◄ سرمایه گذار ایرانی یا خارجی در پروژه راه آهن رشت آستارا وجود ندارد/ نفت و گاز مازاد برای کلنگ زنی موجود نیست
هزینه نابودی استان گیلان و ساخت راه آهن رشت آستارا، حداقل ۲۰۰۰۰ کیلوگرم شمش طلا و برآورد سود حاصل از ترانزیت در این مسیر برای ایران در صورت همراهی و موافقت کشورهای آذربایجان، آمریکا و رژیم صهیونیستی، فقط ۲۰۰ کیلوگرم شمش طلا در سال.
محمدرضا حدادی: مجلس و نهادهای نظارتی و امنیتی باید به خانم صادق مالواجرد و آقایان پاک نژاد، همتی، پورمحدی، فرزین و مومنی در خصوص جلوگیری از هدر دادن منابع کشور در راه آهن رشت آستارا هشدار دهند.
بعد از اثبات عدم توجیه اقتصادی پروژه راه اهن رشت آستارا و بیان تهدیدات محیط زیستی و امنیتی این پروژه و همچنین اثبات عدم وجود سرمایه گذاری روس ها در راه آهن رشت آستارا، متاسفانه وعده تکراری جدیدی با عنوان سرمایه گذاری یک ایرانی در پروژه راه آهن رشت آستارا، تیتر تبلیغاتی برخی رسانه ها شده است که این نیز دروغ بزرگی است و می تواند مجدد مسئولین را به خطا بیاندازد.
بیشتر بخوانید:
فانتزی راه آهن رشت آستارا
آیا دو بانوی ایرانی، می توانند کشور را از باتلاق راه آهن رشت آستارا، نجات دهند؟
چرا واقعیت های راه آهن رشت آستارا به آقای پزشکیان و خانم صادق گفته نمی شود؟
بازی باخت باخت ایران و روسیه در راه آهن رشت آستارا
متاسفانه همچنان افرادی برای چنگ اندازی به منابع نفتی و گازی کشور از عبارات وجود سرمایه گذار، برای اخذ مجوزات کلنگ زنی پروژه ها استفاده می کنند که باید این روند در دهه چهارم انقلاب متوقف شود چرا که مقام معظم رهبری فرموده اند "دشمن بیش از آنکه به توانایی های خودش امیدوار باشد به خطاهای ما امیدوار است" و لذا دیگر فرصت سعی و خطا نداریم و باید از تجارب تلخ گذشته، عبرت گرفته و حرکت در مسیرهای اشتباه گذشته را تکرار نکنیم.
مسئولان محترم باید بداند که وجود سرمایه گذار در راه آهن رشت آستارا، دروغ بزرگی است که از سوی بدنه پیمانکاری برخی دستگاه های اجرایی دولت، خواسته یا ناخواسته طی 24 سال گذشته تبلیغ شده است و با همین فرضیات خلاف واقع، مسئولان قبلی، دور خورده اند و برخی مجوزات در این پروژه را داده اند که باید در اسرع وقت ابطال و کشور را از ورود به بحران این پروژه نجات دهند.
جامعه علمی کشور به خوبی می داند وقتی از عبارت سرمایه گذاری برای یک پروژه استفاده می شود یعنی سرمایه گذار منابع خود را برای ساخت یک پروژه می آورد و از محل درامد همان پروژه، اصل و سود سرمایه خود را بر می دارد که معمولا فقط برای پروژه های تولیدی با سود بالا معنی و مفهوم دارد.
ولی وقتی یک شخص یا یک شرکت داخلی یا خارجی یا یک بانک، منابعی را برای ساخت یک پروژه، تامین می کند و اصل و سود آن را از محلی خارج از محل درامدهای پروژه تضمین می خواهد(نظیر تضمین تخصیص نفت و گاز کشور) و اصلا کاری به زمان اتمام پروژه یا درامد و هزینه پروژه ندارد، دیگر نباید از عبارت سرمایه گذاری استفاده کند و صرفا موضوع، دادن یک قرض برای ساخت یک پروژه محسوب می شود.
هر مسئول و مشاوری که در قوای سه گانه مشغول فعالیت است باید بداند اگر از عبارت سرمایه گذاری به جای قرض استفاده کند، خواسته یا ناخواسته یا جاهل خائن است یا عالم خائن، چرا که با همین عبارت "وجود سرمایه گذاری برای کلنگ زنی پروژه ها"، بسیاری از مجوزات کلنگ زنی، اخذ و اولویت های کشور جابجا و هزاران پروژه ریلی و غیرریلی در کشور کلنگ خورده و رها شده است و متاسفانه با ادبیات وجود سرمایه گذار در راه اهن رشت آستارا، کلنگ زنی این پروژه در سال 1401، اتفاق افتاده است و صرفا یک پروژه ریلی کلنگ زنی شده به سایر پروژه های ریلی کلنگ زنی شده قبلی اضافه شده است که این پروژه استان گیلان و کشور را در باتلاق خود فرود می برد و وجه نظام و مسئولین را تخریب خواهد کرد و تا قبل از ایجاد تهدید اجتماعی امنیتی، باید تصمیمات لازم برای خروج از این پروژه و هدایت منابع به طرح های جایگزین مورد نیاز توده مردم در اسرع وقت گرفته شود. * محمد رضا حدادی مدیر مطالعات راهبردی طرح های زیرساختی