◄ پاراگراف‌هایی پراکنده از سرِ دردمندی
وبلاگ فروغ فاریابی- بعد ازحادثه زائران اربعین و سربازان وظیفه که احساسات عمومی را برانگیخته بود باز هم یک تصادف خونین دیگر ، این بار به جان دانش آموزان زد! ظاهرا نمیتوانیم اقدام پیشگیرانه موثری صورت دهیم!
این حادثه نشان داد که سامانه سپهتن سامانه‌ای پیشگیرانه نیست. چیزی مثل جعبه سیاه یا ثبت وقایع است که به درد جمع آوری آمار و توسعه مطالعات می خورد! بخش های پیشگیرانه اش به قدری بی ربط است که بهتر است از آن چشم پوشی کنیم.
از همه بدتر هزینه نصب این سیستم آمار جمع کن به رانندگان تحمیل شده است! و رانندگان و شرکتها به دلیل الزام پلیس به آن تن داده اند. ای کاش چنین الزامی در جایی مصرف میشد که آثار پیشگیرانه ای هم داشت. ومعلوم نیست چرا باید این هزینه را به رانندگان تحمیل کرد؟ چرا پلیس راه برای جمع آوری اطلاعات و ثبت تخلفات از منابع خودش هزینه نمی کند؟
سازمان راهداری برای نوسازی ناوگان تسهیلاتی تعریف می کند...و اگر منابع اعتباری آن مهیا باشد این اتفاق میمون ادامه می یابد. اما ای کاش تسهیلاتی هم برای تجهیزات ایمنی مانند تعمیر یا نصب کمربندهای درست و حسابی تعریف شود . عملکرد اقتصادی برخی شرکت های مسافربری به قدری نامناسب است که ایمنی آخرین موردی است که برای آن هزینه می کنند
نماینده وزارت راه در گفتگوی ویژه خبری در پاسخ به سوال چگونگی کنترل شرکتها و ...به تشریح سامانه سپهتن می پردازد در حالیکه در بخشی از وزارتخانه در سازمان راهداری (معاونت حمل و نقل) کنترل هایی به این منظور در جریان است که میشد به آنها هم اشاره کرد.
رئیس کمیسیون عمران مجلس در همین گفتگو ازپیگیری در جهت شناسایی کوتاهی دستگاه ها می گوید در حالیکه لایحه شورای عالی ایمنی ماه هاست در کمیسیون عمران مجلس خاک می خورد و منتظر دیده شدن در صحن علنی مجلس است...(مصاحبه 4 دی 95 دیرکل دفتر ایمنی و ترافیک سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای را ببینید)
هیچگاه پلیس راه محترم نداشتن کمربندهای ایمنی صندلی های اتوبوس ها را که جلوی چشم است چک نمی کند اما در پی کشف خوردن و آشامیدن و پلک نزدن رانندگان است.
شرکت ها به کارگیری مدیر فنی را جدی نمیگیرند و مدیران فنی الزامات ایمنی را جدی نمی گیرند...وسیستم نظارتی برنامه قوی و کارآمدی برای ممانعت از حرکت آنها ندارد
آموزش و پرورش برای اینکه یک شب کمتر هزینه اقامت و.. را بپردازد ترجیح میدهد بچه ها یک شب را در اتوبوس صبح کنند...
رانندگانی که با نور بالا حرکت می کنند یادشان میرود به موقع آن را خاموش کنند ...در کسری از ثانیه با ایجاد خیرگی در چشم راننده مقابل حادثه ساز می شوند و این حرکت نه در جایی ثبت می شود و نه به حساب می آید نه کسی میداند آن حادثه ساز که بود؟...
این لیست را می توان ادامه داد...
...
...
...
همه با هم در یک همکاری و همراهی ناخودآگاه به شکل گرفتن فاجعه کمک می کنیم... هیچ راهی نداریم جز اینکه سمت و سوی این همکاری را بر علیه تصادفات تغییر جهت بدهیم. با فروتنی و احترام نسبت به هموطنانی که چاره ای جز اعتماد به سیستم ها و زیرساخت های کشور ندارند، در پی اصلاح و بازنگری و ترمیم همه جانبه امور باشیم. این کار شدنی است زیرا در برخی کشورهای جهان اتفاق افتاده. دلیلی ندارد برای ما شدنی نباشد.
