◄ نقش بازارگاه های الکترونیکی در بهبود کسب و کار کامیونداری
انجمن های کامیون داران ایران می توانند علاوه بر قیمت گذاری و مدیریت تخصیص بار در خصوص موضوعاتی مانند اصلاح شیوه صدور بارنامه، انواع بیمه و .... از استارتاپ ها و کسب وکارهای اینترنتی دعوت به همکاری و پشتیبانی کنند.
انجمن کامیون داران آمریکا در سال 2015 با تعدادی از بازار گاه های مطرح آن کشور تفاهم نامه همکاری امضا کرده تا از صنعت آن ها پشتیبانی کنند و منافع مشترک را دنبال کنند. این اقدام نشان می دهد که انجمن کامیون داران آمریکا اولاً مستقل از دولت برای صنعت خود برنامه راهبردی دارند و دوم نشان می دهد که ایشان پذیرفته اند که پشتیبانی واسطه های الکترونیکی یا همان بازار گاه های الکترونیکی از کامیون داران چقدر اهمیت دارد.
به عنوان مثال در خصوص کرایه حمل جاده ای که سال ها مبنای هزینه یابی مشخصی نداشت و اخیراً سبب توقف سودآوری این صنف شده بود، انجمن کامیون داران می توانند از استارتاپ ها و بازار گاه ها بخواهند چارچوب قیمت گذاری قابل قبولی را ارائه نمایند و در صورت تایید از کلیه رانندگان بخواهند به منظور حفظ مزیت اقتصادی فعالیت کامیون داری از قبول سفارش با قیمت پایین تر خودداری کنند.
از سوی دیگر صاحبان کالا اخیراً هنگام معامله با شرکت های حمل ونقل به سامانه های پیشنهاد کرایه راه اندازی شده توسط بازار گاه ها مراجعه می کنند. این امر نشان می دهد در آینده چه کسانی در قیمت گذاری کرایه تأثیرگذارند. درواقع انجمن ها بر سر تعیین نرخ های اقتصادی کرایه و تعیین مبنای آن تصمیم گیر هستند و می توانند به اعضای خود اطلاع رسانی نمایند اما نبایستی ابزارهای اجرایی را نادیده بگیرند. همچنین نبایستی نقش و تکلیفی در خصوص کرایه حمل برای دولت قائل شد. انجمن ها باید کمک کنند نقش دولت در قیمت گذاری به تدریج از بین برود، اگر دنبال جذب سرمایه در کشور هستیم نباید اصول اقتصاد باز را نقض کنیم. آنچه وظیفه دولت در توسعه پایدار است سیاست گذاری، مقررات گذاری، مقررات زدایی و ارزیابی عملکرد شاخص های توسعه است. ایفای نقش قیمت گذاری توسط دولت سبب نارضایتی طرفین خواهد شد.
علاوه بر قیمت گذاری کرایه حمل مبتنی بر هزینه در برخی کشورها که همچون ایران کامیون داران سهم قابل توجهی دارند، بازار گاه ها یا واسطه های اینترنتی با استفاده از نرم افزار، درآمد کامیون دار تحت پوشش را مدیریت می کنند، به عنوان مثال کامیون دار درآمد سالیانه موردنظر خود را اعلام می کند (مثلاً 100 میلیون تومان در سال، متناسب باارزش کامیون)، سامانه طوری برنامه ریزی می کند که کامیون دار به تعداد کافی سفارش حمل داشته باشد، کم ترین تردد خالی را داشته باشد تا درنهایت درآمد موردنظرش برآورده شود. این روش باعث می شود راننده در هر سفر حمل، دغدغه و نگرانی در خصوص مبلغ کرایه نداشته باشد و بداند که نهایتاً درآمد مورد انتظارش تأمین می شود. زیرا حمل ونقل نیز همچون سایر امور اقتصادی، می تواند با سود همراه باشد یا در نقطه سربه سر و یا با ضرر باشد، آنچه اهمیت دارد این است که سهم آن ها مدیریت شود تا برآیند سفارش ها سودآور باشد. چه کسی می تواند این امر را مدیریت نماید تا هم کامیون داران سود کنند و هم اقتصاد دیکر کسب وکارها آسیب نبیند؟
انجمن های کامیون داران ایران می توانند علاوه بر قیمت گذاری و مدیریت تخصیص بار در خصوص موضوعاتی مانند اصلاح شیوه صدور بارنامه، انواع بیمه و .... از استارتاپها و کسب وکارهای اینترنتی دعوت به همکاری و پشتیبانی نمایند. می توان برای حل مشکلات پیش رو از ظرفیت نخبگان کشور که در قالب استارتاپها ظهور یافته اند استفاده بهتر کرد.
به نظر نگارنده طرح تن-کیلومتر فراتر رفته و باید به طرح سودآوری کامیون داران تغییر شکل یابد. هسته فکری و برنامه های پیشنهادی غنی تری می تواند ترسیم شود. شاید تأثیر منفی شبکه های اجتماعی بر درآمد کامیون داران، ایشان را نسبت به فضای مجازی بدبین کرده باشد اما ضرورت دارد این نگاه اصلاح شود. عملکرد بازار گاه ها بایستی ریشه های این بدبینی ها را نشانه رود.
آنها ظاهراً حمل کالای جاده ای را با اسنپ وتپ سی اشتباه گرفته اند .۱۳ درصد کمیسیون تاکسی های اینترنتی که روزانه میلیاردی به حساب هایشان در سراسر کشور واریز میشود به دهن شان مزه کرده بدنبال یک چاه نفت دیگه میگردند تا از بغل شوفر جماعت بکنن بابا تکلیف قرارداد حمل های کلان که یکطرفش پتروشیمی ها وفولاد و صنایع سنگین و مادر است ورانت ورانتخواری هنوز دران جریان دارد باشید .این چهار تا بار خرده بار قابل حمل با کامیون های خود مالک مگر چه سهمی از حمل و نقل دارد که اینقدر برای آن یقه میدرانید