◄ فرهنگ مقاومت در برابر محدودیت

حمید نجف*: هر چند از همان آغاز،  پیشنهاد کاهش 10 کیلومتری سرعت مجاز در بزرگراه‌ها و اتوبان‌ها  با واکنش‌های مختلف و البته منفی بعضی از کارشناسان و مردم مواجه شد اما در بررسی علل روند کاهشی تلفات ناشی از سوانح رانندگی در کشورهای پیشرفته در می‌یابیم  که این مورد یعنی کاهش سرعت مجاز  به همراه دو عامل دیگر آموزش و فرهنگ‌سازی از اصلی‌ترین موارد تاثیرگذار بر کاهش تلفات جاده‌ای محسوب می‌شوند.

به عنوان نمونه با نگاهی اجمالی به روند کاهشی تعداد کشته‌ها در کشور اسپانیا در می‌یابیم که تنظیم و اعمال مقررات سخت گیرانه، بهره‌برداری از سیستم‌های نظارتی هوشمند در جاده‌ها، آموزش و فرهنگ سازی بسیار گسترده و متمرکز و همچنین کاهش سرعت مجاز چگونه توانسته این کشور را در رسیدن به مقصود یاری رساند.

 کشوری که در سال 1989 با  بیش از 9344  کشته در سوانح رانندگی از جایگاه نا امید کننده‌ای در اتحادیه  اروپا برخوردار بود، به کمک بهره‌گیری از همین ابزار علمی و به روز در پایان سال 2016 رقم  1810  کشته را تجربه می‌کند.

جالب است بدانید که  این کشور بر اساس برنامه تدوین شده بلند مدتی که از سال 2011 در دستور کار قرار داده، قصد دارد تا سال 2020 رقم تلفات ناشی از سوانح رانندگی خود را  به صفر برساند، هر چند رسیدن به رقم صفر کمی بعید به نظر می‌رسد اما تلاش در جهت رسیدن به این نقطه مطلوب اقدام در خور تحسینی، هم برای دولتمردان و هم برای مردم این کشور به‌شمار می‌آید.

حال ما در کشور خود چگونه از این تجارب بهره می‌بریم و کارشناسان و نخبگان ما چگونه از بعضی از این طرح‌های بدیهی و آزمون پس داده استقبال می‌کنند؟

ما اساسا مردم دم دمی مزاجی هستیم از ایجاد هرگونه محدودیت و نظارت وحشت داریم، طی یکی دو سال گذشته بیشترین اعتراضات را نسبت به سیستم‌های نظارتی هوشمند از جمله سپهتن  و این اواخر پیشنهاد کاهش 10 کیلومتری سرعت مجاز داشته‌ایم.

اعتقادی به مقوله آموزش و فرهنگ‌سازی هم نداریم چرا که خود را از نظر فرهنگی در بالاترین جایگاه میبینیم،  در محافل دوستانه و شب‌نشینی‌ها ساعت‌ها در باب فرهنگ صحیح رانندگی بالای منبر می‌رویم اما پشت فرمان تنها عنصری که در رانندگی ما نمود ندارد همین  فرهنگ فلک زده است.

نمی‌دانم آیا مردم اسپانیا هم در برابر تدوین و اجرای قوانینی که در نهایت سود سرشار آن به خودشان باز میگردد، همچون ما مقاومت می‌کنند یا نه؟  اما نیک می‌دانم که ظریب قانون پذیری آنان به مراتب بیشتر از ماست.

افتخار ما تلفات 16 هزار نفری است که در سوانح رانندگی داریم، مردم دولت را متهم میکند و بعضی از دولتمردان مردم را،  رسانه‌ها هم به فراخور حالشان گاهی به نعل می‌زنند و گاهی به میخ.

کاهش سرعت مجاز در اسپانیا اقدام پسندید‌ه‌ای است اما در ایران نوعی محدودیت به‌شمار می‌آید که حتی گاهی احتمال خواب راننده پشت فرمان را دوچندان می‌کند،  سختگیری در روند  آموزش و تحویل گواهینامه در غرب هم خوب است اما در کشور ما می‌شود گیر الکی، سیستم سپهتن و دوربین‌های نظارتی هم در اروپا عالی است اما اینجا می‌شود بلای جان راننده  و محدود کننده فضای خصوصی آن.

بنده فقط می‌توانم به ضرس قاطع خدمت شما مردم شریف عرض کنم که بدون کمک و همراهی ما هیچ کاری در زمینه کاهش تلفات جاده‌ای از دست مدیران و مسئولان ساخته نیست، اگر قانونی وضع می‌شود تضمین اجرای آن با ماست، یعنی اگر نخواهیم هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. 

در حالی که تمام دنیا در در حال طی کردن روند کاهشی کشته‌های خود هستند ما در سال جاری با توقف این روند کاهشی رو به رو شده‌ایم  روندی که  به هیچ عنوان زیبنده نیست.

 * کارشناس حمل‌ونقل