ملی و افزایش نرخ بلیت قطارهای مسافری داده شده است و زمزمه‌هایی از افزایش قیمت بلیت نیز در فروردین ماه امسال شنیده شد.
یک عضو کمیسیون عمران مجلس در این‌باره به خبرنگار ما گفت: قیمت حمل‌ونقل کالا و مسافر در کشور ما بسیار پایین است و این قضیه توسعه این صنعت را به تعویق انداخته است.
کمال‌الدین شهریاری با بیان اینکه در حمل‌ونقل هوایی هم آزادسازی نرخ بلیت‌ها، منجربه رشد این صنعت شده، گفت: به دلیل اینکه تعیین نرخ بلیت در حمل‌ونقل ریلی روندی دستوری دارد، انگیزه‌ای برای توسعه ناوگان در این سال‌ها به‌ویژه برای بخش خصوصی وجود نداشته است.
شهریاری از تلاش‌های دولت برای قراردادهایی که در غالب فاینانس در زمینه توسعه حمل‌ونقل ریلی با کشورهای خارجی بسته شده قدردانی کرد و اضافه کرد: تلاش‌های بسیاری برای توسعه زیرساخت و ناوگان ریلی صورت گرفته اما آزادسازی نرخ بلیت قطار از همه این موارد مهم‌تر است.
این در حالی است که مهرداد فرشیدی، استاد دانشگاه حمل‌ونقل در گفت‌وگو با خبرنگار ما عقیده دارد که این کار مصداق افزایش فشار به مسافران است و اگر مسافری نباشد، رقابت بر سر هیچ بین شرکت‌های حمل‌ونقلی صورت خواهد گرفت.
فرشیدی حمایت دولت از توسعه ناوگان ریلی و استفاده از توانمندی شرکت‌های خارجی تولیدکننده واگن در راستای افزایش سرعت قطارهای مسافری و جذب بیشتر مسافر به‌صورت توامان را راهکار رونق‌بخشی به بخش مسافری ریلی دانست.
اینها در حالی است که اخیرا معاون مسافری شرکت راه‌آهن دراین‌باره اظهار نظر کرده و گفته است: ما در حال انجام بررسی‌های کارشناسی در این حوزه هستیم و هنوز با افزایش قیمت بلیت‌ها موافقت نکرده‌ایم.
بیش از نصف هزینه های ریلی ارزی است در صورتی که درآمد ارزی مردم ما به صورت فاصله داری از متوسط جهانی قرار گرفته.
و تا این شکاف رفع نشود راهی به جز یارانه دولتی برای شرکت ها ریلی باقی نمی ماند.
اگر توسعه مسافرت ریلی به نفع کل دولت و جامعه است دولت باید این یارانه را هزینه کند.
شاید بهترین یارانه در شرایط کنونی برداشتن بار هزینه لوکوموتیو از شرکت های ریلی مسافری باشد.