امنیت، بال سوم پرواز

تین نیوز | پس از ساخته‌شدن اولین هواپیما توسط برادران «رایت» و حتی قبل از آن، زمانی که انسان در آرزوی پرواز بود و با شاخ و برگ درختان و امکانات ساده برای خود مانند پرندگان، بال طراحی می‌کرد تا بتواند در آسمان به پرواز درآید، او برای سالم به مقصدرسیدن سعی می‌کرد از ابزار مناسب استفاده کند و محلی امن را برای فرود در نظر می‌گرفت تا بر حسب غریزه، آسیب نبیند و بتواند به زندگی‌اش ادامه دهد.

ایمنی (safety) یکی از پرکاربردترین کلماتی است که در رابطه با انسان و در زمینه‌هایی چون پزشکی، صنعت و مواردی از این قبیل استفاده می‌شود. ایمنی شاخه‌ای از علم است که به تجزیه‌وتحلیل عوامل مخاطره‌آمیز می‌پردازد و آن را آنالیز کرده و راهکارهای کنترل و کاهش آن را پیگیری می‌کند.

ایمنی در صنعت هوانوردی به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود که در هر قسمت کارشناس مربوطه طبق تایید سازمان هواپیمایی بین‌المللی (ICAO) استانداردها را اعمال می‌کند و پایداربودن و ارتقای آنها بسته به دوره‌های زمانی تعیین‌شده در اسناد بررسی می‌شود. بعضی از مردم برای سفرهای کوتاه یا طولانی‌مدت خود، جهت صرفه‌جویی در زمان و امنیت بیشتر نسبت به ماشین، از هواپیما استفاده می‌کنند.

همان‌طور که گفته شد، ایمنی در این بخش از صنعت به قسمت‌های مختلفی از قبیل ایمنی زمینی فرودگاهی، ایمنی هنگام پرواز، ایمنی از نظر فنی، مراقبت پرواز و... تقسیم می‌شود که به گوشه‌ای از آن اشاره می‌کنیم. ایمنی زمینی فرودگاهی یکی از تخصص‌هایی است که با آموزش‌ها و تمرینات متعدد، تعدادی از کارمندان مربوطه را شامل می‌شود و آنها مسوول حفاظت از هواپیما تا حدود هشت‌مایلی از فرودگاه و درون فرودگاه هستند.

بیشترین آسیب برای هواپیما به جز مسایل فنی و هواپیماربایی، به زمان نشست و برخاست هواپیما مربوط می‌شود. این آسیب‌ها می‌تواند در اثر بازنشدن چرخ‌ها در هنگام فرود، شعله‌ورشدن موتور، صدمه‌دیدن بال‌ها، برخورد پرندگان و... باشد و کارمندان این قسمت بیشتر در زمان فرود به صورت آماده باش برای رسیدن به منطقه مورد نظر هستند. آتش‌نشانی، کنترل ترافیک وسایل نقلیه در فضایی که محل عبور و مرور هواپیماهاست و مارشالری از وظایف و برنامه‌های هرروزه اعضای این گروه است.

زمانی که هواپیما سالم به فرودگاه مقصد رسید و خلبان درخواست فضایی برای پارک می‌کند مارشالرها به استقبال آن هواپیما رفته و خلبان را به محل مناسب راهنمایی می‌کنند. پس از آن مسافران از هواپیما خارج می‌شوند و به این ترتیب است که ما به کمک عواملی که اغلب از حضور آنها بی‌خبریم، با کمترین زمان و استرس و همراه با سطح ایمنی بالا به مقصد رسیده‌ایم.