◄ درخواست یک راننده از وزیر راه پس از تصادف هولناک گردنه کولی‌کُش
چرا خون باید عامل پیگیری باشد و چرا وزیر یا استاندار باید دستور پیگیری دهند تا سازمانی یا شخص مسئولی به نقطه حادثه مراجعه کند و پیگیر قصور باشد؟!
صبح روز سه‌شنبه 4 تیر، ۲ دستگاه کامیون در گردنه کولی کش در استان فارس با یکدیگر برخورد کردند که این تصادف منجر به آتش گرفتن این ۲ وسیله نقلیه شد. در حین بررسی این سانحه از سوی مأموران پلیس و امدادگر، یک دستگاه تریلرFH به علت نقص فنی ترمز با خودرو گشت پلیس برخورد کرد و منجر به جان باختن سه نفر از جمله یک سرباز و یک نیروی هلال احمر و مصدومیت شمار دیگری شد.
همچنین روز شنبه هشتم تیر، فیلمی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که در آن پدر یک دختر 20 ساله از تصادف و مرگ فرزند خود در بزرگراه شیراز-خرامه به دلیل نبود تابلو‌های هشدار دهنده و سرعت‌گیر و دو راه شدن ناگهانی جاده خبر داد.
به گزارش تین نیوز، مطالب بالا بخشی از خبرهای مربوط به حوادث رانندگی در استان فارس است که طی چند روز در این استان رخ داد و واکنش‌های مختلفی را از سوی مردم و مسئولان به دنبال داشت.
بیشتر بخوانید:
اما نکته‌ای که در این بین مغفول ماند ورود مقامات ارشد مرتبط با این گونه حوادث به رخداد دوم و بی‌تفاوتی به خبر اول بود که از قضا تعداد کشته شدگانش بیشتر بود.
برای مثال در حادثه دوم به دستور و تاکید استاندار فارس جمعی از مسئولان استان فارس و شهرستان شیراز در محل حادثه‌خیز حضور یافته و از نزدیک نسبت به بررسی علل حوادث اخیر پرداختند. همچنین محمد اسلامی، وزیر راه و شهرسازی دستور پیگیری و تحقیق فوری برای صحت و سقم و بررسی جدی ابعاد رویداد و روشن شدن حقایق، همچنین برخورد با مقصران احتمالی را صادر کرد.
به گزارش تین نیوز، این موضوع موجب شد یک راننده خود مالک کامیون در شبکه‌های اجتماعی مطلبی را در این زمینه منتشر کند.
علیرضا سمنانی در بخشی از یادداشت خود با اشاره به سوانح اخیر رانندگی در استان فارس، نوشت: استان پهناوری که بیشترین حجم کامیون را به خود اختصاص داده است، قطعاً مدیریتی جامع‌تر از بقیه استان‌ها می‌طلبد.
وی در بخش دیگری از این یادداشت، افزود: در خبر مربوط به هفته گذشته، در تصادف مرگبار گردنه کولی‌کش که از دید رانندگان مورد نقد قرار گرفت، عامل حادثه شیب تند و نبود راه فرار یا حوضچه شن جهت مواقع اضطراری عنوان شد، گردنه‌ای که پس از سال‌ها، هنوز هیچ اصلاحاتی جهت ایمن‌سازی آن انجام نشده است، به طوری‌که در فردای روز تصادف مرگبار، دقیقاً در همان نقطه، یک کامیون هوو به‌خاطر شیب تند و نبود راه فرار و حوضچه، با کوه برخورد کرد.
او تاکید کرد: همچنین به گفته شاهدان عینی و کسانی که از مسیر صفاشهر تا آباده طی مسیر می‌کنند، در این مسیر حدود 2 سال است که ترمیم آسفالتی صورت نگرفته و بر اثر خرابی جاده، همه مجبورند از لاین چپ سبقت، حرکت کنند که خود موجب تشدید تصادفات و صدمات جانی و مالی می‌شود و اکنون نیز در شبکه‌های اجتماعی شاهدیم که به دلیل نبود علائم کافی در مسیر خرامه شیراز، دختری 20 ساله جانش را از دست می‌دهد.
این راننده خود مالک در بخش دیگری از این یادداشت خاطرنشان کرد: سؤال اینجاست چرا گوش شنوایی نیست، چرا جان و مال مردم در امان نیست، چرا خون باید عامل پیگیری باشد و چرا مقامات ارشد وزارتخانه یا استانداری باید دستور پیگیری دهند تا سازمانی یا شخص مسئولی به نقطه حادثه مراجعه کند و پیگیر قصور باشد؟ هر روز در این کشور دخترانی بر اثر تصادف جان می‌دهند، پدران دخترانی فوت می‌کنند، مال و اموال رانندگان و کامیونداران در این کشور تباه می‌شود چرا برای آن همه جان و مال، کسی برافروخته نمی‌شود؟
سمنانی ادامه داد: جناب وزیر و جناب استاندار! کشته شدگان کولی‌کُش هم انسان‌های این مملکت بودند، متخصص این کشور بودند، مال و جانشان در خدمت این کشور و ملت بوده است جنابعالی که در مورد حادثه شیراز خرامه، فورا دستور پیگیری صادر می‌کنید، آیا سزاوار نیست برای همه حوادث این‌گونه عمل نمایید؟ هر روز این کشور سانحه دارد هر روز جان و مال‌مان در خطر است.
سلام، استمرار شرایط موجود ، اوضاع را بدتر خواهد کرد، چرا که طبق فرمایش وزیر محترم نگهداری راههای کشور سالیانه نیاز به ۱۲۰ هزار میلیارد اعتبار دارد، درحالی که هم اکنون تنها یک چهارم آنرا یعنی ۳۰ هزار میلیارد در اختیار دارند.
البته مشکل دیگری هم که در این زمینه وجود دارد، انتقال وظایف راهداری به سازمان حمل و نقل است. همانطور که می دانیم سازمان مذکور بر مبنای قانون شرکتهای دولتی است که باید درآمد- هزینه باشند. همین امر باعث بحرانی تر شدن شرایط جاده ها می گردد، چرا که درآمدهای سازمان حمل و نقل محدود است و قابلیت گسترش منابع هم ندارد.