◄ چند راهکار برای جبران کمبود ناوگان فعال هوایی

مشکلات ناشی از تحریم مانند کمبود هواپیما و قطعه را نمی توانیم نادیده بگیریم اما برای به حداقل رساندن اثر این مشکلات راهکار وجود دارد.

شرکت های هواپیمایی در شرایط تحریم و زمین گیری هواپیماها، می توانند از سایر خطوط هوایی مانند قطر، امارات یا ترکیه برای پروازهای داخلی، چند فروند هواپیما را به صورت کوتاه مدت اجاره کنند.

شرکت های هواپیمایی می توانند زیر نظر سازمان هواپیمایی کشوری در فصولی که متقاضی پرواز زیاد است، از هواپیماهای اجاره ای استفاده کرده و هواپیما را نسبت به مدت زمانی که مورد نیاز است (مثلا ۲ تا ۳ ماهه) اجاره و برای جبران کمبود ناوگان هواپیمایی داخلی از آنها استفاده کرده و با خدمه پرواز و بیمه های ایرانی قرارداد بسته و موضوع را به گونه ای پیش ببرند که مشکلات سفر هوایی مسافران پوشش داده شود.

همچنان که شاهد هستیم در فصولی که تعداد مسافران هوایی افزایش می یابد، مسافران مجبور هستند زمانی که کمبود بلیت هواپیما وجود دارد به سفرهای زمینی روی بیاورند. این خطرات و تلفات حمل و نقل جاده ای را تشدید می کند. این راهکار را به دولت پیشنهاد دادیم و امیدواریم که دولت به این شکل بتواند این مشکل را مرتفع کند.

در گذشته رسم بر این بود که شرکت های هواپیمایی در دوران پیک و افزایش تقاضا برای سفر به گونه ای رفتار می کردند که پروازهای چارتری به حداقل برسد. پرواز چارتری مخصوص ایام غیر پیک بوده و آژانس های مسافرتی به همراه تور و بلیت، هتل نیز برای مسافران از نظر گردشگری فراهم می کنند.

زمانی که تقاضای بلیت برای شرکت های هواپیمایی زیاد است نیازی نیست که پروازها به صورت چارتری و دربست به آژانس های هواپیمایی واگذار شود. زیرا امکان سواستفاده قیمتی در این صورت وجود دارد که به زیان مصرف کننده تمام می شود.

در هر نقطه ای که عرضه و تقاضا از حالت متعادل خود خارج شده و تقاضا افزایش یابد، احتمال افزایش رانت بالا می رود. یک آژانس هواپیمایی صندلی های یک هواپیما را از قبل اجاره کرده و بلیت را با نرخ های خودش به فروش می رساند. بعضا بعضی از مسافران برای گرفتن این بلیت محدود، حاضرند هزینه بیشتری پرداخت کنند. در این میان فشار به قشر متوسط و ضعیف تر جامعه وارد می شود. البته در ایام پیک مسافرت، هیچ کدام از شرکت های هواپیمایی اجازه ندارند صندلی های هواپیما را به صورت چارتری اجاره دهند و این موضوع تخلف محسوب می شود.

در مجموع مشکلات و تهدیدهایی که در بخش های مختلف حمل و نقل مانند تحریم ها و زمین گیری بخشی از هواپیماها به علت کمبود قطعه وجود دارد، دارای راه حل هایی است که با مدیریت بهینه قابل انجام است. مدیریت زمانی ارزشمند است که بتواند هر تهدیدی را به فرصت تبدیل کند. اگر این اتفاق نیفتد به علت سوء مدیریت خواهد بود. به این صورت که مشکلات بیشتر به گردن تحریم یا کمبود قطعات انداخته می شود. این مشکلات سال هاست وجود دارد و منکر وجود آنها نیستیم، اما زمانی که دست روی دست گذاشته شود و به دنبال سایر راهکارها برای برطرف کردن آنها نباشند، می تواند مقدمه ای بر معضل سوء مدیریت باشد.

افرادی به عنوان کارشناس در این شرکت ها وجود دارند و برای اینکه بار مسئولیت را از دوش خودشان بردارند، ممکن است تلاشی برای برطرف کردن مشکلات انجام ندهند. زمانی که یک مدیر آگاهی کافی از حوزه مسئولیت های خود ندارد، طبقات پایین تر و کارشناسان به راحتی آنها را از تصمیمات درست منصرف می کنند.

 یکسری از مشکلات راه حل دارد و مدیر مربوطه باید از قالب مدیریتی خود خارج شود زیرا دولت متعلق به یک قشر خاص نیست. مدیران دولتی در بخش هوایی باید از بدنه کارشناسی و متخصصان غیر دولتی نیز استفاده کنند و این موارد را منحصر به موارد جناحی ندانند.