کاهش تلفات جادهای در گرو تامین منابع مالی
وبلاگ حمید نجف- وقتی بحث از مشکلات و چالشهای موجود در کشور به میان میآید، نخستین موضوعاتی که به ذهن میرسد و توجهات را به سمت خود جلب میکند؛ مشکلات اقتصادی، بحث اشتغال، تامین مسکن و... است و همواره تلاش شده تا برای رفع این مشکلات چارهاندیشی شود.
هرچند که رفع این چالشها و مشکلات دارای اهمیت زیادی است، اما به طور حتم مشکلات دیگری نیز وجود دارد که اهمیت آن چندان از مشکلات اقتصادی کمتر نیست و میطلبد که مسئولان توجه بیشتری به این موضوعات داشته باشند و اقدامات گستردهتری در رابطه با آن انجام شود. موضوع کاهش تلفات جادهای از جمله معضلات و دغدغههایی است که بدون تردید توجه جدی مسئولان و نهادی مرتبط را میطلبد، چراکه کاهش آمار تلفات جادهای میتواند آثار مثبت زیادی را هم از بعد اقتصادی و هم اجتماعی برای کشور به ارمغان آورد. هرچند که با اقدامات انجامشده در سالهای گذشته و توسعه سامانههای دقیق هوشمند؛ آمار تلفات جادهای از ۲۷ هزار نفر به ۱۶ هزار نفر در سال کاهش یافته، اما به هر حال این رقم نیز هنوز یک دغدغه بزرگ به شمار میآید که باید برای آن چارهاندیشی شود. به طور حتم تحقق این هدف نیاز به عزم همگانی و حمایت تمامی سازمانها دارد. باید موضوع کاهش تلفات جادهای از سوی نهادهای ذیربط در اولویت قرار گیرد و بودجه مناسب برای آن تخصیص داده شود و چارهای هم جز این مهم نیست. در صورتی که این باور ایجاد شود که آمار فعلی تلفات جادهای آثار منفی زیادی را از جنبههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و... میتواند داشته باشد، به طور حتم توجهات نیز به همان نسبت به این موضوع افزایش خواهد یافت. اگر هدف این است که وضعیت جادهها بهبود یابد، نقاط حادثهخیز اصلاح شود، کنترلها و نظارتها بیشتر شود، سیستمها و دوربینهای هوشمند نظارتی توسعه یابد، پوششهای بیمهای افزایش پیدا کند و بسیاری از موارد دیگر، تحقق این اهداف نیاز به ابزار دارد و مهمترین ابزار هم اختصاص منابع و بودجه لازم به این بخش است و این امر یک ضرورت اجتنابناپذیر است. در کنار تخصیص منابع، به عنوان یکی از ابزارهای مهم برای تحقق این هدف، به نظر میرسد که باید از لحاظ فرهنگی نیز اقدامات بیشتری انجام شود.
اگر قبول کنیم که موضوع تلفات جادهای یک چالش ملی است، رفع آن نیاز به عزم ملی دارد و رویکرد تمام بخشها هم باید همین موضوع باشد. در این بین نقش مهم رسانهها در امر اطلاعرسانی و فرهنگسازی غیر قابل انکار است و باید از این تریبون اثرگذار استفاده بیشتری شود. ما باید از تجربه سایر کشورها نیز بهره ببریم و تلاش کنیم به این سمت حرکت کنیم که تلفات جادهای در کشورمان به شدت کاهش یابد و این موضوعی است که میتواند از بسیاری ناهنجاریهای اجتماعی بکاهد و از لحاظ اقتصادی خسارتهایی که به بار میآورد را کم کند. در این بین مشارکت بین سازمانها نیز امری حیاتی است؛ اینکه بدون موازیکاری با یک عزم و بسیج ملی بر این مشکل فائق آیند.