سرعت قطارهای باری داخلی؛ نزدیک به سرعت انسان پیاده

دبیر انجمن صنفی شرکت های حمل ونقل ریلی گفت: هر چند که سرعت بازرگانی حمل بار ترانزیت در ایران نسبت به برخی از کشورها بهتر است اما سرعت حمل بار داخلی در حال حاضر در ایران حدود ٣.۵ کیلومتر در ساعت است یعنی سرعتی نزدیک به سرعت حرکت انسان پیاده که علت این سرعت بسیار پایین هم عمدتا توقفات بین ایستگاهی در مسیر است.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایلنا، سبحان نظری درباره انتقادات وزیر سابق راه و شهرسازی درباره سرعت پایین سیر قطار باری (١٠ کیلومتر در ساعت) اظهار کرد: موضوع سرعت در راه آهن یک مفهوم پیچیده است سرعت ١٠ کیلومتر در ساعت در بخش باری به عنوان متوسط سرعت سفر قطار در بازه زمانی بلندمدت عدد نامناسبی محسوب نمی شود البته نمی توان این سرعت را با استانداردهای بین المللی در سرعت های بازرگانی قابل مقایسه دانست. 

وی ادامه داد: هرچند سرعت ریلی بازرگانی در ایران از کشورهای روسیه، چین و آلمان و ... بسیار کمتر است اما باید توجه داشته باشیم که همین سرعت از سرعت قطار باری در ترکیه بالاتر است.

دبیر انجمن صنفی شرکت های حمل ونقل ریلی با اشاره به دلایل پایین بود سرعت بازرگانی قطار در ایران گفت: هر چند که سرعت بازرگانی حمل بار ترانزیت در ایران نسبت به برخی از کشورها بهتر است اما سرعت حمل بار داخلی در حال حاضر در ایران حدود ٣.۵ کیلومتر در ساعت است یعنی سرعتی نزدیک به سرعت حرکت انسان پیاده که علت این سرعت بسیار پایین هم عمدتا توقفات بین ایستگاهی در مسیر است. 

وی افزود: یک قطار با بار داخلی از مبدا تا مقصد  به دلایلی در ایستگاه های طول مسیر متوقف می شود و هر چند سرعت سیر آن در نقاطی از مسیر بالا می رود اما این توقفات باعث می شود متوسط سرعت بازرگانی کاهش پیدا کند. از دلایلی که باعث این توقفات می شود می توان به کمبود لکوموتیو، اولویت داشتن عبور قطارهای مسافری، ظرفیت پایین تخلیه و بارگیری در برخی از نقاط اشاره کرد و تمام این موارد در کاهش سرعت قطار اثرگذار هستند.

نظری با بیان اینکه اما آنچه که نگران کننده است، اینکه این میزان سرعت نسبت به چند سال گذشته به طور مداوم در حال کاهش است، تاکید کرد: در حالی که راه آهن در اوج عملکرد خود یعنی اواخر سال ٩٧ این سرعت را به ۵ کیلومتر در ساعت رسانده بود امروز به ٣.۵ کیلومتر در ساعت رسیده است. البته باید توجه داشت که در سال های بعد از ٩٣ در دولت یازدهم یک جریان خوب رشد بهره وری در راه آهن شروع شد و راه آهن رشد متوازنی را تجربه کرد، یعنی اگر واگن اضافه می شد متناسب با آن لکوموتیو هم به ناوگان اضافه می شد و متناسب با آن رویکردهای بازرگانی هم بهبود پیدا می کرد و همین عوامل باعث به رشد بهره وری در این مجموعه شد.