◄ 2 پیامد جولان دلالان در حملونقل جادهای: افزایش هزینه و سنگینی فرایند کار
دخالت منفی در روابط بین راننده و صاحب کالا یکی از نکات منفی فعالیت دلالان در عرصه حملونقل جادهای کالاست.
یک فعال بخش حملونقل جادهای کالا حضور دلالان در عرصه حملونقل جادهای را موجب سنگین شدن فرایند اصلی و بالا رفتن هزینه زنجیره این فعالیت ذکر کرد.
به گزارش تین نیوز، آرش جلیلی با بیان این مطلب در شبکههای اجتماعی نوشت: بر اساس نگرش بهینهسازی مستمر ژاپنی (گمباکایزن)، فرایند حملونقل، همان عملیات حمل با کامیون است و مابقی کارهای جانبی مانند دلالی، باریابی، تلفن زدن و... از نظر نگرش ژاپنی kaizen بهنام مودا (muda) خوانده میشوند.
وی افزود: موداها کارهای بیمصرفی هستند که ارزش افزوده تولید نکرده و فرایند اصلی را سنگین کرده و هزینه زنجیره را زیاد میکنند بنابراین باید برای بهبود فرایند، حذف شوند.
این فعال حملونقلی در ادامه به آسیبشناسی ضررهای حضور دلالان در بخش حملونقل کالا پرداخت و تاکید کرد: یکی از مضرات حضور دلالان، انجام مناقصه توأم با دروغ است بهطوری که برخی دلالان در ارایه اطلاعات مبدأ و مقصد و نوع بار به راننده دروغ میگویند یا حقیقت را لاپوشانی میکنند.
او اظهار کرد: برای مثال برای مسیر قزوین-الموت در پاسخ به این پرسش راننده که الموت کجاست؟ میگویند 80 کیلومتر بعد از قزوین! حال آنکه مسیر قزوین-الموت چنان کوهستانی است که کرایه آن 80 کیلومتر، معادل کرایه قزوین اصفهان است.
جلیلی دخالت منفی در روابط بین راننده و صاحب کالا را یکی دیگر از نکات منفی فعالیت دلالان در این عرصه دانست و گفت: دلالان چون فاقد ریشه نرمافزاری یا سختافزاری هستند سعی میکنند به زور خود را وارد مبادلات حملونقل کرده و از دو طرف مبلغی دریافت کنند.
وی افزود: بارها مشاهده شده راننده و صاحب کالا مدتهاست با نرخ معینی با هم کار میکنند اما ناگهان دلال به صاحب کالا مراجعه کرده و ادعای تأمین کامیون با کرایه ارزانتر میکند.، سپس با فریب دادن چند راننده دیگر، قیمت طبیعی حمل را میشکند تا خودش چند درصد این وسط بهدست بیاورد.
به گزارش تین نیوز، او خاطرنشان کرد: تضاد با عدالت نیز یکی دیگر از مضرات حضور دلالان در عرصه حملونقل کالاست، دلالان معمولاً ترجیح میدهند عدالت در توزیع بار نباشد، سالنهای اعلام بار از بین بروند تا آب گلآلود شود و از این طریق با مینیمم کردن کرایه به ماکزیمم کمیسیون برسند.
جلیلی بروز پدیده فساد و افساد در جذب بار را نیز از دیگر ضررهای حضور دلالان در این عرصه ذکر کرد و گفت: دلالان معمولاً در رقابت برای جذب بار از انبارداران از هیچ کاری فروگذار نمیکنند از رشوه و... پیشنهاد میدهند تا بار یک کارخانه را جذب کنند و هزینه این رشوه و ... را در قالب کمیسیون از راننده دریافت میکنند.
سلام. فرموده اند که ناگهان دلال به صاحب کالا مراجعه کرده و ادعای تأمین کامیون با کرایه ارزانتر میکند.، سپس با فریب دادن چند راننده دیگر، قیمت طبیعی حمل را میشکند تا خودش چند درصد این وسط بهدست بیاورد.
چند سوال : آن " چند راننده دیگر " چگونه فریب میخورند؟ مگر متعلق به صنف رانندگان نیستند؟ چه تفاوتی با دیگر رانندگان دارند؟ مگر از وضعیت قیمت ها بی خبرند؟ چه میشود که گول میخورند؟ گول چه چیزی را میخورند؟ مگر میشود که ندانند که دارند بار را با نرخ پایین تر از معمول میبرند؟ مگر میشود که ندانند دارند قیمت شکنی میکنند؟ اگر چنین رانندگانی نباشند آیا محلی برای مانور دلال باقی میماند؟
فکر نمیکنید درست کردن لولویی بنام دلال که هیچ وقت هویتش را معلوم نمیکنیم و پشت پرده ی ابهام نگهش میداریم کمکی به حل موضوع نمیکند؟ دلال در واقع نماینده ی همان راننده ای ست که بعلت زیادی کامیون ، دستش از بار کوتاه شده و ناچار است با قیمت پایین کار را قبول کند تا سرمایه اش سوخت نشود. مگر این راننده ی باز مانده از بار چاره ای جز این دارد؟
چون حاضر نیستیم به اصل عرضه و تقاضا گردن بگذاریم ، چند سال دور خودمان میچرخیم تا فرمول تن کیلومتر را کشف کنیم و مصوبه بگیریم و ابلاغ کنیم و قیمت را به بازیگران دیکته کنیم با ضمانت دولت. وقتی مشاهده میکنیم که فرمول ما با واقعیت بازار همخوانی پیدا نمیکند و متوجه میشویم که این همه مدت آب در هاون کوبیده ایم برای توجیه خودمان کاسه و کوزه را بر سر دلال میشکنیم. موجودی که نه نامش معلوم است نه مکانش.اگر نام و نشان داشت که میرفتیم و دستگیرش میکردیم.
چند سوال : آن " چند راننده دیگر " چگونه فریب میخورند؟ مگر متعلق به صنف رانندگان نیستند؟ چه تفاوتی با دیگر رانندگان دارند؟ مگر از وضعیت قیمت ها بی خبرند؟ چه میشود که گول میخورند؟ گول چه چیزی را میخورند؟ مگر میشود که ندانند که دارند بار را با نرخ پایین تر از معمول میبرند؟ مگر میشود که ندانند دارند قیمت شکنی میکنند؟ اگر چنین رانندگانی نباشند آیا محلی برای مانور دلال باقی میماند؟
جناب سعید،
جواب چند سوال شما،
رانندگان به 2 دسته تقسیم میشوند،
دسته اول،
رانندگان حرفه ای،
شامل رانندگانی میشوند که،
الف-شغل پدری را ادامه دادند
ب-به واسطه داشتن علاقه این شغل را انتخاب کرده اند.
دو دسته مذکور کسانی میشوند که با آگاهی و تجزیه و تحلیل، بار را انتخاب میکنند ودر صورت نبود صرفه اقتصادی حاضر به حمل بار نیستند.
دسته دوم،
رانندگان غیر حرفه ای که شامل،
بغال: راننده
مرده شور:راننده
مکانیک:راننده
بازنشسته:راننده
آرایشگر:راننده
سبزی فروش:راننده
بنگاه دار:راننده
قطعات فروش:راننده
بوتیک دار:راننده
بلور فروش: راننده
دوچرخه فروش:راننده
کچ کار:راننده
بنا:راننده
آرماتور بند:راننده
کارمند بانک:راننده
و
.
.
.
.
.
.
.
دسته دوم جواب سوالات متعدد شما میباشند.
دسته دوم با زمین گیر شدن ناوگان ورشکسته و به جمع بیکاران اضافه شده و خواهند شد.
لازم به ذکر است در برهه زمانی فعلی که هزینه های ناوگان از درآمد آن پیشی گرفته،چرخ ناوگان جاده ای به دست رانندگان دسته اول(حرفه ای) میچرخد.
رانندگان حرفه ای که در چند سال گذشته با تجزیه و تحلیل درست آینده را پیش بینی و خود را آماده گذر از این برهه زمانی کرده اند.
در ضمن باید یاد آور شوم اگر نرخ کرایه اصلاح نشود و نهادها وسازمانهای مربوطه اصرار به حمل بار با کرایه های فعلی را داشته باشند و زمان بندی ذهنی گذر از شرایط فعلی برای رانندگان دسته اول به پایان برسد شاهد زمین گیر شدن کامل ناوگان جاده خواهیم بود.
سلام
بله من اصل عرضه و تقاضا را میدانم. و بر اساس همین منطق جلو میروم.
فرض کنید در وضعیتی که عرضه مازاد داریم. کامیوندار نباید باری حمل کند که صرفه اقتصادی ندارد و ضرر کند. سیستم اعلامبار در این مواقع با ایجاد نوبت و عدالت در توزیع بار ، محموله ای با کرایه بصرفه به کامیوندار میرساند.
اینجاست که دلالان نقش مخرب خود را ایفا میکنند انها بارهایی را خارج از سیستم اعلامبار بدون نوبت با دادزنی ، کاغذ گذاری لای در کامیون و اعلام اینترنتی عرضه میکنند. متاسفانه راننده بدون توانایی محاسبه قیمت تمام شده و بی خبر از اصول حسابداری بهای تمام شده بار را حمل میکند. نرخ تن کیلومتر بروز شده میتواند این بی اطلاعی راننده از اصول اقتصادی را جبران کند. لیکن متاسفانه دلالان و حامیان انها هیچ منع قانونی برای فعالیت ندارند و با لابیگری تلاش میکنند همان حداقل حمایتهای قانونی راننده مانند اعلامبار و تن کیلومتر را هم ملغی کنند تا بلامنازع مانند پایانه تهران تا 50% کمیسیون بگیرند
با سلام خدمت دوستان عزیز و تشکر از این کامنت ها
بقال راننده ، مکانیک راننده ، بازنشسته راننده ، آرایشگر راننده و . . . دسته بندی خوبی فرمودید.
به حضور انورتان عرض میکنم که تجربه نشان داده که معمولا افراد غیر حرفه ای هنگامی به یک کاسبی غیر از تخصص خودشان داخل میشوند که بوی سود خوب به مشامشان خورده باشد. اما امروز که به فرمایش درست شما " هزینه های ناوگان از درآمد آن پیشی گرفته " و سودی دندان گیری در کار نیست این گروه دومی ها به چه انگیزه ای هنوز در میدان هستند و قیمت شکنی میکنند؟ تنها پاسخی که میتوان به این تناقض داد این است که شاید این قیمت شکنان، آن گروه دوم نباشند ( و بدلیل کسادی از بازار بیرون رفته باشند) بلکه تعدادی از رانندگان گروه اول باشند که بعلت زیادی کامیون ، دستشان از بار کوتاه شده و ناچار هستند با قیمت پایین کار را قبول کنند تا سرمایه شان سوخت نشود. شاید چاره ای جز این ندارند .شاید پیش خودشان حساب میکنند که از این طریق چرخشان از حرکت نمی ایستد.
فرمایش جناب جلیلی که " در وضعیتی که عرضه مازاد داریم. کامیوندار نباید باری حمل کند که صرفه اقتصادی ندارد و ضرر کند" قطعا متین و منطقی است اما شکم گرسنه ( = کامیون متوقف) ممکن است به باید و نباید های مد نظر ما گردن نگذارد.
اجازه بدهید اضافه کنم که قطعا افرادی که به اصول حسابداری و محاسبه ی بهای تمام شده تسلط دارند اندک هستند اما فکر نمیکنم اعلام نرخ تن - کیلومتر بتواند این بی اطلاعی راننده از اصول اقتصادی را جبران کند زیرا همیشه محاسبه کنندگان تن - کیلومتر از تحولات بازار عقب میمانند و هر عددی را اعلام کنند از یک طرف صدای اعتراض بلند میشود.
جناب سعید،
گفته شما در رابطه با بوی سود خوب به مشام خوردن در شرایط عادی اقتصادی میتواند درست باشد.
ولی در شرایط اقتصادی فعلی که رکود وبیکاری گریبان بخش زیادی از بنگاهای اقتصادی را گرفته صحیح نیست.
در واقع در شرایط فعلی خیل عظیم بیکاران که گرسنه شدند از طریق شراکتهای چند نفری رو به کامیونداری یا رانندگی آورده اند.
در واقع بخش حمل و نقل جاده ای سالهاست جور تصمیمات اشتباه و به طبع بیکاری عامه مردم را میکشد.
به طبع با هجوم گرسنگان به هر بخش قیمت شکنی رخ خواهد داد و زندگی افراد حرفه ای آن شغل تحت تاثیر فراوان قرار میگیرد و شاید در مواقعی مجبور به گرفتن تصمیمات غیر حرفه ای شوند.
جایی فرمودید تعداد افراد کمی قادر به محاسبه بهای تمام شده اند.
در واقع سالهاست به واسطه عرضه سوخت ارزان به بخش حمل و نقل قدرت فکر کردن صحیح را از فعالین بخش گرفته اند. و با گرفتن قدرت فکر کردن بخشی از مافیای ثروت به ثروتهای بیشتری رسیده اند.
گرفتن قدرت فکر کردن به واسطه سوخت ارزان را به وضوح میتوان در رفتار رانندگان در داخل جغرافیای کشور و بیرون از مرزهای کشور دید.
راننده ای که در مرز دوقارون برای تنظیم گازوییل خود و عدم جریمه شدن توسط باجه شرکت نفت حاضر است صدها لیتر از آن را کنار جاده رها کند به محض عبور از خط مرزی و ورود به افغانستان روی قطره قطره گازوئیل خود حساب باز میکند.
من خود در سفری به کردستان عراق شاهد بودم یکی از همکاران به شدت از سرعت گیر های جاده سلیمانیه به پنجوین شکایت میکرد و میگفت این سرعتگیرها باعث شده کامیون من در این مسیر 90 کیلومتری 30 لیتر سوخت اضافه مصرف کند. در صورتی که به محض گذر از خط مرزی و ورود به ایران دیگر چنین محاسباتی از ذهن یک راننده عبور نخواهد کرد.