◄ حمل و نقل کشور روزگار خوشی ندارد/ بخش نخست

فصل اول: حمل و نقل جاده ای داخلی کالا با سهم 90 درصدی

- ابلاغ غیر هدفمند بخشنامه جدید مورخ 16/01/1401

سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای طی بخشنامه 16/01/1401 به سراسر کشور اعلام کرد؛ برای متقاضیان تاسیس و فعالیت شرکت های حمل و نقل بین شهری کالا، متراژ پایانه اختصاصی در شهرستان های درجه یک به جای 5000 متر مربع (شرایط اعلامی بخشنامه های گذشته) در داخل یا خارج از شرکت های حمل و نقلی فقط مساحت 1000 متر مربع و 700 متر مربع برای توقفگاه و در شهرستان های درجه دو هم 600 متر مربع با 400 متر مربع توقفگاه، است.

با توجه به اینکه در شهرستان های درجه یک هم تعداد 12 دستگاه و در شهرستان های درجه دو به تعداد 6 دستگاه کامیون ملکی و نیز کامیون های تحت پوشش نیاز است،  این سوال برای بسیاری از شرکت های موجود فعال که مطابق با بخشنامه های تکلیفی قبلی، 5000 متر مربع با مستحدثات و توقفگاه سرمایه گذاری نموده اند مطرح است که با توجه به هزینه های انجام شده و نیز هزینه های نگهداری، چگونه و چرا این سرمایه گذاری به آنها تحمیل شده است؟ چه کسی مسئولت آن را می پذیرد؟

نکته ابهام کارشناسان نیز این است که فضای مورد نیاز برای تردد و توقف هر دستگاه کامیون، به میزان 100 متر مربع در توقفگاه است. با 700 متر مربع توقفگاه در شهرستان های درجه یک و 400 متر مربع در شهرستان های درجه 2، تنها 4 تا 7 کامیون امکان توقف در پایانه های این شرکت ها را دارند.

6 تا 12 دستگاه کامیون ملکی و نیز کامیون های تحت پوشش برای توقف و احیانا تعمیرات، تعویض روغن و ... چگونه در این مکان توقف نمایند تا رانندگان زحمتکش نیز ساعاتی در مجموعه رفاهی شرکت استراحت کنند؟

آیا نوبتی این کار را انجام دهند و یا دیگر کامیون ها باید از فضای عمومی بیرون از پایانه و یا حاشیه جاده ها استفاده نمایند؟ در آن صورت خطرات و تصادفات احتمالی کاهش می یابد؟ ایمنی ناوگان و سرنشینان چطور ؟

ادامه دارد...

* کارشناس حمل و نقل