◄ خرید مسکن برای اقشار آسیب پذیر غیر ممکن می شود
هر چه پیش می رویم مشکل مسکن پیچیده تر و خانه دار شدن مردم خصوصا اقشار آسیب پذیر ناممکن و از محالات خواهد شد.
متاسفانه دولتمردان خصوصا مدیران ارشد وزارت راه و شهرسازی در شناسایی کسانی که می توانند مشکل مسکن کشور را حل کنند عاجزند و پیشنهادات کارساز، راهگشا و سازنده ای هم که مستقیم و یا با واسطه به آنها می رسد را عنایت و توجه نمی کنند و ما مانده ایم که علت چیست که حاضر نیستند از تشکیلات و تشکلاتی که می توانند با پیشنهادات سازنده و متنوع در جهت حل مسئله مسکن در کشور موثر باشند استفاده کنند. شاید اختیارات لازم را ندارند و یا شاید بنا نیست مسئله مسکن از راه صحیح، منطقی و معقول حل شود.
مهمترین مسئله ساخت مسکن در کشور قیمت گذاری احداث مسکن (هزینه های زمین، طراحی و نظارت، عوارض و هزینه های صدور پروانه، مصالح و تجهیزات ، دستمزد و...) است که اکثرا در ید دولت بوده و آنان می توانند با مدیریت و برنامه ریزی درست قیمت ساخت را شدیدا کاهش دهند.
اما آنان تمام توان خود را مصروف به کاستن دستوری هزینه های ساخت پیمانکاران و سازندگان می کنند و سعی در قیمت گذاری های دستوری، نامعقول و غیر منطقی برای آنها آن هم یک قیمت واحد در کل استان های کشور از شمالی ترین استان تا جنوبی ترین دارند.
این در حالیست که شرکت ها و سازندگانی که از روی ناچاری حاضر به انعقاد قرارداد با قیمت های دستوری می شوند با علم به اینکه در میانه راه با کلیم کردن همان قیمت دستوری را تا دو یا سه برابر از کارفرمایان مطالبه و اخذ خواهند نمود.
فقط در این میان متقاضیان بخت برگشته می بایستی جبران ندانم کاری های دولتمردان را نموده و هزینه ها را با تعدیل روز پرداخت کنند!
شایان ذکر است که نوع مصالح، طراحی مبتنی بر اقلیم و فرهنگ هر منطقه و نوع معماری بسیار متفاوت و متنوع بوده و در ۳۱ استان تفاوت بسیار و فاحش با هم دارند.
لازم است اعلام نمایم تا چنین سیاستی در کار است مشکل مسکن حل نخواهد شد و هر چه پیش می رویم مشکل پیچیده تر و خانه دار شدن مردم خصوصا اقشار آسیب پذیر ناممکن و از محالات خواهد شد.
تا جایی که امکان داشته موارد فوق و بسیاری از مولفه ها و متغیرهای مقوله رفع مشکل مسکن را از طرق مختلف به مسئولان مربوطه رسانده ایم و گویا گوش شنوایی وجود ندارد!
در خاتمه به عنوان کسی که بیش از ۳۵ سال تمام فراز و فرودهای مسائل عمرانی کشور را مشاهده و تجربه نموده و با مدیریت تشکل های متعدد صنفی و اقتصادی با چالش ها و فرصت های آن دست و پنجه نرم نموده ام بر این باور هستم که تا دولت و دولتمردان با خود، جامعه سازندگان و مردم، شفاف، صادق و رو راست نباشند مسئله مسکن متعادل و به آرامش نسبی نخواهد رسید. همچنین دولتیان با امضای تفاهم نامه با یک یا چند گروه خاص آنهم نیم بند ! به موفقیت نمی رسند!
* رئیس انجمن پیمانکاران عمرانی استان قم
بادرود :٫در متن پیشنهاد سازنده ای نیافتم .اینکه پیمانکاران با فشار دولت کار ها رازیر قیمت عادله
میگیرند بعد کلیم میکنند و قیمتها چند برایر میشود، یک خبر است راه حل نیست. شما فکر میکنید اگر به قیمت مناسب بگیرند مشکل مسکن حل میشود؟ نه هرگز
خیلی کارها باید بشود که نشده وخیلی کارها باید اتفاق می افتاد که نیافتاده
این امور باید روشن شود.
سلام ، در متن آماده که مسئولین باید به پیشنهادات اهل فن توجه کند ، این متن فقط اعتراضیه به عملکرد فعلی هست.
البته همین که عملیات اجرایی را به قیمت منطقی واگذار کنند تا به دو یا ۳ برابر نیانجامید و کار با توقف و کشمکش نیانجامد خود باعث سریعتر به بهره‌برداری رسیدن می انجامد.
سلام.
اولا) دولت در تعیین قیمت مسکن هیچ کاره است. این بازار است که قیمت را تعیین میکند. به ضرب و زور دستور و بخشنامه قیمت پایین نمی آید.
دوما ) ظاهرا اصل ماجرا فراموش شده . تهران ظرفیت مشخصی برای پذیرش جمعیت دارد و ظرفیت محدودی برای خانه سازی.وقتی تقاضا برای مسکن از عرضه بیشتر میشود قیمت سر به فلک میزند. گیرم که قیمت مصالح را دستوری پایین نگه داشتید با قیمت زمین چه میکنید؟
علاج مشکل مسکن کاستن از تراکم جمعیت تهران است. تمرکز را از تهران بردارید و اشتغال را به دور دست ببرید تا جهت مهاجرت ها عوض شود.
سلام ، اگر در متن مطلب دقت می‌کردید، موضوع در خصوص کل استان‌های کشور هست و مربوط به تهران نیست وانگهی دولت می تواند با تحویل زمین رایگان و خرید عمده ی مصالح و تخفیف در عوارض و هزینه های صدور پروانه و سیاست گذاری‌های دیگر که در این مجال نمی گنجد و مورد نظر نویسنده است ، تهیه مسکن برای جوانان و سایر اقشار جامعه را امکان پذیر کند.
سیاست های تمرکز زدایی هم یکی از راه حل های کاستن از التهاب تقاضا در تهران و سایر شهرهای پر تراکم و پر جمعیت هست. #عباس_پناه
سلام مجدد . الف) زمین رایگان یعنی چه؟ هر چیزی یک ارزشی دارد. اگر زمین در بیابان به مردم بدهید که بی ارزش است و به کار خانه سازی و زندگی کردن نمی آید. اگر زمین در جای مرغوب باشد طبعا قیمت بالائی دارد و خواهان زیاد. فرض کنید بر این زمین مرغوب قیمت صفر گذاشتید. قطعا مردم برای بچنگ آوردن زمین مرغوب و مفت به رقابت میپردازند. وقتی کارگذار دولتی در مقام تخصیص این زمین قرار میگیرد آن را به چه کسی بدهد و به چه کسی ندهد؟ در این شرایط امضای آن کار گذار امضای طلائی میشود و فساد پیامد قطعی این قیمت نگذاری دستوری ست.
به مکانیزم بازار تمکین کنید؛ کاری که دولتیان هم نمیکنند و هزار و یک مشکل برای خودشان و ملت و کشور درست میکنند.
ب) مگر دولت مصالح فروش است که عمده بخرد و توزیع کند (اولا و ثانیا ) کجای دنیا دولت مصالح فروش و معامله کننده خوبی بوده که اینجا دومیش باشد و ثالثا ) مگر پول دولت مال همه مردم نیست؟ چرا باید پولی که به عموم مردم اختصاص دارد و میتواند در تولید و هزار کار دیگر صرف بشود ، برود خرج مصالح فروشی دولت بشود و به افراد محدودی اختصاص پیدا کند؟ مگر ندیدید که احمدی نژاد چند ده هزار میلیارد تومان از پول کشور را در مسکن مهر بلوکه کرد و کشور را با کسری بودجه مواجه کرد؟
پروژه های خانه سازی دولتی چند بار دیگر باید شکست بخورد که شما سودای خانه سازی دولتی را به کنار بگذارید؟
ج) تخفیف در عوارض و هزینه های صدور پروانه اما پیشنهاد درست و خوبی است
د) مثال تهران را جهت وضوح مطلب آوردم. اما اگر به هر کدام از استان ها نگاه بکنید در هر استان هم یک یا چند مرکز تراکم جمعیت وجود دارد که نقش تهران را برای آن استان بازی میکنند ( مثلا تبریز نقش تهران را برای استان آذربایجان شرقی بازی میکند) و مشکلات تراکم جمعیت را به نسبت خودشان دارند.
پیروز باشید