اندیشههاى نو در برنامهریزى شهرى
یکی از اندیشههای نو در برنامهریزی شهری توجه به پیوستگی اجتماعی است.
یکی از اندیشههای نو در برنامهریزی شهری توجه به پیوستگی اجتماعی است.
در پیوستگى اجتماعى بر توازن اجتماعى(social balance)، مشارکت و درگیری فعال (effective involvement)، غناى چند فرهنگى (multi-cultural richness)، روابط میان نسلها( connection between generation)، هویت اجتماعى (social identity)، حرکت و جابجایی( movement & mobility) و تسهیلات (facility)، تاکید میشود.
رفاه بشر در گرو توجه به مردم (شهر) به عنوان اشخاصى با مطالبات و آزادىهایی خاص در انتخاب و ... و هم به عنوان جامعهای شهری به عنوان یک کل (جمعیت-population ) است.
مهم است که مدیران مسئول در حوزه مدیریت شهری، باور کنند که از نظر میان نسلى، با توجه به برهم خوردن تعادل بین گروههای سنی مختلف در شهر، ضرورت احیای گرههای همبستگی بین نسلها مهم و اجتناب ناپدیر است.
در این رابطه، توسعه و گسترش شبکهها و زیر ساختهای شهرى، باید مورد توجه قرار گیرند و بخش کافی از فعالیتهای مدیریت شهری برای بازنشستگان، افراد مسن جامعه، کودکان و معلولان بهلحاظ تعامل بین سکنه یک شهر جدی گرفته شود و این مهم، مهمتر جلوه خواهد کرد وقتی در شهری مثل کرج! حضور قومیتها با فرهنک و آداب مخصوص به خود مطالبات بیشتری را پیش روی مدیران شهر قرار میدهد.
نکته جالب توجه در خصوص برنامهریزیهای نوین شهری در مورد شهرهایى چون کرج که از طرفیت بالای توریسم برخوردار هستند این است که مسئله پیوستگى اجتماعی ردر این شهرها چندین برابر میشود.
* کارشناس مدیریت شهری