زنان و فرصت تجربه در مدیریت میانی
فاطمه مقیمی در تازه ترین اظهارنظر خود در روزنامه آرمان بر ضرورت تجربه زنان در مدیریت میانی تاکید و معتقد است اگر مسئولان به دنبال توسعه و همگامی و همسویی کشورمان با جهان هستند زمان آن فرا رسیده است که دولتمردان از نمونههای موفق جهانی الگوبرداری کنند و برای زنان جایگاه بالاتری در دولت تعریف کنند.
وبلاگ فاطمه مقیمی-اگرچه کمتر از دوماه از تشکیل کابینه دوازدهم و روی کار آمدن دولت دوم رئیسجمهور روحانی بدون حضور زنان میگذرد، اما نباید این نگرش ایجاد شود که جامعه انتظارات خود را نسبت به عدم حضور زنان درکابینه به فراموشی سپرده است، بلکه همواره این ابهام در اجتماع 80 میلیونی ایران وجود دارد که اگر حتی برخی از کشورهای جهان سومی با وجود بحران و ناامنی حاکم در کشورشان وزیر زن دارند، چرا در ایران هنوز جایگاهی در کابینه برای بانوان تعریف نشده است؟ بنابراین مطالبهگری مذکور از سوی جامعه به عنوان یک انتظار جدی همچنان ادامه دارد تا به نتیجهای مطلوب بینجامد.
براین اساس، رئیسجمهور روحانی بنا به اظهاراتش به دلیل عدم تجربه کافی زنان از ظرفیت بانوان در جایگاه وزارت بهره نبرد. بنابراین اگر به راستی دولت معتقد به عدم تجربه کافی زنان در مدیریت کلان است باید مطابق با وعدههای خود به زنان فرصتی برای پیمودن پلههای مدیریت میانی تا معاونت در وزارتخانهها، استانداریها و فرمانداریها جهت کسب تجربه بیشتر بدهد. در این صورت معاونت، برای زنان خط مشیای خواهد شد تا در گام بعدی به جایگاه وزارت راه یابند. معاونان زن با قدرت مدیریتی، تقویت بنیه کاری، همچنین علم حاکم بر مسئولیتشان، میتوانند در راستای وظایف و جایگاه خود به درستی ایفای نقش کنند و فضا را در آینده برای انتصاب زنان در جایگاه وزارت باز کنند. زنان نباید در مدیریت میانی و معاونت وزارتخانهها و استانداری و... فرصت تجربه اندوزی را از دست بدهند و فراموش نکنند که عمر چهارساله دولت دوازدهم فرصت مطلوبی برای افزایش تجربهها و ایجاد فرصتهای بهتر جهت دستیابی به کرسیهای کلان مدیریتی در وزارتخانهها برابر با مردان میتواند باشد. بنابراین باید در مدیریت میانی و معاونت با قانونمندی و اعمال روشهایی متفاوت در مدیریت، نگاهها را نسبت به خود تغییر دهند، در این صورت میتوان انتظار داشت که نگرش دولت و دولتمردان در آینده نسبت به مدیریت زنان تغییر کند و حتی حضور زنان در وزارت علاوه بر جامعه تبدیل به یک مطالبه فراگیر از سوی دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا شود.
در چنین شرایطی میتوان باور کرد که جامعه آمادگی پذیرش زنان را در مدیریت کلان بخش دولتی خواهد داشت. قطعا حضور زنان پرتلاش، مقتدر و پیگیر در بخشهای معاونت وزارتخانهها میتواند به ورود بانوان در کابینه دولت آتی بینجامد. به هر رو جامعه نسبت به توانایی زنان باور و اعتقاد راسخ دارد و امید میرود که در دولت بعدی جایگاهی برای زنان تعریف شود. بنابراین مطالبهگری برای حضور زنان حداقل در دو وزارتخانه بلاتکلیف علوم و نیرو ادامه دارد. از سویی قرار نیست که همه وزرا به وسیله سوابق و تجربه مدیریتی در دولت به وزارت راه یابند، زیرا تجربه جهانی نشان داده است در کشورهای مختلف بسیاری از وزرا به دلیل صرفا تجربه و سوابق حتی از مجموعه بخش خصوصی به دولت راه یافتند. از این رو، اگر مسئولان به دنبال توسعه و همگامی و همسویی کشورمان با جهان هستند زمان آن فرا رسیده است که دولتمردان از نمونههای موفق جهانی الگوبرداری کنند و برای زنان جایگاه بالاتری در دولت تعریف کنند.