◄ بررسی مسئله تناقض بریز در شبکه های حمل و نقلی
در بین روش های موجود برای تخصیص جریان ترافیک، تعادل استفاده کننده و بهینه سازی سیستم از پرکاربردترین روش ها هستند که در برنامه ریزی حمل و نقل به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.
تخصیص جریان ترافیک چهارمین و آخرین مرحله از فرآیند برنامه ریزی حمل و نقل است که بعد از مراحل تولید، توزیع و تفکیک سفر قرار دارد و در آن تصمیم گیری افراد در انتخاب مسیر سفر مدل سازی می شود. در بین روش های موجود برای تخصیص جریان ترافیک، تعادل استفاده کننده و بهینه سازی سیستم از پرکاربردترین روش ها هستند که در برنامه ریزی حمل و نقل به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.
در سال 1968 ، بریز ( دیتریچ بریز ) مثالی از تخصیص جریان ترافیک ارائه نمود که نتیجه متناقضی را نمایش می داد. در این مثال افزودن یک کمان به شبکه منجر به افزایش زمان سفر کل شبکه می شود در حالی که به صورت طبیعی انتظار می رود با افزودن کمان به شبکه، زمان سفر کاهش یابد.
در این مقاله ابتدا مرور مختصری بر روش های مختلف تخصیص ترافیک در شبکه خواهیم داشت. سپس مفهوم تناقض بریز در شبکه های حمل و نقلی ارایه می گردد. پس از آن به بررسی و حل مسئله تناقض بریز برای تخصیص تعادل استفاده کننده و بهینه سازی سیستم پرداخته می شود و در نهایت حالت های مختلف تقاضا که ممکن است تناقض بریز در شبکه رخ دهد ارایه می گردد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید.
* کارشناس ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه بین المللی امام خمینی
با تشکر از این فارغ التحصیل عزیز و ترجمه متنی از یک فرآیند قدیمی در Urban Transport Planning باطلاع می رسانیم روش Breeze Traffic شاید برای لندن پاسخگو باشد که البته نبوده است و حالا ULEZ جایگزین شده است.این روش در ایران و بخصوص تهران و کرج و رشت و مشهد غیر قابل اجراست،چون پیش نیازها و قوانین لازم وجود ندارند!!!!