◄ نتیجه یک توافق ناشیانه؛ سرمایه رانندگان انبار مفت صاحبان کالا شد
در حال حاضر به دلیل توافقات بد و ناشیانه متولیان صنفی رانندگان، صاحبان کالا هیچ نگرانی بابت هزینه حق توقف و یا هزینه انبارداری ندارند.
یک راننده کامیون با انتقاد از نحوه توافق کانون انجمن صنفی رانندگان حمل کالای کشور با کانون انجمن صنفی شرکتهای حمل ونقل جادهای که مفاد آن مورد رضایت رانندگان نبود، گفت: این توافق، کامیونهای ما را به انبار سیار صاحبان کالا تبدیل کرده است.
به گزارش تین نیوز، خداداد بکرانی این مطلب را در شبکههای اجتماعی بیان کرد و افزود: در حال حاضر صاحبان کالا خیالشان آسوده است که رانندگان کامیون از کالاهایشان نگهبانی میکنند و سرمایه رانندگان بهعنوان انبار در خدمت صاحبان کالا قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
این راننده کامیون عنوان کرد: در حال حاضر به دلیل توافقات بد و ناشیانه متولیان صنفی رانندگان، صاحبان کالا هیچ نگرانی بابت هزینه حق توقف و یا هزینه انبارداری ندارند.
او تاکید کرد: گزارشها از تمامی مرزها و بازارچههای مرزی نشان از اجحاف در حق رانندگان و کامیونداران کشور دارد به طوریکه مرز دوغارون تخلیه بار بدون در نظر گرفتن هیچ نرخی برای رانندگان، یک هفته خواب دارد.
بکرانی افزود: در قصر شیرین و پرویز خان و مرزهای میر جاوه و... نیز وضعیت به همین شکل است.
به گزارش تین نیوز، پیش از این و در تاریخ دوم شهریور ماه سال گذشته نیز علیرضا سمنانی راننده کامیون در مورد نرخ توقف کامیون به تین نیوز گفت: نرخ جدید توقف کامیون موجب میشود رانندگان کامیون در زمان توقف اجباری، به نگهبان بار صاحبان کالا تبدیل شوند.
علیرضا سمنانی افزود: هزینههای نگهبانی انبار، از جمله حقوق و بیمه، شام و ناهار و بیمه یک نگهبان که در اینجا راننده است برعهده همان راننده و کامیوندار بوده و این سود پنهانی است که تصویب این نرخنامه به جیب کارخانهدار روانه میکند.
وی افزود: در همان زمان، کامیون، یک انبار کالا محسوب میشود و هزینههای سرمایهگذاری جهت احداث سوله و سالن انبار از دوش کارخانهدار برداشته شده و کامیون بهعنوان انبار متحرک به کارخانهدار سود میرساند.
سلام در تایید مطالبی که راجع به اینکه کامیونها عملا تبدیل به انبار ذخیره مفت و مجانی برای تجار و صاحبان کالا شده اند کاملا درسته و واقعیت تلخی که نه تنها مختص داخل کشور هست بلکه خارج از مرزها نیز این ظلم به کامیونداران ایرانی و جالب اینجاست که فقط کامیوندارای ایرانی میشه چراکه بنده خودم شاهد بوده ام که در کشورهایی نظیر ترکمنستان پاکستان و افغانستان رانندگان ترکیه ای طبق قانون کنوانسیون بین الملی CMR کلیه خسارت و حق خواب رو دریافت میکنن ولی به رانندگان ایرانی هیچگونه خسارتی پرداخت نمیشه و بعضا مدتهای طولانی حتی 5ماه کامیونهای ایرانی داخل خاک افغانستان و پاکستان معطل و بلاتکلیف مانده اند در مورخه برج 9سال 98 شاهد بودم که راننده ایرانی اهل اصفهان بدلیل اینکه کامیونش به مدت 6ماه در خاک پاکستان بلا تکلیف مانده بود در نقطه صفر مرز پاکستان گمرک میرجاوه در اثر شدت فشارهای روانی اقدام به خودسوزی کرد و متاسفانه جان خودش رو از دست داد
حال سوال اینجاست که ریشه اینگونه ظلم و اجحافها در حق رانندگان ایرانی کجاست؟ و نقش اینهمه انجمن و کانونهای صنفی و وزارت راه و شهرسازی در حل این مشکلات چیه؟ و واقعا تا کی میخواد این ظلم و جورها بر رانندگان مظلوم ایرانی در داخل و خارج مرزها تحمیل بشه،؟
سلام.توافق باید به چه صورتی باشه که رضایت این راننده محترم بدست بیاد ؟
باسلام..
جناب سعید ..
احسنت سوال اینجاست !!
آیا هزینه های تحمیلی یک راننده وناوگان قابل توافق است ?
اول سوال جناب عالی را پاسخ دهم ..
اولا باید تمام هزینه های تحمیلی یک ناوگان که در طول مدت توقف بار تحمیل میشود دیده شود..
اعم از حقوق راننده ..بیمه ..خرج وهزینه های روزانه ..و..
دوم ..باید هزینه های تحمیلی بر کامیون که بعنوان یک انبار با آن وزن بار را باید تحمل کند وساکن است را محاسبه کنند ..
چون در زمان ساکن بودن کامیون فشار برروی لاستیک ها وکمک فنرها وشاسی کامیون چند برابر خوهاد شد ..
وقطعا زمان اصطحلاکبرخی قطعلت ولوازم زودتر از موعد مقرر فرا خواهد رسید..
سوم ..حق توقف وخواب باید حالت یک اهرم در دست راننده وکامیوندار باشد ..
تا صاحبان کالا وبرخی شرکتهای حمل ونقل امکانات دور زدن از ان را نداشته باشند ..
ودر اولین زمان ممکن یا اینکه در انبار خود تخلیه شود .
ویا مکانی مناسب برای آن جهت تخلیه تعبیه شود ..
شما تصور کنید ..
یک کامیون هجده چرخ ..با وزن ۴۲ تن کل تناژ وقتی در یک مکانی ثابت
توقف کند ..فشار وارده بر تک تک چرخ های کامیون ولاستیک کامیون آن را در حالت شکنندگی قرار خواهد داد .بنحوی که این لاستیک پس از چند ساعت حالت اولیه خود را عوض می کند ..
حتی در حرکتهای اولیه که لاستیک ها سرد هستند وهنوز گرم نشده است .اگر وارد جاده شدید بخوبی شکسته شدن لاستیک را زیر پای خود در کامیون احساس می کنید ..تا یک مسافت زیادی را طی کنید ولاستیک گرم شود وحالت اولیه خود را بدست آورد ..
خوب این واکنشات به نظر شما توان چند بار شکسته شدن لاستیک را خواهد داشت ?
ماهی یک بار هم که این لاستیک این چنین بتواند تحمل کند آیا از انعطاف پذیری آنکاسته نمی شود ?
پس شما توجه کنید اکنون با گرانی لوازموقطعات ولاستیک چه هزینه های هنگفتی را باید ناوگان تحمل کند ..
حال سوال اول من جوابش این است..
هزینه های تحمیلی ناوگان برای خدمات دهی جهت حمل کالا وحق خواب راننده اصلا قابل توافق نیست
.وباید محاسبه شود .ودیده شود ..
به نحوی که صاحب کالا را ترغیب به تخلیه سریع کند ..
وبرای صاحب کالا یک مقوله بازدارنده باشد ..تا هرچه زودتر بارش را تخلیه کند ..وزمان را از دست ندهد ..وگرنه متحمل خسارات وارده زیادی شود ..
باتشکر..
باسلام خدمت جناب بکرانی
بدیهی ست که توقف بار هزینه دارد .هزینه سنگینی هم دارد.هم برای صاحب بار ،هم برای صاحب کامیون،هم برای شرکت حمل و نقل و هم برای سیستم تخلیه و بارگیری. همانطور که اشاره فرموده اید بحث بر سر این است که پرداخت هزینه را به سمتی ببریم که توقف کاهش پیدا کند. توقف کامیون زیر بار و در صف تخلیه/بارگیری خسارتی ست که به کل کشور وارد میشود و سبب استهلاک سرمایه ی ملی میشود و زمان حمل و نقل و رسیدن بار به محل مصرف را طولانی میکند و شک نکنید که خسارت بزرگی به ترانزیت کشور میزند.فکر میکنم صاحب کالا هم مایل ست که بارش هر چه زودتر تخلیه بشود.کدام کارخانه دوست دارد مواد اولیه یا محصولش با تاخیر برسد؟ پس باید برویم و ببینیم عامل تاخیر در تخلیه چه فرد و نهادی ست و یقه ی او را بگیریم و خسارت را متوجه او کنیم. بنظرم دعوا بین صاحب کامیون و صاحب بار معنی ندارد و هر دو این ها از یک منشا واحد متضرر میشوند.شما که استخوان خرد کرده ی این کار هستید راهنمایی بفرمایید که علت ایجاد صف کامیون در تخلیه و بار گیری کیست؟ مگر دولت محترم در پایانه ها و بازارچه های مرزی نماینده ندارد؟ مگر ایشان نباید مدافع منافع رانندگان ایرانی باشد؟ رفع موانع ترددهای مرزی بر عهده چه نهادی ست؟