◄ حمل‌ونقل بیمار و پر از تضاد است اما به شفای آن امیدواریم
در تمام اسناد بالادستی ده‌ها سال گذشته و در سند استراتژی‌های بخش حمل و نقل و در همه جا بر اولویت حمل و نقل ریلی تاکید می‌شود، در حالی‌که در کشور ما در سیستم برون‌شهری و درون‌شهری بار و مسافر خودرو محورتر شده‌است.
معاون سابق حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی در آستانه روز حمل و نقل (26 آذر) وضعیت حمل و نقل در مقطع زمانی کنونی را بیمار و پر از تضاد توصیف کرد.
به گزارش تین نیوز، مهرداد تقی‌زاده یکی از مصادیق این تضادها را عدم توجه به کمبود بودجه ذکر کرد و گفت: فکر می‌کنیم آنقدر زیاد بودجه دولتی داریم که دائما طرح‌های جدید احداث زیربناهای حمل و نقلی ریلی و جاده‌ای تعریف می‌کنیم، در حالی‌که به علت کمبود بودجه، برخی طرح‌های نیمه تمام فعلی تا حدود ۱۰۰ سال بعد هم تمام نمی‌شوند.
وی افزود: فکر می‌کنیم آنقدر بودجه دولتی زیاد داریم که به سرمایه‌گذاران ایرانی در بخش حمل و نقل پاسخ صریح و سریع نمی‌دهیم، اما کل بودجه وزارت راه و سازمانها و شرکت‌های تابعه حتی برای نگهداری شبکه موجود هم کافی نیست.
این کارشناس حمل و نقل تاکید کرد: همچنین دائما از اهمیت حمل و نقل عمومی و ضرورت استفاده از آن به‌جای خودروی شخصی صحبت می‌کنیم، اما از افزایش نرخ بنزین هیچ کمکی برای حمل و نقل عمومی درون‌شهری و برون‌شهری در نظر نگرفته‌ایم.
او ادامه داد: از کمبود میزان سیر سالانه ناوگان باری جاده‌ای به شدت رنج می‌بریم که باعث کاهش بهره‌وری و کاهش درآمد رانندگان و شرکت‌ها می‌شود، اما همچنان کامیون تولید و به تعداد فعلی اضافه می‌گردد تا متوسط سیر ناوگان کمتر شود.
به گزارش تین نیوز، تقی‌زاده بیان کرد: در تمام اسناد بالادستیِ ده‌ها سال گذشته و در سند استراتژی‌های بخش حمل و نقل و در همه جا، بر اولویت حمل و نقل ریلی تاکید می‌شود، در حالی‌که در کشور ما در سیستم برون‌شهری و درون‌شهری بار و مسافر خودرو محورتر شده است.
وی گفت: همواره تاکید بر خصوصی‌سازی داریم، اما بخشنامه‌هایی صادر می‌کنیم که هر روز عرصه را بر بخش خصوصی تنگ‌تر می‌کند.
این کارشناس افزود: در حمل و نقل درون‌شهری کمبود شبکه و ناوگان عمومی داریم، اما بودجه خود را صرف توسعه معابر جدید و ساخت زیرگذر و روگذر می‌کنیم که محرک استفاده از خودروی شخصی است.
به گزارش تین نیوز، معاون سابق حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی ادامه داد: همچنین شعار انسان محوری می‌دهیم و در عمل خودرو محورتر می‌شویم و ده‌ها مورد دیگر.
تقی‌زاده تاکید کرد: بخش حمل و نقل کشور بیمار است ولی ما به شفای آن امیدواریم، پس تلاش می‌کنیم.
جناب تقی زاده
وقتی معاون وزیر بودید ، چکار کردید؟ فقط سکوت ! دوستان مشاور خودی پروژه هارا گلچین فرمودند!
چرا وقتی بی پست و مقام می شوید ، ناگهان مشکلات را می بینید!؟
با سلام خدمت جناب تقی زاده و همه دوستان حاضر در بحث، و در پاسخ به دوست "ایرانی" باید عرض کنم ، این در کشور معمولا اتفاق میافتد( فارغ از مصادیق این نظر) که عموما مدیران ارشد تا در سیستم قرار دارند، آنرا سیستمی احسن که نیاز به تغییرات جزئی( با حضور ایشان البته) دارد تعریف می کنند و به محض خروج از آن ساختار، عملا اپوزوسیون! همان ساختار می شوند( البته بنده بصورت کلی این قانون نانوشته را عرض کردم و منظور شخص خاصی نیست) نه تنها در وزارت، که در دولتها یا در مجلس قانونگذاری یا سازمانها و.. عموما این عارضه وجود دارد_ وکیل دیروز، منتقد امروز است و وزیر دیروز هم منتقد وضع امروز، یکی از علل مهم این پدیده حفظ موقعیت به هر قیمتی ست، شما اگر در زمان وزارت، وکالت، مدیریت، منتقد ِ وضع موجود باشید در واقع به خودتان! نقد دارید چون ساختاری را که مدیر یا مسئول آن هستید دارید نقد می کنید( این پدیده امروزه نیز وجود دارد) و زمانی که منتقد ِ خودتان یا وضعی که در بوجود آ
سلام. علاج تضاد ، شفافیت است. آرزو به دلمان مانده که از وزارت عریض و طویل راه و شهرسازی فهرستی بیرون بیاید که در آن اولویت احداث خطوط ریلی و برقی کردن و اتوبان و فرودگاه ذکر شده باشند.آیا مردم حق ندارند بدانند که بودجه ای که به شرکت ساخت تخصیص می یابد با چه اولویت بندی هزینه خواهد شد؟ آیا چنین فهرستی در این وزارت خانه وجود ندارد ؟ شاید هم وجود دارد اما صلاح نمیدانند آنرا اعلام کنند. چرا صلاح نمیدانند؟ شاید نگرانند که اختلاف بین شعار و عملشان بر ملا شود. شاید نگرانند که عدول از برنامه های بالادستی کشور مبنی بر اولویت حمل و نقل ریلی بر ملا شود. شاید نگرانند که قربانی شدن ترانزیت در برابر شعارهای پوپولیستی بر ملا شود.
ايشان چند سالي معاون حمل و نقل اين وزارتخانه مريض بوده اند چرا آن زمان خود به تجويز دارو اقدام نمي كردند
یکی از افرادی که همیشه منتقد بودند و حرکات بنیادی انجام دادن و تغیبر نگرش در مدیران و سازمانها ایجاد کردن همین آقای دکتر تقی زاده هستن
با تشكر از دكتر تقي زاده- فرمايش ايشان در وجود تعارضات اساسي در بخش حمل و نقل درست و متين است. اينها عارضه و نمودي از چالش اساسي در مديريت تخصصي بخش حمل و نقل است. فقدان برنامه جامع و مصوب و لازم الاجرا چه از بعد راهبردي و چه از بعد طرح جامع علت اصلي اين عوارض است. به نظرم اغلب مديران بخش حمل و نقل حسب دانش و معلومات خود مديريت مي كنند و اصلا نيازي به يك برنامه جامع حس نمي كنند و حتي در مواردي كه برنامه و سند جامع هم وجود داشته باشد مقيد به آن نيستند مگر آنكه مديران ارشد يا قانون آنها را مجبور به پيروي از برنامه نمايد. فقدان نگرش استراتژيك و غرق شدن در فعاليتهاي روزمره و كم اعتنايي به نظرات كارشناسي و تبعيت محض از مديريت ارشد نشانه هاي علت مزبور است.