نباید هزینه امنیت کشور را از صنعت هوانوردی گرفت
تین نیوز| مدیرکل فرودگاه گرگان اعتقاد دارد طبق قوانین ایکائو و مستندات آن، این یک اصل است که کشورهای متعهد نباید بابت برقراری امنیت عمومی خود در آسمان و زمین، هزینهای را به صنعت هوانوردی تحمیل کنند.
به گزارش تین نیوز به نقل از شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران، رامین آذری ضمن تأکید بر این مطلب گفت: اختصاص بخشی از درآمد پروازهای عبوری به امور نظامی میتواند باعث از دست رفتن این پروازها و اعمال تحریم بر این صنعت شود.
وی در مورد منابع درآمدی شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی گفت: به جز معدودی از فرودگاههای ایران بقیه زیان ده هستند و برای شرکت نفع مالیای که ندارند هیچ هزینه هم به دنبال دارند. با جدا شدن فرودگاه امام خمینی(ره) هم که درآمدزا است شرکت بخشی از درآمدهای خود را از دست داد و از آنجایی که شرکت درآمد-هزینه است و از دولت کمکی دریافت نمیکند اکنون شرایط تأمین منابع کافی برای تجهیز و بروزرسانی فرودگاهها و پرداخت دستمزد کارکنان متخصص به موضوعی حاد بدل شده است.
وی برای ملموس کردن هزینههای جاری و عمرانی شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران در انجام وظایف کنترل فضای کشور و اداره فرودگاههای کشور، با مثال زدن از فرودگاه گرگان گفت: اکنون فرودگاه گرگان که فرودگاه بزرگی هم نیست بین کل درآمد و هزینههای جاری سالانه خود 8 میلیارد تومان کسری دارد و با این وجود در حال خرید و نصب دستگاههای ILS و DVOR و چراغهای اپروچ هستیم که اعتبار مالی بالای آن باید علاوه بر هزینههای جاری توسط شرکت تأمین شود. در پروژههای عمرانی نیز وضع به همین شکل است مثلاً در ترمینال جدید فرودگاه گرگان که زیربنای 9500 مترمربعی دارد تاکنون 60
درصد پیشرفت فیزیکی داشتهایم و برای اینکه بتوانیم آن را افتتاح کنیم جدای از هزینه بالایی که تاکنون صرف شده، پیشبینی میکنیم که 15 میلیارد تومان دیگر اعتبار لازم است که 5 میلیارد تومان آن باید به تکمیل ابنیه و 10 میلیارد تومان به تهیه و نصب تجهیزات اختصاص یابد. حالا شما حساب کنید که در سطح کشور و با وجود تعداد زیاد فرودگاهها چه هزینه فراوانی باید توسط شرکت برای بهروزرسانی و نگهداری تجهیزات و ابنیه صرف شود.
آذری با تأکید بر اینکه نباید فرصت پسابرجام را از دست داد، گفت: انتظار میرود شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران بتواند از این شرایط استفاده کرده، برای تجهیز کردن فرودگاهها و خرید رادار و تجهیزات کمک ناوبری اقدام کند که قاعدتاً برای این کار نیازمند تأمین اعتبارات مالی زیادی است؛ اعتباراتی که باید تنها از درآمدهای محدود خود تأمین کند و اگر بخشی از این درآمدها هم بخواهد به بخش دیگری اختصاص یابد روشن است که این روند با چالش روبرو خواهد شد.