سفرنامه سنگاپور

وبلاگ تین نیوز، سیدحمید حسینی | سالی دو بار شرکت‌های ملی نفت
 (noc) و شرکت‌های بین المللی نفت (ioc) در سنگاپور و لندن گرد هم آمده و با یکدیگر تبادل نظر و مذاکره می کنند، گردهمایی سنگاپور معمولا سه روز اول اکتبر برگزار می شود و من چند سال است که قصد شرکت داشتم ولی موفق نمی شدم.

به هر صورت امسال توانستم با یک روز تاخیر شركت كنم، البته به علت تاخیر دو تا از مهمانی های بزرگ را از دست دادیم. رسم است كه هر روز عصر و شب یکی از شرکت های بزرگ مهمانی داده و دیگران را دعوت می کند و در این مهمانی كوكتل حاضران با یکدیگر گفتگو و بعضاً معامله می‌کنند. 

عصر روز اول به محض اینکه به سنگاپور رسیدیم هتل را به قصد ملاقات با سه شرکت نفتی ترک کردیم و پس از آن در مهمانی شرکت ملی نفت كویت(KPC) شرکت کردیم. این مهمانی فرصتی بود تا توسط دوستان شرکت نفت و همکارانم به مدیران شرکت های بزرگ نفتی معرفی شوم.
گردهمایی امسال در حالی برگزار می شد که بازار نفت با سكسكه مواجه شده و قیمت نفت و فرآورده ها در حال کاهش و نزولی می باشد و لذا هیچ كس انگیزه ای برای معامله و خرید و فروش محموله نداشت و اغلب اعتقاد داشتند که قیمت ها مجدداً کاهش خواهد یافت.
در مورد دلایل کاهش قیمت نفت همگی عرصه مازاد نفت، تقویت قیمت دلار و کاهش تزریق نقدینگی در حین و آمریکا را موثر می دانستند. 

شرکت های چینی کاهش تقاضا دربازار این كشور را ناشی از کاهش نقدینگی می دانستند که بعضاً به یک دهم کاهش یافته است، سیاست های مبارزه با فساد دولت جدید را عامل احتیاط و منفعل شدن اقتصاد چین می دانستند. مدعی بودند بسیاری از واحدهای تولیدی تعطیل شده و در صورتی که سیاست های جدید اقتصادی و اجتماعی چین که قرار است به زودی اعلام گردد مثبت نباشد باید دل نگران شروع بحران از شرق باشیم. 

به نظر می رسد کشورهای صادر کننده نفت و فرآورده با شرایط جدیدی مواجه شوند و بازار فروشنده به بازار خریدار تبدیل شود و کشورهایی که از سیستم بازاریابی تهاجمی و انعطاف پذیر برخوردار باشند موفق شوند. من شک ندارم که شرکت نفت با سیاست های محافظه کارانه و کندی که دارد با مشکل جدی مواجه گردد و بازنده این بازار باشد و در سالهای آینده درآمد ارزی حاصل از صادرات نفت و فرآورده ها کاهش یابد. 

اخیرا در مصاحبه با تلویزیون و خبرگزاری تسنیم ادعا کرده بودم که کشور فاقد تاجر کار بلد و بازرگان بین المللی است و بعضی دوستان اتاق از این حرف من رنجیده بودند، شاهد من مهمانی سنگاپور بود که فقط چند نفر از مدیران از مدیران اجرایی شرکت نفت حضور داشتند و از بخش خصوصی به غیر از سه نفر ما کسی حضور نداشت در حالیکه کشورهای فاقد نفت و گاز نظیر پاکستان، هند، چین و فرانسه افراد زیادی حضور داشتند و بازیگران اصلی نفت در منطقه شده اند. 

من حدود 10 سال قبل به سنگاپور سفر کرده بودم و اكنون تغییر زیادی در سنگاپور مشاهده نمی شد به غیر از ساخت چند هتل مجلل هفت ستاره، شهر پاگیزكی سابق را نداشت و نظمی که قبلاً در سنگاپور زبان زد بود اکنون از بین رفته و جمعیت اروپایی جای خود را به آسیایی ها داده است. 

سنگاپور در  10 سال گذشته از نظر اقتصادی و جذب سرمایه گذاری خارجی سیار موفق عمل کرده و اغلب سرمایه ها از هنگ کنگ، سوئیس، قبرس و یونان به این کشور سرازیر شده است.
فرصت شناسی و شناخت رهبران این جامعه از تحولات جهانی باعث شد تا از اتفاقات 11 سپتامبر و تحت فشار قرار گرفتن سوئیس از طرف اروپا و آمریکا برای افشای حساب ها استفاده نماید و منابع را جذب كند شد و از طرف دیگر ورشکستگی یونان و قبرس نیز عاملی شد تا منابع و ثروت روس ها نیز به سنگاپور منتقل شود. 

این کشور حدود 5/5 نفر جمعیت دارد که 75 درصد آن نژاد چینی ، 15 درصد مالایی، 8 درصد هندی و بقیه از سایر ملت ها هستند.
دومین اقتصاد آزاد دنیا با 325 میلیارد دلار تولید ناخالص ملی، رشد اقتصادی 8.14 درصد در سال 2011 و 2.5 درصد در سال 2012 را داشته و  رشد اقتصادی آن از سال  2013 کاهش یافته است. 26 درصد تولید ناخالص از طریق صنعت و 74 درصد از خدمات و فاقد بخش کشاورزی می باشد، نرخ بیکاری حدود 2 درصد و تورم سالانه 5.5 درصد می باشد، صادرات سالانه این کشور بیش از 400 میلیارد دلار است که شامل ماشین آلات و تجهیزات الکترونیکی، مخابراتی، اقلام دارویی، فرآورده های نفتی و پتروشیمی است. این کشور فاقد نفت بوده ولی از نظر پالایش بسیار پیشرفته بوده و یکی از بازیگران اصلی بازار فرآورده ها است.
موقعیت سوق الجیشی سنگاپور و نزدیکی آن به بازار مالزی، ویتنام، تایلند اندونزی و حتی هند و چین این کشور را تبدیل به هاب منطقه و کریدور اصلی حمل ونقل منطقه نموده است.
میزان واردات این کشور سالانه 380 میلیارد دلار بوده که اقلام عمده آن، نفت خام، ماشین آلات، مواد غذایی و اقلام مصرفی می باشد. 30 درصد واردات آن از سه كشور امریكا، مالزی و چین می باشد (هرکدام ده درصد).
 
این کشور روزانه 900 هزار بشکه نفت خام و یك میلیون و 300هزار بشکه فرآورده وارد نموده و روزانه 125.1 هزار بشکه را مصرف و معادل همین مقدار را نیز صادر می نماید. سنگاپور یکی از واردکنندگان گاز می باشد و سالانه 9 میلیارد متر مکعب مصرف می کند. 

بندر سنگاپور از بزرگترین بنادر تجاری دنیا می باشد و درآمد سرانه مردم آن کشور با کشورهای غربی برابری می کند.
با وجود تحولات مثبتی که در سالهای اخیر در این كشور اتفاق افتاده است ولی سنگاپور قبلا شاداب تر و زنده تر بود و قیمت ها ارزان تر بود.
در سنگاپور كالا و خدمات گران و با سایر کشورهای منطقه قابل مقایسه نی هزینه خوراک و هتل به نسبت چین و مالزی تقریباً سه برابر و در مقایسه با دبی تقریباً دو برابر می باشد.
آن کشور در ایران سفارتخانه ندارد در دریافت ویزای آن از طریق سایر کشورها صورت می گیرد. پلیس این کشور برخورد محترمانه ای با ایرانیان ندارد و لذا ما اعلام کردیم که توریست هستیم و برای تعطیلات به سنگاپور آمده ایم تا کمتر مورد پرسش و معطلی قرار گیریم.