تخصیص سلیقه‌ای بودجه‌های عمرانی
تین نیوز| وبلاگ سید میثم لاجوردی-از مسئولان انتظار می‌رود با اولویت‌بندی کارشناسی، به برنامه‌ریزی جامع برای به سرانجام رساندن پروژه های نیمه‌تمام همت گمارند و با اعلام عمومی آن، از فشار ذی‌نفوذان برای رسیدن به منفعت‌های شخصی در تخصیص سلیقه‌ای منابع دولتی جلوگیری به عمل‌آورند.
جبارعلی ذاکری معاون ساخت و توسعه راه‌آهن، بنادر و فرودگاه‌های شرکت ساخت و توسعه زیر بناهای حمل و نقل در حاشیه بازدید وزیر راه و شهرسازی از پروژه راه‌آهن در حال احداث تهران- همدان در روز پنج شنبه گذشته گفت ظرف 4 ماه اخیر با تزریق نقدینگی و تأمین بودجه، ریل‌گذاری این پروژه سرعت گرفت و امروز تا 20 کیلومتری همدان ریل‌گذاری انجام شده است. ذاکری بیان کرد: در سال مالی 95 حدود 267 میلیارد تومان برای این پروژه تخصیص داده شده است.
بررسی سوابق این پروژه در قانون بودجه 96 نشان می‌دهد، تا سال 94 برای این محور 392 میلیارد تومان تخصیص یافته که با درنظر گرفتن اعداد اعلام شده توسط ذاکری می‌توان گفت احداث این خط 260 کیلومتری تاکنون حدود 1000 میلیارد تومان هزینه داشته است.
این در حالی است که با توجه به نقشه شبکه ریلی کشور اتصال استان همدان به شبکه ریلی نیاز به این همه هزینه هنگفت نداشته است بلکه با اتصال حدود 80 کیلومتر خط آهن بین ملایر تا همدان این دسترسی فراهم می‌شد.
[کلیک و کشیدن برای جابجایی]
در حال حاضر و طبق برنامه حرکتی قطارهای رجا فاصله 320 کیلومتری تهران ـ اراک در مدت 4.5 ساعت طی می‌شود حال با احتساب فاصله حدود 180 کیلومتری اراک تا همدان، سیر قطار در مسیر تهران-همدان 7 ساعتی زمان می‌برد.
باید توجه داشت که به دلیل پایین بودن بهره وری شبکه ریلی، سرعت سیر بطور میانگین برای این مسیر 80 کیلومتر در ساعت می‌باشد درحالیکه زیرساخت موجود بر اساس سرعت 160 کیلومتر در ساعت طراحی و ساخته شده است.
به عبارت دیگر با ارتقاء بهره وری در سامانه کنترل قطار می‌توان همین مسیر را در مدت 3.5 ساعت پیمود و عملاً نیاز مسافران برای تردد بین تهران تا همدان بدون احداث خط مستقیم رفع می‌شود.
پیگیری و تخصیص بودجه به این پروژه ریلی درحالی است که اکنون بیش از 30 پروژه ریلی در دست احداث است. در این میان پروژه‌های ریلی مانند محور چابهار ـ سرخس، خواف ـ هرات، کرمانشاه ـ خسروی، شیراز ـ بوشهر و... برای کشور راهبردی بوده و تکمیل آن‌ها بخش عمده‌ای از نیاز زیرساختی حمل و نقل ترانزیتی را تامیین می‌نماید.
متاسفانه بدلیل عدم اولویت بندی در پیگیری و تکمیل پروژه‌های نیمه تمام ریلی که عمدتاً شروع فاز اجرایی آن‌ها به بیش از 10 سال برمی‌گردد شاهد آن هستیم که تخصیص منابع محدود دولتی به سمت احداث محورهایی موازی همانند تهران ـ همدان می‌رود که در شرایط کنونی از اولویت بالایی برخوردار نیست.
از مسئولان انتظار می‌رود با اولویت‌بندی کارشناسی، به برنامه‌ریزی جامع برای به سرانجام رساندن این تعداد پروژه نیمه‌تمام همت گمارند و با اعلام عمومی آن، از فشار ذی‌نفوذان برای رسیدن به منفعت‌های شخصی در تخصیص سلیقه‌ای منابع دولتی جلوگیری به عمل‌آورند.
