بنادر به ریل باید دوخته شوند

مساله اصلی در ارتباط بخش معدن؛ راه‌آهن و بندر را نبود واگن‌های مناسب برای باربری از مقاصد بندری می دانند این آدرس غلط دادن به جامعه محسوب می شود زیرا توسعه و تعامل بخش ریلی و بنادر باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد به این خاطر که با وجود دسترسی مناسب برخی از بنادر به ریل بسیاری از بنادر مهم از این نعمت برخوردار نیستند.

در این میان اگر توسعه خطوط ریلی کشور طبق برنامه پیش برود، میزان تخلیه و بارگیری کالا در بنادر افزایش پیدا خواهد کرد زیرا کشور عزیزمان در زیرساخت‌های بندری با مشکلاتی روبه‌رو است که فراسازمانی است و سازمان بنادر و دریانوردی و راه آهن جمهوری اسلامی ایران به تنهایی نمی‌توانند مشکلات این حوزه را برطرف کنند.

سازمان سرمایه‌گذاری خارجی، سازمان برنامه و بودجه و زیرمجموعه‌های وزارت راه و شهرسازی برای توسعه زیرساخت های بندری خصوصا اتصال بنادر به ریل باید به این امر اهتمام ویژه ای داشته باشند زیرا بنادر زمانی دسترسی به ریل پیدا خواهند کرد که دو ارگان سازمان بنادر و راه آهن بودجه کافی برای تکمیل و توسعه آن را داشته باشد و یا اینکه بتوانند سرمایه‌گذار جذب کنند.

اگر هر کدام از سازمان های یادشده در انجام وظیفه خود کوتاهی کند فرایند توسعه بنادر و اتصال آن ها به شبکه سراسری راه آهن به کندی پیش خواهد رفت و روند تخلیه و بارگیری و انتقال محموله های ریل پسند به درستی از بنادر صورت نخواهد گرفت.

لذا ایجاد خطوط ریلی برای تمام‌ مسیرهای منتهی به بنادر ضروری است و باید به گونه ای برنامه ریزی شود تا همه بنادر به ریل وصل شوند به این خاطر که در صورت اتصال و فراهم سازی زیرساخت‌های مورد نیاز می‌توان توسعه همه جانبه بندر و راه آهن را انتظار داشت و پس از آن شاهد افزایش حجم تجارت کشور بود.

علاوه بر اتصال بنادر به ریل باید دقت کرد که در مرحله بعد لکوموتیوهای موجود به‌طور کلی قدیمی هستند اما از آن‌جا که وزن بار مواد معدنی و محموله‌هایی که با کشتی جابه‌جا می‌شوند، بالا است باید از لوکوموتیوهایی استفاده شود که قدرت کشش تعداد مناسبی واگن را داشته باشند همچنین ضروری است ظرفیت باری خطوط نیز متناسب با لکومتیو های جدید افزایش یابد.