◄ ناپدید شدن «اخلاق» از صفحه «رادار»

وبلاگ حمید نجف : هر چند قصد نداشتم تا پیدا شدن جعبه سیاه و بررسی علت سانحه پرواز یاسوج اظهار نظری در این خصوص داشته باشم، اما رواج بعضی بی‌اخلاقی‌ها همچون نشر اکاذیب، قضاوت‌های نا آگاهانه و برخی اظهارنظرهای مغرضانه در فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی موجب شد تا چند کلمه‌ای در این مورد بنویسم.

در حالی‌که هنوز بخش اعظمی از پیکرهای قطعه قطعه و منجمد شده هم وطنانمان در زیر برف مدفون است و توفیقی از یافتن جعبه سیاه به دلیل شرایط بد جوی حاصل نشده، جنگ و کشمکش‌های سیاسی، قومی، مافیایی و حتی تسویه حساب‌های شخصی در فضای رسانه‌ای،  پیرامون این حادثه موج می‌زند.

طی چند روز گذشته همه ما کم و بیش شاهد قضاوت‌های عجولانه و بعضا ناجوانمردانه، انگ، تهمت و افترا و بسیاری دیگر از رذایل اخلاقی بوده‌ایم، هر گروه به نسبت منافع شخصی تلاش می‌کند که توپ تقصیر را به زمین دیگری بیندازد.

مردم بدبین و بی‌اعتماد هم با دقت نظاره‌گر این بازی ناجوانمردانه هستند، رقابتی که تنها بازنده‌اش تا این جای کار،  فقط اخلاق بوده و بس.

بازی که متاسفانه بعضی از مدیران، کارشناسان  و صاحب‌نظران هم به عنوان تدارکاتچی و هیزم بیار آن فعال هستند، افرادی که به جای آرام کردن اوضاع ملتهب و مشوش کنونی، تنها کمکشان ریختن هر چه بیشتر آبروی دیگران و تشویش بیشتر افکار عمومی است.

امام صادق (ع) می‌فرمایند: «کسی که به منظور عیب‌جویی و ریختن آبروی مومن و این‌که او را از نظر مردم بیندازد سخنی را نقل کند، خداوند او را از ولایتش بیرون کرده، به سوی ولایت شیطان می‌فرستد ولی شیطان هم او را نمی‌پذیرد.»

تعجب در این است که بعضی از ما خود را دین‌دار، متعصب، با فرهنگ و متشخص می‌دانیم، اما آنجا که پای منافع در میان باشد از همه چیز غافل شده و حتی سخن بزرگانی را که در ظاهر خود را مرید آنان می‌دانیم، نمی‌شنویم.

به قول استاد شهیر اخلاق دکتر الهی قمشه‌ای «با زبان می‌توان مسخره کرد، می‌شود روحیه داد، ایراد گرفت، تعریف کرد، می‌شود دل شکست، دلداری داد، آبرو برد، آبرو خرید، می‌شود جدایی انداخت، می‌شود آتش زد، با زبان می‌شود آتش را خاموش کرد.

 دیگر خود دانید.