سی ویژگی افرادِ حیله‌ گر

۱. مهم ترین موضوع در حرف، واکنش و عملِ شخصِ حیله گر، در نهایت حفظ و ترویج خودش است؛

۲. ده ها شخصیت دارد؛

۳. تا می تواند وعده می دهد چون به درستی می داند عمومِ مخاطبان حافظۀ کوتاه مدت دارند؛

۴. به هیچ اصول ثابتی پایبند نیست و استعداد U-turn های مکرر در جهان بینی را دارد؛

۵. معقول بودن را هنرمندانه به نمایش می گذارد؛

۶. جز به سِمَت وامکاناتِ ناشی از سِمَت، وفاداری دائمی دیگری ندارد؛

۷. کلمات دلنشین، مهمترین سرمایۀ حیله گران است؛

۸. به تناسبِ مخاطب، ظاهرِ خود را تنظیم می کند و دنبال مرید است؛

۹. دائما در حال رصد کردن اوضاع برای فرصت طلبی و حفظِ منافع خودش است؛

۱۰. کانونی ترین هنر حیله گر، مخفی کردن خودِ واقعی است؛

۱۱. با آنچه می گوید و نمی گوید، خودِ واقعی را مخفی می کند؛

۱۲. به تناسبِ مخاطب، واژگانر خود را تغییر می دهد؛

۱۳. از این واژه ها بسیار استفاده می کند: انسانیت، عدالت، صداقت؛

۱۴. خیلی ناجوانمردانه اطرافیان خود را حذف می کند؛

۱۵. رصد می کند تا آنچه مخاطب دوست دارد بشنود را، به او بگوید؛

۱۶. نهایت تلاش را به کار می گیرد تا مخاطب با حال قضاوت کند و گذشته را فراموش کند؛

۱۷. دومین سرمایۀ حیله گر این است که "عامه"، معمولا گذشته را فراموش می کنند؛

۱۸. منحنی عملکرد او سینوسی است چون در پیِ حقیقت نیست؛

۱۹. حیله گری در طبیعت و DNA اوست؛

۲۰. دو «نیرو» در ناخودآگاه او همیشه فعال است: تصاحب مقام و دسترسی به پول و امکانات؛

۲۱. به جز مقام، شهرت و پول، عمومِ مدارهای دیگرِ لذت، در وجود او خاموش است؛

۲۲. فرصت ها را شکار می کند تا در صحنۀ تئاتر بماند؛

۲۳. کلیدی ترین کاری که با دیگران دارد: ساختنِ «ذهنیت های» جدید برای آن ها؛

۲۴. یکی در میان جملاتی می گوید تا مخاطب را نسبت به نیات خود سِحر کند؛

۲۵. از طریق بازی با واژگان و مفاهیم، اوضاع را امیدوار کننده ترسیم می کند؛

۲۶. توهم و fact را با هم مخلوط می کند تا مخاطب را گیج کند؛

۲۷. از پرداختن به موضوعات و مشکلات کانونی طفره می رود؛

۲۸. بو می کشد تا به کانون های قدرت و ثروت نزدیک شود و بماند؛

۲۹. عامدانه تلاش می کند بخش هایی از هر موضوع و داستانی را از دید مخاطب مخفی نگه دارد؛

۳۰. عامدانه سعی می کند دیگران در مورد سخنان و عملکرد او سریع به جمع بندی برسند.

 منبع: وبسایت محمود سریع القلم