◄ سرعت، فصلالخطاب بهرهوری در راهآهن است
در سیستم حمل ونقل ریلی مزایای رقابتی بی شماری نسبت به انواع جاده ای و هوایی آن وجود دارد. این مزایا هم در بخش مسافری و هم در بخش باری قابل شناسایی است. اما اگر بخواهیم این سیستم جوابگوی نیازهای مردم باشد باید زمانی که وی صرف رسیدن از نقطه آ به نقطه ب میکند، کمتر از سایر شقوق حمل ونقلی باشد. این امکان، یکی از پارامترهای مهم رشد صنعت ریلی در کشورهای مختلف است. اما در کشور ما چنین اتفاقی بطور کامل نیفتاده و در بخش مسافری نهایت سرعت سیر به 140 کیلومتر بر ساعت و در بخش باری نیز به 160 کیلومتر در سساعت می رسد. این در حالی است که در طول سال های اخیر به میحث بهره وری ریلی توجه ویژه تری شده است.
در سیستم حمل ونقل ریلی مزایای رقابتی بی شماری نسبت به انواع جاده ای و هوایی آن وجود دارد. این مزایا هم در بخش مسافری و هم در بخش باری قابل شناسایی است. اما اگر بخواهیم این سیستم جوابگوی نیازهای مردم باشد باید زمانی که وی صرف رسیدن از نقطه آ به نقطه ب میکند، کمتر از سایر شقوق حمل ونقلی باشد. این امکان، یکی از پارامترهای مهم رشد صنعت ریلی در کشورهای مختلف است. اما در کشور ما چنین اتفاقی بطور کامل نیفتاده و در بخش مسافری نهایت سرعت سیر به 140 کیلومتر بر ساعت و در بخش باری نیز به 160 کیلومتر در سساعت می رسد. این در حالی است که در طول سال های اخیر به میحث بهره وری ریلی توجه ویژه تری شده است. مدیرعامل راهن آهن کشور در اینباره می گوید: از ۱۱ هزار و ۸۰۰ خط ریلی موجود، حدود ۹درصد دارای محدوده تقلیل سرعت هستند.
به گزارش تین نیوز، مدیرعامل شرکت ترکیب حملونقل در اینباره گفت: سرعت حمل مسافر و سرعت بازرگانی در قطارهای باری در حد کافی نیست و این موضوع چالش بزرگی برای شرکتهای ریلی بوجود میآورد.
سبحان نظری افزود: با افزایش سرعت، بار بیشتری حمل می شود و درآمد حاصله و سودآوری سرمایهگذاریهای انجام شده نیز بیشتر میشود و رغبت سرمایهگذاران برای ورود به این صنعت افزایش مییابد.
نظری اضافه کرد: بنابراین در زمینه عمر ناوگان ریلی، نیاز به تحولی جدی داریم تا توان رقابت با کشورهای همسایه نیز داشته باشیم.
بیشتر بخوانیم:
حرکت جهان به سمت قطارهای پرسرعت
ایران به انقلاب جهانی «سریعالسیرها» میپیوندد؟
گفتنی است که در برنامه ششم توسعه و در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی اتصال همه مراکز استانها به شبکه ریلی کشور از اولویتهای مهم دولت دوازدهم است اما با شیوع کرونا و همچنین ضرورت ارتقای بهره وری و افزایش سرعت حمل در صنعت ریلی لازم است که نسبت به اولویت بندی پروژه های ریلی- با هدف رشد بهره وری- اهتمام و دقت بیشتری صورت بگیرد.
ایران از لحاظ طول خطوط ریلی نسبت به سایر کشورهای مشابه در منطقه از وضعیت قابل قبولی برخوردار است اما طبق گزارشات شرکت راه آهن، در سال گذشته تنها حدود ۴۰ میلیون تن بار (معادل حدود ۱۲ درصد کل بار حمل شده در کشور) توسط شبکه ریلی جابهجا شده است. این حجم نه چندان قابل قبول از جابه جایی ریلی بار در حالی اتفاق افتاده که طبق قانون مدیریت سوخت مصوب سال ۸۶ مجلس شورای اسلامی، دولت مکلف به افزایش سهم حمل ریلی بار از ۷ به ۳۰ درصد و مسافر از ۴ به ۱۸ درصد شده است. در قانون برنامه توسعه ششم توسعه نیز همین رقم ۳۰ درصد در بخش حمل ریلی بار مورد تاکید قرار گرفته اما در مسافری رقم ۲۰ درصد هدف گذاری شده است.
با این حال میان تکلیف قانونی که میبایست تا پایان برنامه ششم توسعه در سال ۱۴۰۲ رخ دهد (سهم ۳۰ درصدی ریل از حمل بار کشور) با آنچه واقعیت دارد (سهم ۱۲ درصدی) تفاوت ۱۸ درصدی داریم که اگر بخواهیم از طریق توسعه زیرساختهای ریلی آن را جبران کنیم، سالها زمان و چند ده هزار میلیارد تومان هزینه لازم دارد؛ این در حالی است که با ارتقای بهرهوری خطوط موجود میتوانیم این عقب ماندگی را جبران کنیم.
نیاز ما به ریل پرسرعت خیلی بیشتر از سایر کشورهاست اولا به دلیل پهناوری ، خیلی از کشورها همان اتوبوس وسیله مناسبی برای جابه جایی است دوما به دلیل تحریم هوایی و وضعیت ناوگان هوایی ، باوجود ریل پرسرعت مردم یک امکان امن تر ، ارزان تر و دردسترس تر دارند که ابعاد اقتصادی و امنیتی مهمی دارد سوما وضعیت ناوگان باری حمل جاده ما هم خوب نیست وضعیت خیلی از جاده ها هم از استاندارد فاصله دارد هدف همین است که حمل بار و ترانزیت ایران فلج شود که یک خطر بسیار بزرگ است از جهات مختلف نگاه کنید می بینید نیاز کشور ما به ریل پرسرعت خیلی بیشتر از کشورهای کوچک و دور از تحریمیه که ریلی پرسرعت دارن کشورهایی که ناوگان هوایی و ناوگان حمل بار جاده ایی خیلی نو و سرحالی هم در اختیار دارند .
گاهی برخی ایده های قدیمی به یکباره مطرح میشوند.
چرا سرعت فصل الخطاب مشکلات راه آهن است؟ با شرایط فعلی قطار سریعالسیر باری دیگر بر شانه های نحیف راه آهن است که باید برای آن هزینه های گزاف بهره برداری آن دنبال سوبسید باشد. قیمت واقعی بلیط قطارهای سریع با قیمت هواپیما قابل مقایسه است. آیا این هزینه را مسافرهای ما میتوانند بپردازند؟
حمل و نقل سریع باید همگام با سایر جلوه های توسعه ملی رشد کند. نباید به یکباره پروژه های سنگینی را تعریف کرد، منابعی را بلعید و سپس در میانه راه متوقف شد. ابتدا باید انگیزه های سرعت را در اقتصاد جستجو کرد. آیا الان مشکل اقتصادی ما سرعت کم سیر است؟ آیا حجم بار فعلی ما درخواست سرعتهای بالا را دارد؟
با قطار سریع السیر نمیتوان مخالف بود. اما طرح آن در شرایط فعلی ما مانند آنست که درخواست عاجل برای ایجاد پایگاه فضایی در مریخ و ماه داشته باشیم آنهم به این دلیل که سایرین دنبال آن هستند.
شخصا فکر میکنم قطارهای حومه ای یکی از گرته های گمشده در طرح فراگیر توسعه ملی هستند. میزان استقبال از همین خطوط محدود حومه ای نشانگر اهمیت این خطوط برای جمعیت هدف است.
سلام. تابع هدف در سیستم حمل و نقل ، کاهش زمان سیر از درب منزل تا درب مقصد هست. رکورد زنی در سرعت ذیل این هدف قرار میگیرد. مشکل امروز راه آهن این نیست که چرا به سرعت 200 دست پیدا نمیکند .مشکل این است که فاصله ی تهران - تبریز 12 ساعته طی میشود.
فصل الخطاب ِ بهره وری در هر کسب و کاری( چه در عرصه حمل و نقل و چه در عرصه ی تولید و ارائه ی کالا یا هر خدمت) بر آورده شدن ِ نیازهای مشتریان هدف آن کسب و کار است و ایجاد مزیت رقابتی و تولید ارزش : سرعت بدون ایمنی و ایمنی بدون سرعت نمی تواند فصل الخطاب باشد_ اگر مشتری ما سرعت می خواهد و ایمنی را تواما، که می خواهد_ فصل الخطاب ما ، دقیقا همان است که او می خواهد وگرنه، از دستش می دهیم