نمیخواستند برجام نفتی پیش از انتخابات به نتیجه برسد
همواره مطلوبتر است که در صنعت نفت بتوانیم ارزشافزوده بیشتری را به خود اختصاص دهیم در دنیا نیز یکی از پایههای امنیت، امنیت انرژی است و همه کشورها تلاش میکنند نیازهای خود را از چند منبع تأمین کنند تا به یک منبع وابسته نباشند و هم سعی میکنند پالایشگاه داشته باشند. کشورها مایل نیستند همه نیازهای خود برای فرآوردههای نفتی را از خارج تأمین کنند. به همین دلیل کشوری مانند کره جنوبی که نفت هم ندارد بزرگترین پالایش کننده است.
ازاینرو اینکه تصور شود این امکان وجود دارد که تمام نفت تولیدی را بهصورت پالایششده صادر کرد، نوعی سادهانگاری و ناشی از نشناختن بازار است. یک ظرفیت ۱۰۰ میلیونی پالایش در دنیا وجود دارد که در کشورهای مختلف دنیا تقسیمشده است. ما میتوانیم سهم خود را بیش از دو درصد فعلی کنیم و باید بهطور طبیعی به میزان سهم ما در بازار جهانی نفت برسد و چهار الی پنج درصد افزایش پیدا کند. در این زمینه تلاشهایی در حال انجام است. مثلاً با راهاندازی پالایشگاههایی مانند ستاره خلیجفارس ما به ظرفیت ۴ میلیون ظرفیت پالایشی میرسیم که برای ما منطقی است. اینکه مطرح کنیم صادرات ما همه خام فروشی است، درواقع ظلم به کارکنان صنعت نفت است که شرایط سخت تحریمها را پشت سر گذاشتهاند.
قراردادهای جدید نفتی گریزناپذیر است
در ابتدای انقلاب ۶ میلیون بشکه صادر میکردیم و بعدها به این نتیجه رسیدیم که تولید را به دو و نیم میلیون کاهش دهیم اما چون ظرفیت تولید تا ۶ میلیون را داشتیم در بازار دنیا قدرتمند بودیم و میتوانستیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.»
قراردادهای نفتی مسئلهای مهم و حساس است و باید همه نکات دقت شود و اگر این قرارداد بارها اصلاحشده است به دلیل اهمیت و حساسیت آن است. انجام کارهای بزرگ نیازمند اجماع در کشور است. قطعاً همه قوا میتوانند در کارهای یکدیگر کارشکنی کنند اما برای انجام کارهای بزرگ باید اجماع صورت بگیرد تا اکثریت دستگاههای کشور همکاری کنند. قراردادهای جدید نفتی آینده کشور ما را رقم میزند.»
دولت از سوی شرکتهای نفتی و تحلیلگران نفتی جهان موردانتقاد قرار میگیرد که از فرصت موجود استفاده نکرد و درنتیجه کارنامهای در این زمینه برای ارائه ندارد و از سوی منتقدان داخلی هنوز هم باوجود همه تعاملاتی که با مجلس و شورای امنیت ملی دارند؛ باز اعتقاددارند که ما میتوانیم با امکانات داخلی این کار را انجام دهیم. حتی قراردادهای جدیدی را علم کردند و وزارت نفت هم موافقت کرد که با همان الگو قرارداد بسته شود اما دیدیم که عملاً اتفاقی رخ نداد.
در قراردادهای نفتی بخشی از انتقادات فنی بود و کارشناسها با یکدیگر اختلافاتی داشتند اما بخش زیادی از آن در وقع کارشکنی بود و علاقه نداشتند دکتر روحانی موفق شود و برجام نفتی به نتیجه برسد. اگر قراردادها امضا میشد امروز دست آقای روحانی در نتایج برجام بسیار پر بود. من تصور میکنم همه تلاش خود را انجام دادند که این قراردادها به انتخابات نرسد و امیدوار هستم که بعد از انتخابات این قراردادها به نتیجه برسد. هرکسی که در مصدر امور قرار بگیرد نیز مجبور است این قراردادها را بپذیرد چون این قراردادها در دنیا معمول است.
با روش پلیسی و امنیتی با منتقدان برخورد کردند
متأسفانه از همان ابتدا به میرکاظمی دستور رسیده بود که نیروهای زبده نفتی را اخراج کند و این اولین ضربهای بود که به صنعت نفت وارد شد.
از سویی وقتی تحریمها شدت گرفت درزمینه بنزین بدون اینکه کارشناسی درستی صورت بگیرد، استفاده از بنزین پتروشیمی را آغاز کردند که بسیار خطرناک بود و هرکسی هم هشدار داد و انتقاد کرد با روشهای پلیسی و امنیتی برخورد کردند. کاهش سهم ایران در اپک هم بخشی در زمان آقای میرکاظمی و بخشی در زمان رستم قاسمی بود. اینها همه صدماتی بود مه از سوی دولت نهم و دهم به صنعت نفت وارد شد.