◄ مدیریت پارکینگ؛ ابزاری موثر در کاهش تمایل به انتخاب خودروی شخصی
مدیریت پارکینگ ابزاری بسیار موثر در کاهش تمایل به انتخاب خودروی شخصی به عنوان وسیله سفر است. علاوه بر این، این ابزار میتواند با افزایش هزینهها، در کاهش نرخ مالکیت خودروی شخصی تاثیرگذار باشد. مدیریت پارکینگ یکی از اجزای اصلی برنامههای توسعه پایدار حملونقل و از منابع اصلی درآمد پایدار برای شهرهای توسعه یافته است.
اگرچه رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران معتقد است تهران میتواند روزانه ٢٤ میلیارد تومان از پارکهای حاشیه تهران کسب درآمد کند اما برخی کارشناسان حوزه مدیریت شهری کسب این مقدار درآمد را مورد شک و تردید میدانند اما معتقدند پارک حاشیهای خودروها به طور جدی مدیریت شود.
به گزارش تیننیوز، بر اساس خبری که روز یکشنبه 30 مهر در رسانهها منتشر شد، محمد علیخانی در پانزدهمین جلسه شورای شهر تهران، اظهار کرد: ضروری است در بخش هوشمندسازی به سمت ارتقای کیفی ساختاری، نوسازی ناوگان حملونقل عمومی و افزایش بهرهوری از سیستمها حرکت کنیم.
وی با تأکید بر ضرورت توجه به منابع درآمد پایدار در شهر تهران گفت: در این بخش میتوانیم اقدامات گستردهای انجام دهیم که راهکارهای آن هم مشخص است؛ به همین جهت از شهرداری تهران تقاضا داریم به صورت لوایح منابع درآمدی پایدار را به شورا ارائه کرده و یا اعضای شورا در قالب طرح این منابع درآمدی پایدار را ارایه کنند.
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران ادامه داد: با احتساب وجود یک میلیون فضای پارک حاشیهای در شهر تهران و در نظر گرفتن مبلغ دو هزار تومان به ازای هر ساعت پارک خودرو، ما میتوانیم روزانه ۲۴ میلیارد تومان از پارک حاشیهای درآمد داشته باشیم.
علیخانی گفت: همچنین اخذ عوارض استفاده از زیربناها و حملونقل شهری از دیگر منابع درآمدی است که بر این اساس میتوانیم عوارض خاصی برای معابر خاص پلها و تونلها دریافت کنیم.
پس از انتشار این خبر در شبکههای مجازی، برخی کارشناسان در یک گروه تلگرامی مرتبط با کارشناسان حوزه مدیریت شهری به ارایه نظر در مورد این سخنان رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران پرداختند.
یکی از کارشناسان حاضر در این گروه نوشت: کل فضاهای پارک قابل استفاده برای وضع عوارض در افق طرح جامع ۱۰۰ هزار فضای جای پارک خودرو است، با تقسیم ۲۴ میلیارد بر اینتعداد به متوسط درآمد ۲۴۰ هزار تومان به ازای هر فضا پارک می رسیم که در ۲۴ ساعت با فرض عوارض ساعتی ۱۰۰۰ تومان (که نیست) و ضریب اشغال ۲۴ ساعته، چگونه میتوان به این درآمد رسید؟
یکی دیگر از کارشناسان حاضر در این گروه نیز نوشت: آیا در طرح جامع تمامی معابر اعم از کوچهها و بنبستها محاسبه شده و یا فقط خیابانها مدنظر بوده است؟ در کلان شهرهایی مثل لندن کنترل پارک حاشیهای برای تمام معابر شهر برنامهریزی شده است و اساسأ برای کاهش تقاضای سفر شخصی کنترل پارک حاشیهای وقتی جواب میدهد که همچون لندن برای تمام فضاهای پارک درون شهر برنامهریزی شود و نه فقط خیابانها.
وی افزود: برای تهران نیز اگر هدف کاهش تقاضای سفر با خودروهای شخصی و تامین دراز مدت پارکینگ توسط صاحبان املاک است باید همچون لندن تمامی معابر از جمله کوچهها و بنبست ها نیز کنترل شوند و لذا فضای پارک بسیار بیشتر از تعداد تعین شده در افق طرح جامع میباشد و لازم است طرح جامع اصلاح گردد.
یکی دیگر از کارشناسان حاضر در گروه نیز با تایید این مطلب، خاطرنشان کرد:باید پارکینگ حاشیهای را به صورت منطقهای و محلهای دید و نه به صورت خیابانی و معبر. اما متاسفانه در قانون مصوب مجلس فقط اجازه اخذ عوارض پارک حاشیهای در معابر داده شده است و بدتر از آن مصوبه هیات وزیران است که اشاره دارد پول جمع آوری فقط باید صرف توسعه پارکینگ شود. متاسفانه راه زیاد و سختی تا اصلاح قانون در پیش داریم.
کارشناس دیگری نیز در ادامه این بحث تاکید کرد:ابتدا باید به این پرسش پاسخ داد که فضای شهری متعلق به چه کسی است؟ آیا متعلق به عدهای محدود است که خودروهای دوم و سوم خود را در آن پارک کنند؟ در تهران متوسط اجاره بها یک آپارتمان ۱۰۰ متری بیش از ماهیانه ۲ میلیون تومان است. این یعنی ۲۰ هزار تومان به ازای هر متر مربع آپارتمان. هر خودرو در پارک حاشیهای بین ۱۰ تا ۱۲ متر فضا از زمین (نه آپارتمان) اشغال میکند که هیچ پولی برای آن پرداخت نمیکند. با فرض متوسط اجاره بهای آپارتمان برای پارکینگ حاشیهای به همان عدد حداقل ۲۴۰ هزار تومان ماهیانه میرسیم.
وی افزود: مدیریت پارکینگ ابزاری بسیار موثر در کاهش تمایل به انتخاب خودروی شخصی به عنوان وسیله سفر است. علاوه بر این، این ابزار میتواند با افزایش هزینهها، در کاهش نرخ مالکیت خودروی شخصی تاثیرگذار باشد. مدیریت پارکینگ یکی از اجزای اصلی برنامههای توسعه پایدار حملونقل و از منابع اصلی درآمد پایدار برای شهرهای توسعه یافته است.