اگر آن بیسیم نبود!
اگر تنها بیسیم رادار جبالبارز نصب نشده و با بم در ارتباط نبود، شاید عزیزانی که امروز پس از چندین بهار از صبح غمبار ۵ دی زنده مانده اند و مشغول خدمتند هم نمانده بودند.
به گزارش تین نیوز به نقل از روابط عمومی شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران، رضا بخشنده، رئیس اداره الکترونیک فرودگاه‌های استان کرمان که در حادثه زلزله مهیب پنجم دی ماه 82 از امدادرسانان فرودگاه بم بوده، به بازخوانی نقش کارشناسان الکترونیک فرودگاه در امدادرسانی به زلزله‌زدگان پرداخته است:
«قدیمی‌ها گفته اند "گندم از گندم بروید جو ز جو". معنی و عمق این مثل را به عینه می توان دید. گاهی انسان در آرامش و ثبات عملی را انجام می‌دهد که بعدها جان هزاران نفر را نجات می‌دهد. چهارده سال پیش زمانی که نخل‌های سرافراز و مقاوم دار الصابرین زمستانی سرد را تحمل می‌کردند و اهالی بم خواب آرام صبحگاه جمعه را سپری می‌کردند، ناگهان زمین و زمان برسرش خراب و شهر به مشتی خاک و ویرانه بدل شد.
پس از دقایقی سکوت مرگبار و در میان همهمه گرفتاران و ناله زیر آوارماندگان بی‌پناه و امیدوار، یکی از کارکنان فرودگاه بم که در نزدیکی فرودگاه بم ساکن بود در میان اشک، آه، ماتم و مصیبت از میان خروارها خاک گذشت تا به ساختمان زخم خورده ولی ایستاده فرودگاه بم رسید. در انگیزه او؛ اولین اقدام رساندن و فریاد کمک بود آن هم در شهری که تمام ارتباطات آن به‌کلی از بین رفته بود. ناگهان درمیان خاکها معجزه رخ داد. یک بیسیم ارتباطی با باطری بسیار کم را دید. سراسیمه و خوشحال باکمی ناامیدی از امکان ارتباط، بیسیم را برداشت و بی درنگ صدا زد: «سایت رادار جبالبارز، سایت رادار جبالبارز». کشیک وقت سایت رادار جبالبارز پاسخ داد:« بله بفرمایید به گوشم» گفت: « بم با خاک یکسان شد کمک، کمک».
پرسنل باهوش و زیرک سایت رادار جبالبارز هم بدون فوت وقت و رعایت سلسله مراتب اداری که در آن زمان رعایت آن مرگبار بود، مستقیم به منزل مدیرکل محترم وقت فرودگاه کرمان تماس گرفته، کوتاه می‌گوید: "بم ویران شد." بلافاصله ایشان با هماهنگی و به همراه چند تن از همکاران عملیاتی به وسیله بالگرد و نیروی کمک به فرودگاه بم پرواز کردند که سرآغاز حماسه آفرینی فرودگاه بم در زلزله دلخراش بم بود.
پس از همه تلاش‌ها باید گفت؛ اگر تنها بیسیم رادار جبالبارز ماه قبل توسط همکاران الکترونیک نصب نشده و با بم در ارتباط نبود، شاید عزیزانی که امروز پس از چندین بهار از صبح غمبار ۵ دی زنده مانده اند و مشغول خدمتند هم نمانده بودند. این تنها گوشه‌ای از مجاهدت ارتباطی که حیات را به بم بازگرداند. به درستی که این جهان کوه است و فعل ما ندا. بازمی‌گرداند صداهارا صدا.
