تفکیک وزارت راه و شهرسازی چگونه بدتر از ادغام سال ۹۰ می شود؟
ساختار جدید می بایست حاصل بررسی عمیق کارشناسی باشد تا ابعاد مختلف موضوع از جمله انتظارات آینده، امکان پذیری اداره سازمان، وضعیت رگولاتوری زیربخش ها و نقش های تصدی گری، سیاستگذاری و حاکمیتی مورد توجه قرار گیرد.
مجید بابایی: اصل موضوع تفکیک حمل و نقل از شهرسازی به دلیل اهمیت، گستره و تنوع امور حمل و نقل امری پذیرفتنی است اما در خصوص چگونگی انجام بسیار پر مناقشه است.
شخصا معتقدم امر تفکیک اگر صرفا هدفش کشیدن دیواری فرضی بین وظائف و مسئولیت های حمل و نقل و شهرسازی باشد بدون اینکه در تفکیک نقش ها و ایجاد ساختار جدید تفکر و کارشناسی عمیق صورت گرفته باشد امری خطاست حتی بدتر از ادغامی که در سال ۹۰ صورت گرفت.
گزینه های مختلفی برای ایجاد وزارت حمل و نقل فرضی متصور می باشد از جمله اینکه بخش لجستیک هم می تواند به وظائف این وزارتخانه اضافه شود یا خیر.
علاوه بر این ساختار جدید می بایست حاصل بررسی عمیق کارشناسی باشد تا ابعاد مختلف موضوع از جمله انتظارات آینده، امکان پذیری اداره سازمان، وضعیت رگولاتوری زیربخش ها و نقش های تصدی گری، سیاستگذاری و حاکمیتی مورد توجه قرار گیرد.
با این شرایط ارائه طرح توسط مجلس بدترین سناریو برای تفکیک وزارت راه و شهرسازی خواهد بود چرا که مجلس فاقد ابزارهای بررسی همه جانبه موضوع می باشد. لذا اگر قرار به انجام این کار باشد حتما لازم است دولت در قالب لایحه، پیشنهادی فراگیر و مبتنی بر کار کارشناسی عمیق که از نظرات خبرگان، انجمن ها، بخش غیر دولتی و دستگاه های اجرایی بهره گرفته شده باشد در این زمینه ارائه نماید.
در این زمینه پیشنهاد می شود:
وزارت راه و شهرسازی کارگروهی را برای بررسی موضوع و تهیه پیش نویس لایحه تعیین و مدیریت آن را بر عهده گیرد و به جد تلاش نماید امر تفکیک از طریق طرح و با عجله به اجرا در نیاید. در این راستا پیشنهاد می شود از مشاوران برجسته و مستقل خارجی و داخلی برای ترسیم آینده بخش و طراحی ساختار استفاده شود.
با این حلقه قدرت طلب و جاه طلب اطراف وزیر راه و شهرسازی خیلی بعیده تفکیک در دولت پزشکیان اتفاق بیوفته