◄ باید مدل فرودگاهداری در کشور تغییر کند
تیننیوز| دوشنبه هفتهی گذشته (دوم اسفندماه) پایگاه خبری-تخصصی صنعت حملونقل «تیننیوز» میزگردی با موضوع (وضعیت فرودگاههای کشور در راستای نوسازی ناوگان هوایی کشور) با حضور غلامحسین باقریان معاون فرودگاهی و عضو هیات مدیره شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران و علیرضا منظری معاون سابق سازمان هواپیمایی کشور برگزار کرد که برخی از مطالب عنوان شده در این میزگرد در بخش اول در این پایگاه خبری منتشر شد.
به گزارش خبرنگار تیننیوز، در بخش اول میزگرد که هفتهی گذشته منتشر شده هر دو میهمان به مشکلات ساختاری تاکید داشتند و باقریان معاون فرودگاهی شرکت فرودگاهها عنوان کرد: با توجه به نبود هواپیماهای مورد نیاز و مناسب فرودگاههای کوچک ناچار به توسعه فرودگاهها هستیم که این امر با توجه به درآمد – هزینهای بودن شرکت فرودگاهها اصلا منطقی نیست.
در ادامه علیرضا منظری معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری با تاکید بر اینکه در بخش هوانوردی مشکل ساختاری وجود دارد، گفت: مسائلی که جناب باقریان توضیح دادند درست است و در سالیان گذشته نیز در کشورهای این مشکلات وجود داشت، ولی با تغییر ساختار این موضوع را حل کردند اما متاسفانه در کشور به این موضوع اهمیت چندانی داده نمیشود.
منظری با اشاره به اینکه این مشکل در همه فرودگاههای جهان وجود داشت و به هر میزان که فرودگاهها توسعه پیدا میکرد اما همچنان مشکلاتی وجود داشت، بر همین اساس کارشناسان بینالمللی به این نتیجه رسیدند که باید مدل فرودگاهداری تغییر کند و باید فرودگاهها به بخش خصوصی واگذار شود. (متن کامل خبر بخش اول را میتوانید اینجا بخوانید)
در ادامه این سخنان غلامحسین باقریان با بیان اینکه در اغلب کشورهای جهان تمام فرودگاههای کوچک زیر نظر مقامات استانی و محلی اداره و نگهداری میشوند، عنوان کرد: متاسفانه در کشور هواپیمای کوچکتر از فوکر 100 وجود ندارد که این باعث ایجاد مشکلات فراوانی در فرودگاههای کوچک شده است، برای مثال، زمانی که قرار است فرودگاه پارسآباد را توسعه دهیم و آماده پرواز کنیم اولین کاری که باید صورت بگیرید تهیه زیرساختهای فوکر 100 است.
وی در همین رابطه ادامه داد: سال گذشته با توجه برنامهریزیهای انجام گرفته زیرساخت این فرودگاه برای هواپیمای ATR صورت پذیرفت و بعد اعلام شد که ATR وجود ندارد به همین جهت ناچار شدیم باند فرودگاهها (عرض و طول) توسعه بدهیم و همین موضوع هزینه 12 میلیارد تومانی را برای شرکت فرودگاهها در پی داشت. بعد از توسعه باند هزینههای دیگری از جمله توسعه در ترمینال، ماشین آتشنشانی، نیروهای انسانی و ... به ما تحمیل شد و تمام این مشکلات به دلیل این است که یک هواپیمای ATR در کشور وجود ندارد که جایگزین فوکر کنیم.
باقریان با بیان اینکه از طرفی دیگر شرکت فرودگاهها اعلام کرد که بودجه توسعه فرودگاههای کشور را به تنهایی ندارد و استانها را در توسعه فرودگاهها شریک کردیم در همین راستا با چند استان تفاهمنامهای به امضاء رسانیدم که طبق این تفاهم برای توسعه فرودگاه 50 درصد را استان و 50 درصد دیگر را شرکت فرودگاهها بپردازد، توضیح داد: اما نه تنها به نتیجه نرسید بلکه مشکلات دو چندان شد؛ تمام استانها بلافاصله بعد از آغاز ساخت پروژه و پرداخت اولین قسط اعلام کردند که دیگر بودجهای برای پرداخت نداریم، و در این میان شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران قرارداد را بسته بود. حال اگر شرکت فرودگاهها پروژه را ادامه ندهد هزینهها تعدیل به گردنش است اگر بخواهد ادامه بدهد بودجه آن را ندارد.
معاون فرودگاهی شرکت فرودگاهها به مشکلات قانونی و مقررات تاکید کرد و گفت: شهرداریها هزینه 5 درصدی بلیت را از مسافران میگیرد این به آن معناست که میزان درآمد شهرداری از هر مسافر به طور متوسط 11 تا 12 هزار تومان است اما درآمد شرکت فرودگاهها به عنوان ارائه دهنده خدمات فرودگاهی 7 هزار تومان است این در حالیست که زمانی که شرکت فرودگاهها هر سرمایهگذاری که انجام میدهد باید 70 درصد را به دولت مالیات پرداخت کند که این در جای خود نشاندهنده مشکل ساختاری است.
وی بر خلاف معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری معتقد است؛ حضور بخش خصوصی و دولتی تاثیر چندانی بر روی عملکرد فرودگاههای کشور نخواهد داشت.
باقریان با اظهار به اینکه طبق آمارها از 100 فرودگاه بزرگ جهان حدود 46 فرودگاه بخش خصوصی به شکلی در آنها مشارکت دارد یعنی 54 تا از این فرودگاهها تماما دست بخش دولتی است، تصریح کرد: حدود 66 درصد فرودگاههایی که اکنون در سطح دنیا بهرهبرداری میشود در دست بخش عمومی است و 76 درصد مسافر از این فرودگاهها تردد میکنند و 14 درصد دست بخش خصوصی است که 15 درصد مسافرهای دنیا در این فرودگاهها تردد میکنند.
وی در رابطه با مشارکت بخش خصوصی با دولتی در فرودگاههای جهان بیان کرد: در آمریکای شمالی 1 درصد، آفریقا 11 درصد، خاورمیانه 13 درصد، آسیا 45 درصد، اروپا 75 درصد و آمریکای لاتین 60 درصد به شکلی با هم مشارکت داشتهاند.
این مقام مسئول در شرکت فرودگاهها با اشاره به اینکه نوع مالکیت فرودگاهها خیلی تاثیرگذار نیست و ساختار، قوانین و مقررات است که مشخص و تعیین کننده است خاطرنشان کرد: عنوان میشود که 24 فرودگاه در کشور مرز هوایی است اما ما هیچ تعریفی از مرز هوایی در هیچ جای جهان وجود ندارد.
در ادامه سخنان باقریان، علیرضا منظری معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری عنوان کرد: در برخی موارد از طرفی یک سیاستگذاری را در راستای صرفهجویی هزینه اعمال میکنیم، اما در مقابل نگاه نمیکنیم که چقد هزینه به نحوه دیگری از بین میرود.
وی در همین رابطه عنوان کرد: یک زمانی دولت اعلام کرد که مقامات دولتی حق ندارند با هواپیمای کوچک و یا اختصاصی سفر کنند، بنده نیز در آن جلسه حضور داشتم و مخالفت خود را اعلام کردم و عنوان کردم این موضوع درست نیست.
منظری افزود: ممنوعیت این موضوع و سفر مقامات با هواپیماهای بزرگ موجب شد تا حدود 30 تا 35 فرودگاه در کشور برای اینکه بتوانند مقامات با هواپیماهای بزرگ در آن فرودگاه بنشیند حدود چند میلیارد تومان هزینه روی دست مملکت گذاشت؛ این در حالی است با وجود هواپیماهای کوچک و شخصی این هزینه تحمیل نمیشد.
معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری معتقد است که باید سازمان هواپیمایی کشوری برای کسی که هواپیمای کوچک میآورد تسهیلات و امکانات در نظر بگیرد.
این کارشناس هوایی با اشاره به اینکه اگر تمام برنامهریزیها را بر مبنای شبکه پروازی ناوگان بگذاریم و آن را اصلاح کنیم همه مشکلات به خودی خود اصلاح خواهد دشد و دیگر نیازی به ساخت فرودگاههای بزرگ در تمام کشور نیست، تصریح کرد: اکنون فرودگاههایی در کشور وجود دارد که به دلیل 3 پرواز هفتگی بیش از 50 نیروی انسانی در آن مشغول به کار هستند که این امر نشان از ضعف سیستم هوانوردی کشور دارد.
وی با بیان اینکه اگر فرودگاهها را به استانها واگذار کنیم در صورت نیاز استان، خودشان اقدام به توسعه خواهند کرد بیان کرد: در قاره آمریکا بیش از 18 هزار فرودگاه وجود دارد، که اداره فرودگاهها با ناوبری هوایی تفکیک شده است و دولت به برای ایمنی فرودگاهها هزینه میکند.
منظری خاطرنشان ساخت: اولین قدم اجرایی باید تغییر ساختاری باشد در همین راستا باید اقدام به بازنگری راهبردها و استراتژیها کرد.
ادامه دارد...
علیرغم اظهارات آقای باقریان که گفتند ۷۰ درصد مالیات توسط فرودگاه ها پرداخت می شوند، بایستی عنوان شود فرودگاه ها اولا سود دهی ندارند و ثانیا درآمدها کلا برمی گردند خزانه و لزوما مالیاتی به فرودگاه ها تخصیص داده نمی شود۰توجه آقای باقریان را جلب می کنم به خصوصی سازی فرودگاه ها در کشورهای استرالیا، بریتانیا، آمریکا، آرژانتین، اطریش، بولیوی، شیلی، مجارستان، ایتالیا، ماکائو، مکزیک، هلند، فیلیپین، افریقای جنوبی، نیوزلند و ۰۰۰۰۰، آقای باقریان چون مشغول تحصیل هستند بخوبی می توانند با اندکی تحقیق و ارتباط با صاحبان فرودگاه ها در این کشورها، الگوئی مناسب برای خصوصی سازی در ایران بنیان گذارند۰البته با بضاعت موجود در شرکت فرودگاه ها از نظر کارشناسی این امر بعید است، ولی بکار گیری مشاور تخصصی بین المللی می تواند مفید باشد۰اظهارات ایشان و آقای منظری در مورد نبود هواپیمای کوچک اصلا کا رشناسی نیست، چون می توان ناوگان اجاره ای بخدمت گرفت۰مشکلات در جاهای دیگر نهفته اند دوستان۰بهرحال امید است در میز گرد بعدی غیر دولتی ها هم دعوت شوند۰
واگذاری بدون برنامه فرودگاهها به مقامات محلی در جای که خود انها با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کنند ایا راه حل است؟. البته فعال کردن بخش خصوصی در این زمینه اقدامی است مورد نیاز لیکن با یک برنامه هوشمند تجربه متخصصان داخلی کشور های دیگر میتواند کمک خیلی زیادی در اجرا باشد.