بازدید سایت : ۵۳۱۲۲
یادداشت اختصاصی

◄ فقط نظاره‌­گر پیشرفت­‌های دیگران هستیم؟

چرا مطالبه جدی برای استفاده از فناوری‌های نوین در جهت بهبود ایمنی حمل‌ونقل وجود ندارد؟ مگر نه این است که «ایمنی حمل‌ونقل» به عنوان یکی از فناوری‌­های با اولویت در سند نقشه جامع علمی کشور مورد تأئید و تأکید قرار گرفته است؟ تاکنون چه برنامه جدی برای استفاده از فناوری­‌های نوظهور برای بهبود ایمنی حمل‌ونقل در کشور داشته‌ایم؟ در سند نقشه راه ایمنی راه‌های کشور چه جایگاهی برای این نوع فناوری‌­ها دیده شده است و چه برنامه عملیاتی برای استفاده از آنها وجود دارد؟

فقط نظاره‌­گر پیشرفت­‌های دیگران هستیم؟
تین نیوز |

حبیب رستمی*: چرا مطالبه جدی برای استفاده از فناوری‌های نوین در جهت بهبود ایمنی حمل‌ونقل وجود ندارد؟ مگر نه این است که «ایمنی حمل‌ونقل» به عنوان یکی از فناوری‌­های با اولویت در سند نقشه جامع علمی کشور مورد تأئید و تأکید قرار گرفته است؟ تاکنون چه برنامه جدی برای استفاده از فناوری­‌های نوظهور برای بهبود ایمنی حمل‌ونقل در کشور داشته‌ایم؟ در سند نقشه راه ایمنی راه‌های کشور چه جایگاهی برای این نوع فناوری‌­ها دیده شده است و چه برنامه عملیاتی برای استفاده از آنها وجود دارد؟

مگر نه این‌ است که مقام معظم رهبری در بیانات اخیرشان درباره موضوع تصادفات جاده‌­ای فرمودند و تکلیف کردند که دستگاه­‌های مختلف سهم خود را در این قصیه ادا نمایند؟ آیا سهم نهادهایی مانند وزارت صنعت، معدن و تجارت به عنوان متولی صنعت خودروسازی در کشور، وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی امور جاده‌­ای در کشور، وزارت کشور به عنوان متولی امور ترافیک شهری و پلیس راهور به عنوان ناظر بر اجرای قوانین و مقررات رانندگی در کشور، نباید این باشد که به طور اصولی به استفاده از فناوری‌­های کارآمد برای بهبود ایمنی حمل‌ونقل توجه شود؟

در گزارش نشست اخیر کمیسیون ایمنی راه‌های کشور آمده است که اعضای محترم این کمیسیون در جریان قابلیت و نحوه عملکرد سامانه پایش هوشمند تردد ناوگان قرار گرفته‌­اند. آیا این سوال در کمیسیون مزبور مطرح نشده است که این سامانه از کدام فناوری برای بهبود ایمنی حمل‌ونقل عمومی در جاده­‌های کشور استفاده می­‌کند؟ و این‌که سامانه سپهتن چگونه و با استفاده از کدام فناوری می­‌تواند از وقوع تصادفات ناوگان جاده‌­ای در کشور جلوگیری نماید؟

امروز دنیای پیشرفته و دولتمردان کشورهای پیشرو در زمینه حمل‌ونقل هوشمند، با دغدغه نجات جان شهروندان خود و با هدف به صفر رسانیدن تلفات تصادفات خودرویی، به اهمیت و ضرورت استفاده از فناوری ارتباطات خودرویی مبتنی بر استاندارد IEEE 802.11p رسیده‌­اند که به DSRC در باند فرکانسی 5.9 گیگاهرتز مشهور است و استفاده از این فناوری را یک راهکار بسیار مؤثر و کارآمد برای بهبود ایمنی در ترددهای خودرویی می‌­دانند.

از باب نمونه و به عنوان شاهد اقدامات این کشورها می‌­توان به تفاهمنامه اخیر مسئولین جاده‌­ای در اتحادیه اروپا با خودروسازان این قاره اشاره کرد که در آن خودروسازان متعهد شده‌­اند خودروهای تولیدی خود را از سال 2019 با قابلیت‌­های مبتنی بر فناوری فوق‌­الذکر به بازار عرضه کنند.

می‌­توان احتمال داد که اگر در این کشورها استفاده از سامانه‌ای مانند سپهتن الزامی می‌­شد، به عنوان یک فرصت ارزشمند، منتظر سال 2019 نمی­‌ماندند و این سامانه را طوری طراحی می­‌کردند که بلافاصله در زمان نصب بتواند از فناوری یاد شده؛ استفاده کند.

هم­ اینک بسیاری از خودروسازان دنیا برای استفاده از این فناوری در خودروهای آینده خود برنام‌ ­ریزی کرده‌­اند و از همه جلوتر، شرکت خودروسازی جنرال موتورز اولین نمونه کادیلاک تولیدی خود را در سال 2017 با استفاده از این فناوری به بازار آمریکای شمالی و کانادا عرضه کرده است. اکثریت این خودروسازان و بیشتر فعالان صنعت خودرو که مرکزیت فعالیت آنها در دیترویت آمریکا است، اخیراً در نامه­‌ای خطاب به وزیر حمل‌ونقل این کشور خواستار این موضوع شده‌­اند که دولت به تصویب قانون اجباری شدن استفاده از این فناوری توجه نماید.

اما وضعیت ما در ایران؟

آمده­‌ایم و در سال 1392 سند «اهداف و سیاست‌­های توسعه صنعت خودرو در افق 1404» را توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت منتشر کرده‌­ایم که در آن استفاده از فناوری ارتباطات خودرویی به عنوان یک سیاست برای تولید خودرو رقابت ­پذیر ذکر شده است. ولیکن وقتی امروز به سراغ خودروسازان برای توجه به این فناوری می­‌رویم، با کمال تعجب می­‌بینیم که نهایت ارتباطات خودرویی را در به‌کارگیری فناوری ارتباطات سلولی (تلفن همراه) می‌­دانند. تو گویی خودروسازان پیشرفته دنیا از درک توانمندی‌­های تلفن همراه عاجزند و از سر ناآگاهی به سراغ فناوری DSRC رفته­‌اند.

آمده­‌ایم و در سال 1392 استاندارد IEEE 802.11p را به عنوان یک استاندارد ملی برای دسترسی‌­های بی­سیم در محیط­‌های خودرویی مورد تصویب قرار داده‌­ایم، اما وقتی به سامانه سپهتن رسیده­‌ایم، رفته‌­ایم و از استاندارد منسوخ شده‌­ای در کشور کره جنوبی استفاده کرده‌­ایم که نسل اول DSRC است و فاقد هرگونه کارآیی عملیاتی برای کاربردهای ایمنی در جاده‌­های کشور است. در واقع بسیار ساده، یک فرصت بی­‌نظیر برای به‌کارگیری و توسعه کاربردهای استاندارد ملی IEEE 802.11p را از دست داده­‌ایم.

آمده‌­ایم در آبان ماه 1394 از طریق هیأت محترم دولت، الزام به استفاده از فناوری ارتباطات خودرویی را در سامانه های حمل‌ونقل شهری به تصویب رسانیده و آن را با تأکید بر اجرا در یک بازه دوساله، ابلاغ  کرده­‌ایم. اما تا امروز کدامیک از نهادهای مسئول در وزارت کشور به اجرای این مصوبه توجه داشته‌­اند؟

آمده‌­ایم به عنوان یک کشور پیشرو در منطقه و حتی جلوتر از بسیاری کشورهای دیگر، در مردادماه 1395 با دقت نظر و آینده‌­نگری سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی پروانه عمومی بهره‌­برداری از فضای فرکانسی مورد نیاز برای اجرای کاربردهای خودرویی فناوری DSRC را منتشر کرده‌­ایم. اما امروز وقتی به اپراتورهای تلفن همراه کشور می­‌گوئیم بیائید مانند کشورهای پیشرفته بر روی استفاده از کاربردهای ارتباطات هیبریدی (استفاده همزمان از فناوری DSRC و ارتباطات سلولی) برنامه­‌ریزی داشته باشیم، در پاسخ بدون توجه به راهبرد منتخب در دنیا و معرفی مقوله Hybrid Communications که بیان کننده استفاده توأمان از این دو فناوری است، آینده فناوری 5G را برای ما تصویر می‌­کنند و خود را مستغنی از به‌کارگیری فناوری DSRC نشان می­‌دهند. در حالیکه اولاً هنوز راه بسیار زیادی برای عملیاتی شدن 5G باید طی شود، ثانیاً این فناوری حتی در زمان بلوغ نیز نمی‌­تواند به قابلیت‌های کنونی DSRC برای کاربردهای ایمنی برسد و ثالثاً اینکه اساساً مقدور نیست که بتوانند خدمات 5G را در جاده‌­های ما ارائه نمایند. جاده­‌هایی که هم‌­اینک پس از سال‌ها هنوز پوشش‌­دهی کامل برای استفاده از خدمات نسل 3G را ندارند و در همین جاده‌­هاست که نیازمند خدمات فناوری DSRC برای اجرای کاربردهای ایمنی و غیرایمنی هستیم.

و بعد می­‌آئیم پروژه سامانه پایش هوشمند تردد ناوگان که بار مالی عمده آن بر دوش مالکین خودروهای ناوگان حمل‌ونقل عمومی است را اجرا می‌­کنیم، بدون آنکه توجه داشته باشیم در صورت استفاده از فناوری ارتباطات خودرویی مبتنی بر استاندارد فوق‌­الذکر در آن می‌­توانیم درصد بسیار بالایی از تصادفات جاده‌­ای را کاهش دهیم. اساساً به این موضوع توجه نداریم که پروژه سپهتن می‌­تواند پیشران توسعه کاربردهای فناوری ارتباطات خودرویی در کشور باشد و یک تحول اساسی در ایمنی و اقتصاد حمل‌ونقل کشور ایجاد نماید.

و می‌­آئیم پروژه ثبت تخلفات رانندگی را با نصب سامانه­‌های گران‌قیمت تصویری در راه‌های شریانی کشور اجرا می‌کنیم و این مهم را فراموش می‌­کنیم که در کنار امکانات منصوبه این پروژه و با هزینه بسیار ناچیز می‌توانیم بستر ارتباطی لازم برای اجرای گستره وسیعی از کاربردهای فناوری ارتباطات خودرویی را ایجاد نمائیم. کاربردهایی که به راه‌های ایمن­‌تر، مسافرت‌های راحت­‌تر و محیط زیست پاک‌­تر منجر می‌­شوند. کاربردهایی که می‌­توانند فرصت‌­های متعددی را برای اشتغال‌زایی جوانان کشور در زمینه ارائه خدمات و تولید محصول نرم‌­افزاری و سخت‌­افزاری حوزه حمل‌ونقل هوشمند فراهم نمایند.

در پایان این سوال مهم همچنان مطرح است که چرا با وجود این واقعیت­‌های آشکار و این فرصت­‌های بی نظیر برای بهبود ایمنی حمل‌ونقل در کشور، به توانمندی­‌های موجود توجه نمی‌­شود و مطالبه جدی برای استفاده از این فرصتها و توانمندی‌­ها وجود ندارد. آیا باید همچنان بنشینیم و در حالت نظاره‌­گری پیشرفت­‌های دیگران، کشته­‌های تصادفات خود را بشماریم و با بازی آماری اثبات کنیم که خوب کار کرده­‌ایم؟!

* مدیر گروه پژوهشی فناوری اطلاعات سازمان جهاد دانشگاهی صنعتی شریف

ارسال نظر
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • ناشناس

    تا زمانیکه خصوصی سازی و شرایط بازار آزاد شکل نگیرد هیچ پیشرفت تکنولوژیک ما نخواهیم کرد.
    متاسفانه خصوصی سازی در ایران برعکس دنیا بوده ، بخش اموزش پرورش و بهداشت خصوصی سازی بودند!! درحالیکه صنایع دولت حفظ کرده، درحالیکه در دنیای سرمایه داری برعکس دو بخش بهداشت و اموزش بعنوان عدالت اجتماعی و حقوق بشر دولتی ماندند حتی به مراکز خصوصی یارانه بالا دادند تا به اقشار فشار نیاید.
    این فریبی است که طی 25 سال اخیر بر کشور ما رفت.

    واقعیت اینست با اقداماتی دستوری فرمایشی نمیتوان فلان فناوری اورد. ما باید بستر اقتصادی و فضا رقابتی خصوصی بگونه ایجاد کنیم که بخش خصوصی خود اتوماتیک وار برای رفع نیاز مردم به این سمت خواهد رفت دولت فقط وضع کننده قانون و نظارت کننده باشد. ما اگر این بستر ایجاد کنیم بدانیم مشکل ما حل میشود.چون بخش دولتی اینرسی بالایی دارد. نمونه ایرانسل که نصف ان ماله mtn هست دیدیم چگونه فناوری نسل چهار بسرعت نصب کرد. درحالیکه همراه اول فقط دو سال بعد تازه به این سمت نقطه رسید. در عیان هم ما تفاوت ها میبینیم. یک بخش خصوصی واقعی مردمی هست که دنبال خلق ثروت و فراگیری فناوریهای نو میرود. مدیر دولتی فقط دنبال رزومه ساختن و حفظ شرایط موجود هستند

  • بی طرف

    آقای رستمی
    در مسائل این چنینی کسانی که فقط حرف میزنند زیاد هستند
    شما که مرد عمل هستید چرا تاکنون نمونه عملیاتی را حتی فقط در یک مجموعه کوچک عملیاتی نکرده اید

    منتقد نقاشی همیشه زیاده
    اگر یک قلم بگذاریم کنار نقاشی و بگوییم که اصلاح کن، دیگه کسی پای کار نیست و صدایی ازش در نمیاد

    سنگ بزرگ نشانه نزدن است
    افرادی مثل شماهم فقط بلدید حرف بزنید

    یک خط کد هم نمیتونید برای این موضوع پیاده سازی کنید

    قدم اول وروده

    دو تا شرکت عادی دیگه تونستن مجوز سپهتن بگیرن ولی شما برای شروع اگر توانمند هستید حداقل انتظار میره که در قدم اول، توانمندی کسب این مجوز ها را داشته باشید

    ادعای توخالی چیزیه که توی کشور ما زیاده و مرد عمل وجود نداره

    اگر میتونید نمونه ای را بسازید .

    اگر به مثال باشه که که آمریکایی ها سالهاست موضوع ارتباطات را حل کردن و الان از مریخ هم دیتا میفرستن . دیگه جاده های ما که سهله... از کرات دیگه هم پوشش دارند.آیا میشه گفت ما یا شما توانمندی انجام این کار را داریم؟؟؟؟؟

    حالا شما مونده اید اندر خم یک کوچه و ارتباطات کوتاه برد و بلند .
    لطفا فقط ادعا نکنید و چوب لای چرخ توسعه نگذارید

    امثال شما به جای گوگل بودن برای ایجاد ایمیل میگفتن باید بری حضوری از وزارت اطلاعات تاییدیه بیاری.

    واقعا همین بحث ها و حرف های مفت باعث کندی پیشرفت شدن.

    تا قبل از سپهتن وقتی پلیس یک ماشین متخلف با جریمه یک میلیونی توقیف میکرد خوشحال میشد و در رادیو اعلام میکرد.
    از گواهینامه هوشمند فقط برای چاپ خلافی استفاده میشد .
    امکان ثبت ممنوعیت رانندگی برای مختلف و ردیابی و پیگیری نبود.

    نمره منفی و کنترل اون برای راننده ها شوخی بود .
    سپهتن یک دستگاه نیست فقط.

    سپهتن یک شبکه ارتباطی برای کنترل لحظه ایه پلیسه.

    با سپهتن گزارشات تردد ناوگان در راستای بهبود خدمات به راحتی قابل استخراجه .

    قبلا سالها برای مانیتور کردن تردد و میزان تردد با پروژه های کلان تردد شمار بی مصرف پول های نجومی خرج شده ولی با شبکه سپهتن به راحتی این کار امکان پذیره.

    در اربعین ۹۶ پلیس به راحتی تردد اتوبوس هایی که در خدمت زائرین بودند را با سپهتن زیر نظر داشت و به راحتی تونست در این حجم سنگین تردد با افتخار خدمت رسانی کنه

    آیا شما از its فقط بخش dsrc رو میشناسید ؟؟؟؟؟

    پیشنهاد اکید میکنم که شما اگر قصدتون بهبود و توسعه است با طراحان سپهتن نشستی داشته باشید و برای توسعه قدم بردارید و فقط بخاطر منافع شخصیتون نیمه خالیه لیوان را نبینید .

    موفق باشید

    • حبیب رستمی

      با سلام و احترام به حضور آقای بی طرف (لایقی)
      در ابتدا تقاضا می کنم متن مطلب اینجانب را یک بار دیگر با دقت مطالعه نمائید. آنچه در این متن آمده است منطقاً نباید اینچنین باعث برافروختگی شما شود، چرا که صرفاً بیان واقعیتهای موجود است و شخص شما (با هر نقش و سهمی که در پروژه سپهتن دارید) نباید از آن آزرده خاطر باشید. اگر به مطالب و مقالات متعدد اینجانب مراجعه نمائید، می بینید که همیشه از قابلیت سامانه سپهتن برای بهتر شدن و نقشی که می تواند در ارتقاء سطح ایمنی حمل و نقل در کشور داشته باشد، صحبت کرده ام و راهکار آن را نیز به طور شفاف توضیح داده ام.

      اما پاسخ به فرمایشات نه چندان سنجیده جنابعالی:
      1- ما در جهاد دانشگاهی به عنوان یک نهاد برخاسته از متن انقلاب، بیش از آنکه حرف بزنیم، عمل می کنیم و یک نمونه بارز آن همین کار انجام شده برای کسب دانش فنی توسعه کاربردهای فناوری DSRC در کشور است که توانسته است جایزه بین المللی خوارزمی را در سال 1393 کسب نماید.

      2- نمونه های متعددی از کاربردهای این فناوری توسط همکاران بنده در بخشهای شهری و جاده ای تاکنون پیاده سازی شده اند که در بخش جاده ای، پایلوت اجرا شده در مسیر آزادراه تهران – رشت و در بخش شهری، کاربردهای اولویت دهی عبور خودروهای امدادی در تقاطع های شهری و مدیریت زمانبندی اتوبوسهای BRT در شهر تهران به عنوان نمونه قابل ذکر هستند.

      3- اجرای این کاربردها مستلزم طراحی و ساخت تجهیزات سخت افزاری و تولید نرم افزارهای مورد نیاز بوده اند که بسیار بسیار فراتر از یک کدنویسی صرف، توسط همکاران اینجانب به انجام رسیده اند و در آزمون‌های متعدد عملیاتی، مورد تأئید مراجع ذیربط از جمله نهاد محترم فاوای ناجا نیز قرار گرفته اند.

      4- بخشی از آنچه ما تاکنون انجام داده ایم، هم اینک در سایت اروپایی آزمونهای میدانی این فناوری به نشانی زیر قابل دسترس می باشد. اگر علاقه مند به آگاهی از اقدامات ما باشید، می توانید به این سایت مراجعه نمائید
      http://wiki.fot-net.eu/index.php/Connected_Vehicle_Pilot_Project_in_I.R.IRAN

      5- جناب آقای لایقی، حتماً می دانید آن دو شرکتی که توانسته اند مجوز نصب تجهیزات سپهتن را دریافت نمایند، این مجوز را از سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی دریافت کرده اند. ولی احتمالاً اطلاع ندارید تجهیزات سخت افزاری آزمون DSRC در این سازمان و برنامه نرم افزاری این آزمون توسط همکاران اینجانب تولید و تأمین شده است. جناب آقای لایقی، ما اساساً تاکنون به دنبال تولید تجهیزات سامانه سپهتن نبوده ایم که بخواهیم مجوز آن را دریافت نمائید. بلکه تمام هدف ما در این مدت معرفی قابلیتهای فناوری DSRC مبتنی بر استاندارد 802.11p و بیان ضرورت استفاده از آن برای بهبود وضعیت ایمنی حمل و نقل در جاده های کشور بوده است.
      6- جناب آقای لایقی، نمونه ساخته شده تجهیزات ما از جمله کارت رادیویی مختص پروژه سپهتن که به درخواست جناب سردار حمیدی برای بکارگیری در این پروژه تولید شده است ، پس از آزمونهای متعدد به عنوان یک اختراع در کشور به ثبت رسیده است که می توانید اطلاعات آن را در نشانی زیر ملاحظه فرمائید:

      http://ip.ssaa.ir/Patent/SearchResult.aspx?DecNo=139550140003006807&RN=92189

      7- آنچه ما تاکنون به عنوان یک اقدام در سطح جهانی، صرفاً با هدف ارتقاء سطح ایمنی در جاده های کشور بوده است و اینکه بوسیله آن بتوانیم از تعداد کشته ها و مصدومین حوادث رانندگی بکاهیم.
      8- احتمالاً از این موضوع اطلاع ندارید که در بیشتر کشورهای پیشرفته دنیا فناوری DSRC به عنوان یک فناوری محوری در حوزه ITS شناخته شده است و اگر ما بر این فناوری در حال حاضر تأکید داریم، فقط به این خاطر است که می تواند وضعیت کنونی ما را در ایمنی جاده های کشور به نحو بسیار قابل ملاحظه ای بهبود بخشد.
      9- آقای لایقی عزیز، ما «در خم یک کوچه و ارتباطات برد کوتاه و بلند» نمانده ایم و این مرحله را سالهاست که پشت سر گذاشته ایم. امروز در حال مذاکره با مراکز فعال ITS در کشورهای دیگر و تعدادی از دانشگاههای آمریکا هستیم تا دانش فنی خود را در اختیار ایشان قرار دهیم. کار بسیار سختی که در شرایط کنونی ممکن است دست نیافتنی به نظر آید.
      10- آقای لایقی، آیا می دانید نقشه جامع علمی کشور با چه هدفی تدوین شده است و آیا می دانید آنچه ما انجام داده ایم، در تبعیت از فرمان رهبری معظم انقلاب، فقط یک حرکت به سوی تحقق اهداف این نقشه در بخش ایمنی حمل و نقل بوده است. چرا باید این کار از جانب شما با بکار بردن الفاظی سخیف مورد سئوال قرار بگیرد؟
      11- قطعاً سامانه سپهتن مانند هر سامانه نرم افزاری دیگری می تواند از قابلیت گزارش دهی های متعدد برخوردار باشد، اما چرا تاکنون یک گزارش معتبر از قابلیتهای آن در بخش بهبود ایمنی منتشر نشده است. و یا چرا برای مثال در یک گزارش مکتوب به اطلاع عموم رسانیده نمی شود که این سامانه چه خدمات خاصی را به منظور بهبود تردد زائرین اربعین 96 ارائه داده است؟
      12- جناب آقای لایقی عزیز، اگر مرحوم خوئینی ها را یکی از طراحان سامانه سپهتن به حساب آورید، با ایشان جلسات متعددی داشته ایم. اولین این جلسات در بهمن ماه 1391 بوده است که در آن ایشان را در حضور معاونت وقت پژوهشی بنیاد تعاون ناجا با مقوله DSRC آشنا کرده ایم و آخرین جلسه را نیز کمی قبل از فوت ایشان در معاونت حمل و نقل وزارت راه با آن مرحوم داشته ایم. به هر تقدیر در هیچیک از این جلسات نتیجه ای حاصل نشد و سامانه سپهتن با همان معماری از پیش تعیین شده در مرحله اجرا قرار گرفت، بدون آنکه به راهکارهای پیشنهادی ما برای اصلاح آن توجه شود. آیا امروز فردی مؤثرتر از ایشان در جمع عوامل فنی سامانه سپهتن وجود دارد که بتواند چنین راهکارهایی را پیاده سازی نماید. اگر هست، بسم¬الله، آماده ایم این راهکارها را دوباره خدمت ایشان ارائه دهیم.

      سلامت و شادمان باشید – حبیب رستمی

    • فرجی

      دوشرکت وقتی مجوز گرفتن اون هم توسط تجهزات خود شما یعنی اینکه استانداردهای شمارو رعایت کردن. درسته!!!!

      "آن دو شرکتی که توانسته اند مجوز نصب تجهیزات سپهتن را دریافت نمایند، این مجوز را از سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی دریافت کرده اند. ولی احتمالاً اطلاع ندارید تجهیزات سخت افزاری آزمون DSRC در این سازمان و برنامه نرم افزاری این آزمون توسط همکاران اینجانب تولید و تأمین شده است"

  • مسعودافروزنيا

    سلام
    دوست عزيزي خودش رو بي طرف معرفي كردند واظهاراتي داشتند كه افراداين چنيني زيادهستند واگر مرد عمل هستيد وغيره
    درجواب اين آقاي بي طرف عرض كنم كه شما خودت رو مهندس لايقي در گروپ تلاشگران حمل ونقل ايران معرفي كرديد همچنين مدير فني شركت ره نگارايرانيان يا همان سپهتن كه داماد جناب خوشنفس رياست ومسئول شركت ره نگار هستيد
    لطفا اگر پيامي ميگذاريد با شهامت خودتو معرفي كن چرا كه جناب رستمي فقط پروژه پيشنهادي وكارآمدي رو عنوان كردند كه از طرف صنف بزرگ حمل ونقل موردتاييد بود ونه مثال دستگاه ناكارآمد سپهتن وعرض كنم جناب رستمي بارها درگروپ تلاشگران حمل ونقل ايران بازگو كردند و هيچ كدام از بزرگان محترم شركت ره نگار كه در گروپ حضور دارند والان مدت بيش از پنج ماه هست جوابي نداشتند
    پس لطفا به جاي استفاده وبازي با الفاظ وكلمات انتقاد پذير باشيد
    ضمنا از زمان تحميل دستگاه سپهتن آمار واقعي تصادفات کاهش نیافته و در زمان چي پي اس افلاين هم پليس راه ها كنترل ونظارت كافي داشتند پس اين دستگاه كار جديدي انجام نداده واين دستگاه كپي برداري بوده وواقعا جناب رستمي كپي برداري رو بلد نيستند
    باتشكرفروان ازجناب مهندس رستمي
    🙏

  • ناشناس

    درود برشما مهندس حبیب رستمی عزیز
    نظرات شما بسیار دقیق، منطقی و کارشناسانه بود و امیدوارم از توانمندی های جنابعالی درعرصه حمل ونقل و در حوزه تخصصی شما استفاده های بیشتری بشود...
    حق نگهدارتان
    ارادتمند: مرتضی مرادی

  • محمد

    با سلام و ادب
    مقاله تأمل برانگیزی ارائه شده و موضوع ایمنی را که اولویت اول هرکشوری خصوصاً در حمل و نقل است مطرح نموده . این اسباب تعجب است که شخصی خود را بیطرف بنامد و این چنین برافروخته نگران منافع خود شده و با واژه های نا شایست جملاتی را بسازد که همه چیز هست حز بحث علمی. بی طرفی ایجاب می کند که شما امتیازات سامانه خود را برشمرده و معایب سامانه مطرح شده در مقاله را عنوان کنید.

  • faraji

    ما «در خم یک کوچه و ارتباطات برد کوتاه و بلند» نمانده ایم و این مرحله را سالهاست که پشت سر گذاشته ایم. امروز در حال مذاکره با مراکز فعال ITS در کشورهای دیگر و تعدادی از دانشگاههای آمریکا هستیم تا دانش فنی خود را در اختیار ایشان قرار دهیم. کار بسیار سختی که در شرایط کنونی ممکن است دست نیافتنی به نظر آید.
    ==>
    این تکنولوژی که اصلا کره ایه
    چندین ساله که ارائه شده
    به آمریکا... شوخی میکنید D: