◄ رویکرد اشتباه مسئولان برای کاهش تصادفات رانندگی

شماری از کارشناسان حمل و نقل معتقدند سیاست گذاری در حوزه ایمنی حمل و نقل و کاهش تصادفات جاده ای در کشور، نمی تواند مبتنی بر بسته های آماده کشورهای توسعه یافته باشد و نیاز به تغییر رویکرد دارد.

به گزارش تین نیوز ، آمارهای  غیر رسمی نشان می دهد 116 نفر در تعطیلات عید فطر امسال که یک بازه چهار روزه را شامل می شد در تصادفات رانندگی کشته شده اند. در بررسی عوامل تاثیرگذار بر افزایش تصادفات جاده ای کشور در سال های اخیر، شماری از کارشناسان خودرو محوری و عدم استفاده از حمل و نقل عمومی را از جمله این عوامل ذکر می کنند.

مجید بابایی کارشناس حمل و نقل اما معتقد است؛اگر خودرو محوری عامل مهمی در تصادفات و کشته های جاده ای باشد قاعدتا در کشورهایی که تعداد خودرو و استفاده از آن بالاست باید میزان تصادفات بالاتر باشد که در واقعیت حداقل در مورد کشورهای توسعه یافته این گونه نیست.

وی با تاکید بر این که عملا رابطه سوانح رانندگی با توسعه یافتگی معکوس است، افزود: امروز دیگر مفاهیم استفاده از خودروی شخصی همچون گذشته نیست. با ارتقای ایمنی جاده ها، سطح فرهنگ رانندگی و ارتقای کیفیت خودرو و کاهش جدی آلایندگی آنها، دیگر نمی توان همچون گذشته توسعه آن را نقد کرد. البته این به معنای بی توجهی به توسعه حمل و نقل عمومی نیست.

بابایی خاطرنشان کرد: شخصا با این سناریو که در کشور ما توسعه حمل و نقل عمومی موجب کاهش تصادفات و کشته ها می شود موافق نیستم‌ چرا که اصولا اجرای آن را در مقیاس وسیع عملی نمی دانم‌.

وی ادامه داد: به عنوان مثال توسعه بخش مسافری ریلی با مختصات و ویژگی هایی که ما در حمل و نقل ریلی خودمان سراغ داریم اولا دهه ها زمان می برد و ثانیا تاثیری در جذب مسافر ندارد. ضمن این که موضوع سرعت پائین قطارها و تعداد کم قطارهای روزانه در اغلب مسیرها بسیار تاثیرگذار است.

وی گفت: در مجموع هر چند توسعه زیربنایی اهمیت دارد اما با شرائط وخیم اقتصادی کشور نمی تواند راهکار مناسبی برای کاهش سوانح باشد و در این وضعیت تمرکز بر امور نرم افزاری از جمله رفتار و فرهنگ رانندگی و تقویت قوانین و نظارت بر ِآن تاثیر دست یافتنی تری خواهد داشت.

او ادامه داد: هیچ یک از دولت ها توان تامین هزاران میلیارد بودجه برای ارتقای ایمنی را ندارند در نتیجه طرح هایی که تمرکزشان بر توسعه زیرساخت ها باشد محکوم به شکست است.

 بابایی با تاکید بر این که حداقل در خصوص وجود رابطه مستقیم بین خودرومحوری و افزایش رادیکالِ سوانح جای تردید جدی است، خاطرنشان کرد:  روی تز و کاغذ همه قبول داریم که باید به سمت حمل و نقل عمومی رفت اما اینکه آیا امکان پذیر است این تز جای تامل جدی دارد.

وی گفت: توسعه حمل و نقل عمومی قطعا روش درستی است اما لزوما در همه کشورها به یک اندازه عملی نبوده و در ایران کنونی که تقریبا شدنی نیست.

این کارشناس اظهار کرد: در مجموع حرکت به سمت حمل و نقل عمومی یک فرایند بلندمدت و تدریجی است که تغییرات تکنولوژیکی پیش رو می تواند زمین بازی را به سمت هر یک شیفت کند. به عنوان مثال روند رو به گسترس کار از خانه و کاهش ضریب اشغال حمل و نقل عمومی و زیان این بخش چشم انداز توسعه زیرساخت های مرتبط را با ابهام مواجه کرده است. به همین دلیل امروز مفاهیم مرتبط با خودرو محوری و حمل و نقل عمومی با دو سه دهه قبل متفاوت است.

بابایی ادامه داد: در کشوری که در تامین معیشت مردم ناتوان است صحبت از سرمایه گذاری وسیع در حمل و نقل عمومی هیچگاه سناریویی فیزیبل نخواهد بود. پس سیاست گذاری در حوزه ایمنی نمی تواند مبتنی بر بسته های آماده کشورهای توسعه یافته باشد و نیاز به تغییر رویکرد دارد.