گزارش به مردم در طراز اعتدال
تیننیوز| وبلاگ سعید لیلاز-گزارش روحانی به مردم در گفتوگوی زنده تلویزیونی، برخلاف موارد قبلی، بسیار موجز، دقیق، مبتنی بر آمارهای کارشناسی و همراه با هوشمندی خاصی بود.
آقای روحانی با آرامش و تسلط بر مسائل همه پرسشهای مجریان را با خوشرویی پاسخ داد. تردید ندارم اگر این مصاحبه طولانیتر هم بود، با توجه به اشرافی که رئیس جمهوری نسبت به اطلاعات و آمار اقتصادی و همچنین عملکرد دولت در سایر حوزهها دارند، به همین کیفیت و به دور از اضافهگویی و اصطلاحاً انشاء نویسیهای خسته کننده، میتوانست دستاوردهای دولت را برای ملت تشریح کند.
توضیحات رئیس جمهوری درباره تورم، نرخ ارز، برجام، حقوق شهروندی، حقوقهای نجومی و افزایش بیکاری با وجود افزایش فرصتهای شغلی همگی متکی بر آمار و برآمده از عملکردهای کابینه بود. در حقیقت گزارش آقای روحانی تصویر روشنی از دولتی بود که صرفاً به اداره کشور نمیاندیشد بلکه در تلاش است تا مسیر حرکت آن را به جلو هدایت کند بدون اینکه تشنج یا شوکی وارد نماید یا قصد وارونهنمایی داشته باشد.
این مصاحبه تلویزیونی بازتاب دهنده ثبات و قابل پیشبینی شدن اقتصاد ایران بود که دولت در کمتر از ۴ سال گذشته توانسته آن را حاکم کند. بدون اغراق درباره اثرات این مصاحبه، شایسته است هر دو سه ماه یک بار این گفتوگوی زنده با مردم تکرار شود. رئیس جمهوری هم گزارش عملکرد بدهد و هم برخی تنگناها را مستقیم با مردم در میان بگذارد. مثلاً روحانی میتواند درباره ریشههای پدیدههایی مثل آلودگی هوا و ترافیک تهران با اتکا به مطالعات کارشناسی با شفافیت سخن بگوید بدون اینکه کشور را وارد چالش کند. بیراه نیست اگر گفته شود یکی از مهمترین مشخصههای این مصاحبه، پرهیز از فرافکنی و به گردن دیگران انداختن مشکلات بود. این حکایت از آن دارد که دولت درصدد دو قطبی کردن فضا و در برابر هم قرار دادن نهادها نیست.
همین که رئیس جمهوری در پاسخ به سؤالی درباره نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آینده سکوت کرد، نشان داد که هیچ عزم و ارادهای برای بهرهبرداری انتخاباتی و سیاسی در دولت یازدهم وجود ندارد و صرفاً در پی تحقق برنامهها و اهداف تعریف شده خود است چنان که تلاشهای دولت و موفقیت آن در تکرقمی کردن تورم، افزایش نرخ رشد اقتصادی و ثبات و امنیت حاکم بر کشور محسوس و مشهود است. این گفتوگو را که به معنای واقعی در طراز اعتدال بود باید به فال نیک گرفت و امیدوار بود که چنین برنامههایی به سایر قوا و مسئولان دیگر هم تعمیم داده شود.
شایسته است که دیگر مسئولان هم همین نگاه و رویکرد رئیس قوه مجریه را داشته باشند و با حضور در برنامههای زنده به پرسشهای صریح، پاسخهای شفاف بدهند. در انتها باید به اجرای قابل دفاع مجریان سیما هم اشاره کرد که در نوع خود سنتشکنی بود. آنها در عین حال که سؤالات صریحی را از رئیس جمهوری پرسیدند، اما از جاده انصاف هم خارج نشدند.
توضیحات رئیس جمهوری درباره تورم، نرخ ارز، برجام، حقوق شهروندی، حقوقهای نجومی و افزایش بیکاری با وجود افزایش فرصتهای شغلی همگی متکی بر آمار و برآمده از عملکردهای کابینه بود. در حقیقت گزارش آقای روحانی تصویر روشنی از دولتی بود که صرفاً به اداره کشور نمیاندیشد بلکه در تلاش است تا مسیر حرکت آن را به جلو هدایت کند بدون اینکه تشنج یا شوکی وارد نماید یا قصد وارونهنمایی داشته باشد.
این مصاحبه تلویزیونی بازتاب دهنده ثبات و قابل پیشبینی شدن اقتصاد ایران بود که دولت در کمتر از ۴ سال گذشته توانسته آن را حاکم کند. بدون اغراق درباره اثرات این مصاحبه، شایسته است هر دو سه ماه یک بار این گفتوگوی زنده با مردم تکرار شود. رئیس جمهوری هم گزارش عملکرد بدهد و هم برخی تنگناها را مستقیم با مردم در میان بگذارد. مثلاً روحانی میتواند درباره ریشههای پدیدههایی مثل آلودگی هوا و ترافیک تهران با اتکا به مطالعات کارشناسی با شفافیت سخن بگوید بدون اینکه کشور را وارد چالش کند. بیراه نیست اگر گفته شود یکی از مهمترین مشخصههای این مصاحبه، پرهیز از فرافکنی و به گردن دیگران انداختن مشکلات بود. این حکایت از آن دارد که دولت درصدد دو قطبی کردن فضا و در برابر هم قرار دادن نهادها نیست.
همین که رئیس جمهوری در پاسخ به سؤالی درباره نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آینده سکوت کرد، نشان داد که هیچ عزم و ارادهای برای بهرهبرداری انتخاباتی و سیاسی در دولت یازدهم وجود ندارد و صرفاً در پی تحقق برنامهها و اهداف تعریف شده خود است چنان که تلاشهای دولت و موفقیت آن در تکرقمی کردن تورم، افزایش نرخ رشد اقتصادی و ثبات و امنیت حاکم بر کشور محسوس و مشهود است. این گفتوگو را که به معنای واقعی در طراز اعتدال بود باید به فال نیک گرفت و امیدوار بود که چنین برنامههایی به سایر قوا و مسئولان دیگر هم تعمیم داده شود.
شایسته است که دیگر مسئولان هم همین نگاه و رویکرد رئیس قوه مجریه را داشته باشند و با حضور در برنامههای زنده به پرسشهای صریح، پاسخهای شفاف بدهند. در انتها باید به اجرای قابل دفاع مجریان سیما هم اشاره کرد که در نوع خود سنتشکنی بود. آنها در عین حال که سؤالات صریحی را از رئیس جمهوری پرسیدند، اما از جاده انصاف هم خارج نشدند.