نقدی بر جشنواره ادبی شکرستان ؛ ادبیات را به چند می فروشید؟
روز برگزاری جشنواره شکرستان نگاه های ناراحت و دلخور شرکت کنندگان و دردودل هایشان حرفی دیگر داشت و اگر جشنواره منصفانه تر برگزار می شد امید به آینده بیشتر بود.
سیده نجات سید حسینی - از بهترین دستاوردهای جشنواره‌ی ادبی شکرستان، شناخت تاریخچه و اهمیت صنعت نیشکر در ایران و دیدار و آشنایی هنرمندان با یکدیگر است. البته مزایای دیگری هم وجود دارد که جای بحث زیادی دارد.
همچنین حضور افراد برجسته و دیدار با آنهاست. در دومین جشنواره ادبی شکرستان حضور شایسته شاعر و نویسنده عزیز آقای مصطفی رحماندوست اتقاق خوبی بود که همه حاضرین را به وجد آورد. اما؛در دنیای نامهربانی که انتظار می رود ادبیات مایه آرامش انسان ها باشد،پروانه ها ، چه ادیبانه در شفیرگی شان به انجماد می روند.
سال هاست که جشنواره های خوزستان با هدف هایی عجیب پیش می روند و دانسته و ندانسته مسیر واقعی دانش را زیر سئوال می برند. به جای حس شکوفایی، ایجاد توهم می کنند. همان‌طور که این جشنواره تکرار اشتباه جشنواره قبل بود. ای کاش این اقدامات با اندیشه ای فراتر صورت می گرفت و دغدغه ی جشنواره ها شکوفایی ادبیات و دوست داران ادبیات بود .
مسئولین این امر به ادبیات ، هنر و انسانیت نگاه واقع بینانه تری داشتند و این که هر کسی رسانه‌ای دارد با شرافت بیشتری آن را در اختیار هنر واقعی، آگاهی و حقیقت قرار دهد.این تنها یک نمونه از ده‌ها جشنواره‌ای است که سالانه در کشور اتفاق می‌افتند.
در بسیاری از جشنواره‌های شعر و داستان ما شاهد نگاه محدود و بینش سطحی هستیم و متاسفانه بعضا این جشنواره‌ها، که می توانند ابزار خوبی برای رشد هنر باشند، این گونه نیستند.کمااینکه روز برگزاری جشنواره شکرستان( ۱۷ آبان ماه ۱۴۰۳)نگاه های ناراحت و دلخور شرکت کنندگان و دردودل هایشان حرفی دیگر داشت و اگر جشنواره منصفانه تر برگزار می شد امید به آینده بیشتر بود.
عبارت( مافیای جشنواره ها) را از خیلی افراد شرکت کننده شنیده ایم. کسانی که جایگاه ادبی خوبی داشتند، نه آن عده که از قبل برای کسب مقام انتخاب شده بودند.جالب است برای مشکلات خوزستان دنبال مقصر می گردیم و به بهانه جشنواره‌ها ، بی رحمانه هنرجویان واقعی ادبیات را از عرصه رشد به حاشیه می رانیم.
قطعا با این رویه اوضاع در عرصه های دیگر هم بهتر نخواهد شد. بالا رفتن از سکوی جشنواره و گرفتن وجهی بدون استحقاق چقدر ارزش دارد ؟ آیا پاسخ گوی وجدان تان یا کسانی که حق آنها را ناحق کردید، خواهید بود؟ راستی ادبیات را به چند می فروشید؟ و به چه بهانه هایی می توانید دوباره اعتماد مردم را جلب کنید؟
داستان های برگزیده این جشنواره رو کجا میشه خوند؟ اگر ممکنه داستان ها را منتشر کنید تا حداقل عیار داستان ها برای اهل فن مشخص بشه