◄ تشکیل صندوق رفاه؛ راهی برای برچیده شدن جیره خواری از سفره 600 هزار راننده
تشکیل صندوق رفاه حمل و نقل مختص رانندگان جاده ای نقطه عطفی برای تحقق روش های عدالت گستر و نیز برچیده شدن جیره خواری و ریزه خواری از سفره 600 هزار راننده حمل و نقل جاده ای و خانواده های آنها است.
یک فعال بخش حمل و نقل جاده ای کالا تشکیل صندوق رفاه حمل و نقل مختص رانندگان جاده ای را نقطه عطفی برای تحقق روش های عدالت گستر و نیز برچیده شدن جیره خواری و ریزه خواری از سفره 600 هزار راننده حمل و نقل جاده ای و خانواده های آنها دانست.
به گزارش تین نیوز، آبان ماه امسال بود که رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای کشور از تشکیل صندوق رفاه اجتماعی مختص بخش حمل و نقل در آینده ای نزدیک به نفع رانندگان خبر داد.
داریوش امانی در آن زمان گفت: با تصویب این طرح در مجلس شورای اسلامی تمامی مسائل رفاهی بخش حمل و نقل از جمله بیمه تکمیلی، برخورداری از وام و تسهیلات، کمک هزینه برای خرید لوازم و در کل بحث بیمه شدن رانندگان اتفاق بزرگی است که در سازمان تامین اجتماعی برای کمک حال رانندگان و بخش حمل و نقل در حال عملیاتی شدن است.
این اظهارات امانی با استقبال رانندگان ناوگان عمومی مواجه و نظرات مختلفی در مورد چگونگی تشکیل این صندوق مطرح شد.
محسن متقین فعال بخش حمل و نقل جاده ای کالا در پاسخ به تین نیوز در مورد چگونگی راه اندازی این صندوق، گفت: ایجاد اراده برای تشکیل صندوق رفاه حمل و نقل مختص رانندگان جاده ای از زبان رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در هنگام بازدید اداری از یکی از استان های کشور به عنوان نقطه عطفی برای تحقق روش های عدالت گستر و نیز برچیده شدن جیره خواری و ریزه خواری از سفره 600 هزار راننده حمل و نقل جاده ای و خانواده های آنها تلقی می گردد.
وی در گفت و گو با تین نیوز افزود: بررسی اسناد حمل کالای داخلی (بارنامه) از نظر تعداد صادره در کشور و نیز چشم انداز گسترش حجم جابجایی کالا در سال های آتی، موجبات ایجاد اطمینان کافی برای تأمین منابع و اعتبار لازم در تشکیل یک صندوق رفاه رانندگان بسیار قوی در کشورخواهد بود.
او با بیان این که قانونگذار و نیز دولت دغدغه تامین منابع و کمک از منابع عمومی و بودجه کشور را به این صندوق نخواهد داشت، عنوان کرد: همزمان با تغییر کابینه در مهر ماه سال گذشته نیز بخشی از این مطالب درقالب مقاله ای باعنوان استمرار یک مطالبه از وزیر جدید راه و شهرسازی در تین نیوز منتشر شد که پس از اظهارات ریاست سازمان راهداری در خصوص خبر تشکیل صندوق رفاه رانندگان در آینده نزدیک بهتر است به چند نکته مهم دراین خصوص توجه کرد.
متقین ادامه داد: اولین نکته این است که در تشکیل صندوق رفاه باید از همه ظرفیت ها ی فکری و معنوی موجود در این بخش بهره گرفت، این امر باید خارج از چهارچوب های تعریف شده فعلی تشکل های مردم نهاد صورت پذیرد زیرا تجربه تحولات چهار ساله اخیر بخش حمل و نقل جاده ای خصوصا کالا نشان داد که گستردگی و گوناگونی تشکیل تشکل های صنفی در این حرفه قبل از اینکه بازویی برای ارتقای روش های تحول رفاه عمومی رانندگان باشد بیشتر به دنبال حفظ منافع گروهی و گاهی نامشروع خود بوده اند.
وی گفت: بنابراین مدیریت این صندوق در آینده نباید انحصاری و منحصر به ورود عده ای خاص که سال های متمادی پشت القاب و عناوین دهان پرکنی مثل کانون، انجمن، فدراسیون و امثال اینها بوده اند، قرار گیرد.
او تاکید کرد: دوم اینکه سرمایه گذاران اصلی حمل و نقل جاده ای کشور یعنی مالکان خودرو های جاده ای که امروزه سرمایه و آورده های آنها کمتر از ارزش کل سرمایه ملی کشور در بخش جاده ها و تاسیسات زیربنایی آن نیست مالکان واقعی این صندوق خواهند بود و باید از مزایای تشکیل آن نیز بهره مند شوند.
این فعال بخش حمل و نقل کالا افزود: سوم اینکه مسلما گروه های دارای قدرت و ثروت که سالیان متمادی از سفره زحمت رانندگان و کامیونداران کشور ارتزاق کرده اند از تشکیل صندوق رفاه رانندگان خوشحال نخواهند شد و می دانند که به هرگونه فعالیت درآمد زایی که در پوشش خدمت رسانی به جامعه راننده و کامیوندار کشور چه در بخش داخلی و چه دربخش بین المللی بدون رعایت ضوابط و مقررات انجام میداده اند و به هیچ سازمان و دستگاه نظارتی پاسخگو نبوده اند پس از این خاتمه داده خواهد شد.
وی عنوان کرد: چنانچه امور مرتبط با رانندگان و کامیونداران که در گذشته براساس روابط شکل گرفته شده در سال های متمادی در انحصار یک عده خاص قرار داده شده و در پوشش عناوینی مانند تشکل صنفی، انجمن، کانون و غیرو انجام می پذیرفته است با تشکیل صندوق رفاه رانندگان از ید آنها خارج شده و به دست مالکان واقعی آنها سپرده شود مسلما تحولی شگرف در اعتلای فرهنگ عدالت خواهی در بخش زحمت کش رانندگان حمل و نقل جادهای کشور خواهد بود.
متقین تاکید کرد: از جمله اموری که در آینده نزدیک باید با تشکیل صندوق رفاه رانندگان تعیین تکلیف شود عبارت است از :
الف: بیمه تکمیلی رانندگان و مانده وجوه مصرف نشده حاصل از اجرای چند ساله آن در کشور
ب: توزیع پروانه تردد کامیون ها در کشورهای مختلف (دوزوولا) و دریافت وجه از این بابت از رانندگان بخش ترانزیت
ج: صدور درخواست های ویزای رانندگان از کشورهای مختلف برای تایید و انعکاس به سفارتخانه های خارجی و دریافت وجه از این بابت
د: عقد انواع بیمه نامه های دسته جمعی مرتبط با رانندگان و کامیونداران براساس دستور العمل های بیمه مرکزی وجلوگیری از دریافت حق کارگزاری و سهم الشراکت های مرسوم و بازگرداندن منافع آن به جیب رانندگان
ه: سرمایه گذاری و مدیریت در آن دسته از طرح های خودگردان پایانه های عمومی دولتی که تمامی هزینه های آن توسط رانندگان این بخش بازیافت و تامین می شود ولی توزیع منافع در آنها تاکنون متصور نبوده است.
و: متولی گری بخش صدور سند غیر فیزیکی حمل داخلی (بارنامه) برای عموم رانندگان و اعضای صندوق که موجبات کاهش هزینه حمل و نیز حذف کمیسیون و حق الزحمه های رایج درصدور بارنامه درکشور خواهد شد.
متقین تاکید کرد: این نمونه فعالیت ها به عنوان بخشی از ده ها مورد حفره موجود و انحرافات مالی رایج در آن می تواند به عنوان دستاوردهای آتی تشکیل صندوق رفاه رانندگان کشور در آینده نزدیک فهرست شود.
او گفت: مسلما چشمان تیزبین فعالان صنفی نظاره گر رفتارها و تصمیمات مدیران و متولیان مربوطه در این خصوص خواهد بود.
با سلام
بنده از متن گزارش اینطور برداشت کردم که این طرح فقط برای حمل و نقل کالا و کامیونداران هست.
پس حمل و نقل مسافر کجای این داستان است؟
در این میان سهم رانندگان سواری کرایه و پایه دو کجاست؟
مگر رانندگان سواری که گواهینامه سنگین ندارند جزء رانندگان بیابانی محسوب نمیشوند که حتی اشاره کوچکی (چه در این طرح و چ در طرح سختی کار) به انها نشده؟
سلام خدمت شما همکار محترم. اگر صندوق تشکیل شود برای کلیه رانندگان جاده ای تشکیل می شود. رانندگان سواری کرایه، اتوبوس بین شهری و کامیون هر سه جاده ای هستند.
بنام خدا
طرح خوب و جالبی است فقط یک اما دارد اول آنکه صحبت این طرح از طرف کسی عنوان شده که سالهاست در حوزه های مختلف راهداری مشغول بوده و در تمام مدت خدمت خود هیچگونه کاری را بطور صحیح اجرا نکرده مگر آنکه ضمیمه رانت ایجاد کند بطور مثال بیمه تکمیلی رانندگان که تنها کسانی که از آن سود و منفعت بردند کانون شرکتها بودن نه رانندگان