مشکلات حملونقل جادهای تمامی ندارد؛ دلالان بلای جان راننده ها
تین نیوز | «راننده کامیونهای برونشهری دیده نمیشود» این جملهای است که بارها تکرار میکند و تاکید دارد که در حق آنها واقعا ظلم میشود.
از اینکه راننده کامیون است و باید روزها را در جادههای بیآب و علف به شب برساند ناراحت نیست اما نسبت به وضعیت شاغلان این صنف و اینکه تا چه حد در شرایط سختی قرار دارند گلایه دارد.
این راننده کامیون که میخواهد با زبان ساده به بیان مشکلات کاری خود بپردازد با نبود امکانات حداقلی برای رانندههای برونشهری صحبت خود را آغاز میکند. وی معتقد است که بیش از 90 درصد حملونقل از طریق جادههای کشور انجام و هر وسیلهای که از آن استفاده میشود با حملونقلی که از طریق این افراد صورت میگیرد به دست مصرفکننده میرسد پس این شغل دارای اهمیت بسزایی است اما متاسفانه با وجود اینکه در کشورهای دیگر برای رانندگان جاده جایگاه ویژهای تعریف شده اما در کشور رانندگان حتی به اندازه گرفتن حق خود هم جایگاه ندارند.
وی میگوید: رانندگان تمام سختیها را به جان میخرند، سالانه تعداد زیادی از رانندگان در تصادفات جادهای کشته یا دچار نقص عضو میشوند اما این آمار به چشم نمیآید در صورتی که اگر یک هواپیما سقوط کند تمامی مسوولان به آن توجه میکنند.
این راننده کامیون از اینکه هیچ مزایایی برای رانندگان در نظر گرفته نشده ناراضی است و میگوید هیچگونه حق سختی کار به این شغل تعلق نمیگیرد.
به گفته وی، در پایانههای کشور (حتی در پایانه تهران که از معتبرترین مراکز است) هیچگونه امکانات خدمات رفاهی از جمله حمام و فضا برای استراحت یا خوردن غذا وجود ندارد و این باعث شده اکثر رانندگان همیشه خسته و عبوس باشند.
این در حالی است که یک راننده به مدت یک هفته در جادههای کشور بوده و با مشکلات زیادی از جمله صفهای طولانی پمپبنزین، خاموش بودن دستگاههای پمپبنزین در شب و... دست و پنجه نرم کرده و حداقل نیاز به استراحت یکساعته دارد اما این امکان فراهم نیست.
این راننده کامیون میگوید که البته مشکلاتی که گفتم مشکلات پیشپا افتاده ماست و معضل اصلی ما وجود دلالی در حمل بار است.
وی در تشریح چگونگی ورود دلالان به صنعت حملونقل جادهای میگوید: بین شرکتی که بار را تحویل راننده میدهد با خود راننده اشخاصی وجود دارند که دلالان این صنعت به حساب میآیند آنها بار را از مشتری گرفته و درصدی به شرکت حملونقل پرداخت میکنند و به راننده هم مبلغ ناچیزی میدهند بهعنوان مثال یک کامیون که قرار است یکبار 15 تنی را از تهران به اصفهان حمل کند و کرایه 700 هزار تومانی بگیرد تنها 300 هزار تومان آن را به راننده کامیون میدهند. رانندهای که قرار است دو روز در جاده باشد و بار را تحویل مشتری دهد.
جالب اینکه اگر راننده اعتراض کند به دلیل اینکه تعداد رانندهها در پایانه زیاد است و بار کم؛ دلال با رفتار بدی بار را از او گرفته و با همان قیمت به راننده دیگری میدهد.
رانندهها مجبورند با قیمت پایین بار را حمل کنند زیرا توقف باعث زیان آنهاست چراکه بیشتر رانندهها به لیزینگ بدهکارند خود بنده 350 میلیون تومان صرف خرید کامیون کرده و ماهانه شش میلیون تومان درآمد و پنج میلیون تومان هزینه دارم. از آن گذشته رانندهها برای تخلیه بار هم با مشکلات زیادی مواجه هستند در جاده که آرامش ندارند و باید در صورت توقف تا صبح مراقب بار خود باشند چراکه در صورت بروز مشکل، راننده به دردسر میافتد.
وی با بیان اینکه بیشترین دلالبازی و مافیای بار در پایانه تهران است، افزود: در پایانه امام (ره) و بندرعباس دلالی وجود ندارد و در شهر یزد هم رانندگان وضعیت بهتری دارند.
شاید باورش سخت باشد اما در روند دلالی بار گاهی یکبار بین پنج دلال رد و بدل میشود تا به دست راننده برسد.
وی خدماتدهی پمپبنزینهای جادهای را از دیگر مشکلات عنوان کرد و گفت: در شرایطی که در یک مسافت طولانی جادهای تنها یک پمپبنزین وجود دارد آن پمپبنزین دستگاههای خود را خاموش و تنها یک پمپ کار میکند اما اگر یک ماشین خارجی که از سایر کشورها آمده وارد پمپبنزین شود پمپ را روشن میکند، زیرا سود بیشتری برایشان دارد. وقتی به شرکت پالایش هم زنگ میزنیم، میگویند رسیدگی میکنیم اما در عمل اتفاقی رخ نمیدهد.
قابل توجه معاونت حمل و نقل سازمان راهدارى کشور که در مصاحبه هایش دم از کرامت انسانى صحبت میکند