افزایش سوانح هوایی در سال 2020 نسبت به سال 2019

با نگاهی به سوانح هوایی در سال میلادی که پشت سر گذاشتیم در می یابیم درسال 2020 میلادی 40 سانحه هوایی برای هواپیماهای بزرگ تجاری روی داد و 299 فوتی برجا گذاشت. بر این اساس شمار افرادی که در سوانح هوایی سال 2020 در سراسر جهان کشته شدند نسبت به سال 2019 افزایش یافته است، این در حالی است که شمار پروازها در جهان تقریبا 50 درصد به دلیل شیوع ویروس کرونا در سال 2020 میلادی کاهش یافت.

بر اساس بررسی های انجام شده در صنعت هوانوردی، شمار افرادی که در اثر سقوط هواپیماهای بزرگ تجاری در سال 2019 کشته شده اند، بیش از 50 درصد نسبت به سال قبل یعنی سال 2018 میلادی کاهش یافته بوده است. شمار افراد تلف شده ناشی از سوانح هوایی در سال 2019، 257 مورد گزارش شده است که نیمی از این کشته ها به تنهایی سهم سانحه های هوایی معروف بوئینگ 737 مکس می باشد.

اگر به آمار سوانح هوایی در سال های اخیر نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که به طور کلی تعداد سوانح هوایی هواپیماهای تجاری از سال 2005 میلادی رو به کاهش است و امن ترین سال صنعت هوانوردی جهان بر اساس آمار ثبت شده، سال 2017 میلادی بوده است. در آن سال سقوط جت های مسافربری غول پیکر که منجر به مرگ شود، رخ نداده است و تنها 2 حادثه اتفاق افتاده است که آن هم مربوط به هواپیماهای کوچک منطقه ای بوده است . لازم به ذکر است که هواپیماهای مسافربری کوچک شامل این بررسی نشده اند.

اما سوال مهم این جاست که چرا با وجود کاهش تعداد حوادث و سوانح هوایی در سال های اخیر  با افزایش مرگ و میرها در صنعت هوانوردی روبه رو بوده ایم؟

در سال 1940 میلادی تحقیقات به عمل آمده نشان داد که حدودا 70 درصد سوانح هوایی به نحوه عملکرد انسان بر می گردد. زمانی که اتحادیه بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا) شرایط 35 سال بعد را مورد بررسی قرار داد به این نتیجه رسید که هیچ گونه کاهشی در آمار حوادث ناشی از خطاهای انسانی رخ نداده است. براساس مطالعه ای درسال 1986 در ایالات متحده ، 93 سانحه هوایی مهم مورد بررسی قرار گرفت و دو عامل تعمیر و نگهداری و بازرسی نا صحیح از عوامل اصلی و مهم دخیل در سوانح به شمار آمد.

سازمان هواپیمایی بریتانیا نیز مشابه چنین تحقیقی را درسال 1998 انجام داده است . براساس مشاهدات صورت گرفته ، بین سالهای 1980 تا 1996 میلادی حدود621 سانحه منجر به فوت رخ داده است مجددا براساس نتایج به عمل آمده، اشتباهات سهوی در تعمیر و نگهداری و بازرسی ناصحیح از 10 دلیل اصلی بروز چنین سوانحی قلمداد شده است. از سال 1940 میلادی تا سال های ابتدایی قرن 21، مسائل مربوط به تعمیر و نگهداری هواپیما یک چالش بسیار مهم محسوب می شد اما با توجه به پیشرفت تکنولوژیکی صنعت هوانوردی و ارتقای آموزش های پرسنل هوانوردی امید می رفت که از سال 2005 با کاهش تعداد سوانح هوایی، تعداد تلفات ناشی از سوانح هوایی نیز کاهش یابد که در سال های اخیر این چنین نبوده است و این موضوع نشان می دهد پیشرفت تکنولوژیکی نتوانسته تاثیر چندانی در فراوانی عوامل انسانی در وقوع سوانح و تعداد تلفات آن داشته باشد.

* کارشناس هوانوردی

منبع: کانال مقالات هوانوردی