◄ کیفیت رانندگی در ایران بیانگر اوج بی فرهنگی است

آمار بالای مرگ و میر در حوادث رانندگی، یکی از غم انگیز ترین تراژدی های کشور ماست.

به گزارش تین نیوز، یک استاد دانشگاه با بیان این مطلب گفت: مردم و مسئولان باید دست در دست هم داده و نسبت به کاهش آن اقدام کنند.

یوسف حجت افزود: کاهش مرگ و میر بدون شناخت درست این پدیده، امکان پذیر نیست.

وی تاکید کرد: متاسفانه، برداشت برخی از مردم و حتی مسئولان در مورد علل و عوامل مرگ و میر در رانندگی، کاملا با واقعیت زاویه دارد.

او عنوان کرد: مهمترین اشتباه این است که مرگ و میر در حوادث رانندگی را «فقط» به «کیفیت خودروها» ربط می دهند.

حجت گفت: بدون شک «کیفیت خودرو» در حفظ جان سرنشینان موثر است، اما این همه موضوع نیست، آدرس اشتباهی است که ما را از رسیدن به مقصد باز می دارد. 

وی افزود: برای روشن شدن موضوع لازم است به سه مرحله یک تصادف توجه شود. این سه مرحله عبارتند از: «پیشگیری از وقوع تصادف»، «حفظ جان در حین تصادف» و «امداد و نجات پس از تصادف».

او در مورد مراحل اول و دوم توضیح داد و گفت: مرحله اول پیشگیری از وقوع تصادف است، این تصور «فاجعه آفرینی» است که وقوع تصادف را عادی پنداری کنیم و انتظار داشته باشیم خودرو جان ما را نجات دهد. قطعا استراتژی پیشگیری (تصادف نکردن) عاقلانه‌ تر از استراتژی تصادف کردن و اتکا به ایمنی خودرو است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: کشته شدن سالانه حدود 3000 نفر در حوادث رانندگی آلمان، نشان می دهد بهترین خودروهای جهان هم نمی توانند حفظ جان سرنشینان را در تمام تصادفات تضمین کنند. پس در واقع و در اولویت اول، نباید تصادف کنیم. باید تعداد وحشتناک تصادفات را کاهش دهیم.

وی افزود: بدیهی است که اگر تصادف کردیم، خودرو هم باید به حفظ جان ما کمک کند. بررسی آمارها نشان می دهد که ایران از نظر «رانندگی ناایمن» و «تعداد تصادفات» بعد از کشور سیرالئون در غرب آفریقا، رتبه دوم جهان را به خود اختصاص داده است.

به گفته وی، تعداد تصادفات در ایران ۳۲ برابر انگلستان است، با توجه به اینکه تعداد خودروهای انگلستان سه برابر ایران است، به نسبت تعداد خودرو، تعداد تصادفات ایران حدود ۱۰۰ برابر انگلستان است.

حجت ادامه داد: طبق اعلام راهور، عوامل انسانی در بیش از 92 درصد تصادفات رانندگی نقش جدی دارد.

وی گفت: با در نظر گرفتن سایر عوامل از جمله جاده و غیره، می توان گفت که نقش خودرو در «وقوع تصادفات» بیش از «چند درصد» نیست. از این درصد نیز بخش قابل توجهی به «کیفیت ذاتی خودرو» ارتباط ندارد. بلکه ناشی از «کیفیت نگهداری خودرو» یا «فرسودگی خودرو» است. مثلا اگر علت تصادف، نداشتن آج لاستیک، یا بی توجهی به معاینه فنی دوره ای باشد، این ربطی به «کیفیت خودرو» ندارد، بلکه جزو عوامل انسانی است، زیرا این راننده است که وظیفه دارد قبل از استفاده از خودرو، از سلامت آن اطمینان پیدا کند.

او عنوان کرد: به عبارت دیگر، «خودرو» در شکل‌گیری تصادفات، تقریبا نقشی ندارد. علت قریب به اتفاق تصادفات به «پایین بودن کیفیت رانندگی» یعنی عدم رعایت کامل مقررات راهنمایی و رانندگی بر می‌گردد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: در دهه هشتاد حوادث رانندگی سالانه به طور متوسط 24 هزار کشته داده و در دهه نود، این عدد به 18 هزار کشته کاهش یافته است. 25 درصد کاهش، دستاورد بسیار ارزشمندی است که نتیجه اقدامات دلسوزانه پلیس راهنمایی و رانندگی، از جمله برخورد جدی با سرعت غیر مجاز در جاده ها بوده است. بهبود «کیفیت خودروها» هرگز چنین نتیجه چشمگیری نخواهد داشت.

وی افزود: مرحله دوم، حفظ جان در هنگام تصادف است. رعایت مقررات، تعداد تصادفات را به شدت کاهش می دهد، اما به صفر نمی رساند. وی گفت: حال اگر با وجود رعایت مقررات، تصادفی رخ دهد، خودرو باید صدمات وارده به سرنشین‌ ها را به حداقل کاهش دهد. در این مرحله «کیفیت و ایمنی خودرو» نقش اصلی را دارد و صدمات وارده به سرنشینان خودروهای «با کیفیت و ایمن» قطعا کمتر است. اما صفر نبودن آمار کشته شدگان در کشورهای توسعه یافته، ثابت می کند که بهترین خودروهای دنیا نیز نمی توانند حفظ جان سرنشینان را در تصادفات سنگین، تضمین کنند.

حجت عنوان کرد: تولید کنندگان معتبر خودرو، معمولا زنده ماندن سرنشینان را در تصادفات بالای 60 کیلومتر در ساعت تضمین نمی کنند.  آمارها نشان می دهند درآلمان تعداد کشته شدگان سالانه در ازای صدهزار خودرو، 6 نفر، در ایران 54 نفر و درعربستان 120 نفر است.

وی افزود: اگر کاهش مرگ و میر فقط با ارتقاء «کیفیت خودروها» محقق می شد، مرگ و میر در عربستان، که از خودروهای با «کیفیت» استفاده می کند، باید پایین باشد، اما حوادث رانندگی در عربستان 20 برابر آلمان و بیش از  2 برابر ایران کشته می دهد. این آمار به خوبی نشان می دهد که برای نجات جان انسان ها «کیفیت رانندگی» عامل اصلی و به مراتب موثر تر و مهم تر از «کیفیت خودرو» است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: اخیرا مسئولان «کیفیت رانندگی»، انتقادات زیادی را به مسئولان «کیفیت خودرو» وارد می کنند. اما اگر کیفیت رانندگی که عامل اصلی مرگ و میر است بررسی شود، می بینیم به مراتب بدتر از کیفیت خودروهاست.

وی بیان کرد: گاهی مسئولان کیفیت رانندگی، با دلایل موجه از جمله مصوبات ناپخته مجلس یا دولت، اجرا نشدن مقررات راهنمایی و رانندگی را توجیه می کنند، اما وقتی به کیفیت خودرو می رسند، تصور می کنند که خودروسازهای ما، در سوییس هستند و از «مصوبه ناپخته» در امان هستند. خوب است در کنار تلاش برای ارتقاء کیفیت خودروها، گوشه چشمی هم به کیفیت رانندگی، یعنی میزان اجرای مقررات، نیز داشته باشیم.

او افزود: اخیرا اعلام شده که درصد تقصیر مسئولان «کیفیت خودرو» در حوادث رانندگی اعلام می شود. این کار بسیار خوب است، اما کافی نیست. مگر در کشور ما مسئولی برای «کیفیت رانندگی» نداریم؟ اگر داریم چرا درصد تقصیر این مسئول را محاسبه نمی کنیم؟ قطعا درصد تقصیر چنین مسئولی بسیار بالا خواهد بود. آیا هیچ سازمان یا ارگانی مسئولیت پاسخگوی این همه تصادف در کشور را ندارد؟ چرا مسئولان «کیفیت خودرو» که نقش بسیار کمتری در تلفات دارند، باید پاسخگو باشند، اما مسئولان «کیفیت رانندگی» که نقش اصلی در مرگ و میر را دارند، در حاشیه امن باشند؟

حجت ادامه داد: اگر کیفیت خودروهای ما «بد» است، کیفیت رانندگی ما بسیار «بدتر» است. با وجود این فقط «کیفیت خودروها» برای ما پر رنگ شده اما به «کیفیت رانندگی» توجه نداریم.

وی افزود: این بی توجهی می تواند به دلایل زیر باشد:  

1-    خودروهای با کیفیت خارجی را در ایران می‌ بینیم و درک می‌ کنیم، اما رانندگی با کیفیت خارجی را نمی‌ بینیم!  فقط کسانی که تجربه کافی رانندگی در خارج را داشته باشند درک می‌ کنند که آنچه رانندگی می‌ نامیم، در واقع اوج بی‌ فرهنگی است.

2-    تکرار تخلفات رانندگی باعث شده که آن را نبینیم. رانندگی با خودروی فرسوده یا بدون معاینه فنی، سرعت غیر مجاز، انحراف به چپ، سبقت غیر مجاز، ورود ممنوع، عدم تردد بین دو خط، تردد موتور در تونل، تردد موتور در جهت خلاف، تردد موتور بدون کلاه ایمنی، عبور عابر از وسط خیابان و ... آنقدر اتفاق می افتد و آنقدر عادی شده که آن را نمی بینیم. اما در اروپا ممکن است روزها و هفته ها بگذرد و حتی یک بار یکی از این تخلفات مشاهده نشود.

3-    عادت به فرافکنی مشکلات، یعنی کیفیت رانندگی به «من» مربوط است و کیفیت خودرو «به دیگری»، و استغفرالله مگر ممکن است من عیبی داشته باشم؟ قطعا هرچه عیب است از دیگری است.

* برگرفته از شبکه های اجتماعی