◄ چگونگی تخصیص صندلی به نرخ های مختلف در شرکت های هواپیمایی
در ایران این موضوع بیشتر واکنشی و منفعلانه انجام می شود و بر اساس مدل های هوشمندانه می توان تا 15 درصد درآمد را در هر مسیر بر اساس کنترل توزیع مستمر و دینامیک افزایش داد.
یک کارشناس هوانوردی در مورد روش های معمول تخصیص صندلی در شرکت های هواپیمایی گفت: روش معمول تخصیص صندلی به نرخ های مختلف در شرکت های هواپیمایی به صورت NESTING است.
به گزارش تین نیوز، خلیل الله معمارزاده (محمد معمار) در کانال تلگرامی خود در توضیح این مطلب افزود: فرض کنید هواپیمایی 120 صندلی قابل عرضه برای فروش داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
فرآیند «Turn-around» در صنعت هوانوردی چیست؟
وی عنوان کرد: در این روش تمام ظرفیت برای گرانترین شناسه نرخی که در این مثال شناسه نرخی Y می باشد، باز می گردد و بر اساس مدل های پیش بینی ریاضی، تجربی، ابتکاری و شهودی بر اساس معیارهای موثر بر تقاضاها و همچنین رفتار رزرو مسافران، تعداد صندلی های مشخص به ترتیب در شناسانه های نرخی پایین تر باز و به سیستم فروش عرضه می شود.
معمار زاده گفت: در اینجا به عنوان مثال به ترتیب از شناسه نرخی گران تر و بالاتر B تا شناسه های نرخی پایین تر و ارزان تر M و H که در این مثال Y گرانترین شناسه نرخی و H ارزان ترین شناسه نرخی می باشد.
او افزود: در ایران این موضوع بیشتر واکنشی و منفعلانه انجام می شود و بر اساس مدل های هوشمندانه می توان تا 15 درصد درآمد را در هر مسیر بر اساس کنترل توزیع مستمر و دینامیک افزایش داد.