◄ پندهایی از چند برابر شدن سرعت برقی‌کردن راه‌ آهن هند

 عباس قربانعلی بیک: آمار UIC نشان می دهد از 2002 تا 2022 طول شبکه ریلی جهان 8 درصد ، دوخطه 75 درصد و شبکه برقی 213 درصد رشد داشته، در این مدت تعداد لکوموتیو حدود 60 درصد و خودکشش 4588 درصد (46 برابر) و واگن باری 54 درصد رشد داشته ولی تعداد مسافر 31 درصد کاهش داشته (احتمالا به دلیل کرونا، سال 2019 تعداد مسافر 8439 میلیون نفر بوده) ولی بار 161 درصد افزایش یافته است (تین 272363).

راه آهن هند در این سال 3519 میلیون مسافر (590 میلیارد نفر کیلومتر) و 1416 میلیون تن بار (872 میلیارد تن کیلومتر) جابجا نمود.

هدف طرح ملی (طرح جامع) راه آهن هند: افزایش قابل توجه سهم ریلی در حمل ونقل بار و مسافر تا سال 2050 (تین 273657):

سهم حمل و نقل بار: افزایش از 27 درصد فعلی به 45 درصد و سهم مسافر: افزایش از 8 درصد فعلی به 15 درصد با هزینه 485 میلیارد دلار.

این طرح افزایش قابل توجهی در عملکرد حمل و نقل راه آهن هند تا سال 2050 را هدف قرار داده است: جابجایی بار از 681 میلیارد تن کیلومتر خالص در 2016 به 8000 تا 10000 میلیارد تا 2050، که نشان دهنده افزایش بیش از 10 برابری است.

جابجایی مسافر: از سطح 1149 میلیارد مسافر کیلومتر در 2016 به 3000 تا 4000 میلیارد تا 2050، با رشد 2.5 تا 3.5 برابری.

هزینه های سرمایه گذاری: برای دستیابی به این اهداف، طرح ملی ریلی سرمایه گذاری های قابل توجهی را پیش بینی نموده است: 1) توسعه زیرساخت: تقریبا 413 میلیارد دلار و 85 درصد از کل هزینه شامل گسترش شبکه، برقی سازی خطوط، ارتقای علائم ... .

2) خرید ناوگان: تقریبا 71 میلیارد دلار و 15 درصد از کل هزینه شامل خرید لکوموتیوهای برقی و دیزلی، واگن های باری و مسافری.

هند چگونه فقط در 5 سال 45 درصد شبکه خود را برقی کرد، (How India electrified 45 درصد of its network in just five years)

در سال ۲۰۲۳، حدود ۲۵۰ پروژه ساخت راه آهن در سراسر جهان آغاز شد که مجموع سرمایه گذاری آن ها نزدیک به ۲۵۰ میلیارد دلار بود. آسیا با 42 درصد همچنان در ساخت راه آهن پیشتازبود و هند با ۴۰ پروژه و چین با ۲۸ پروژه درصدر قرارگرفتند.

هند در پنج سال گذشته موفق شده نرخ برقی سازی راه آهن خود را از 45 درصد به 94 درصد افزایش دهد و هدف آن دستیابی به انتشار صفر تا ۲۰۳۰ است. این پیشرفت قابل توجه به دلیل سیاست های کلان و سرمایه گذاری های گسترده در این بخش بوده است.

پیشینه برقی سازی راه آهن هند: ۱۹۲۵، اولین بخش برقی شده راه آهن هند به طول ۱۶ کیلومتر در حومه بمبئی ساخته شد.

۱۹۴۷ تا اوایل قرن ۲۱: برقی سازی عمدتاً بر خطوط حومه و بین شهری متمرکز بود و به تدریج در برنامه های پنج ساله پیشرفت کرد. با تأسیس اداره محیط زیست در 2015 برقی سازی شتاب بیشتری گرفت. دراین زمان، 45 درصد از شبکه هند برقی شده بود. (قابل توجه اینکه سازمان مرکزی برقی سازی راه آهن هند (CORE) در سال 1979 در وزارت راه آهن هند تاسیس گردید). 

دلایل برقی سازی: 1) امنیت انرژی: هند چهارمین ذخایر بزرگ زغال سنگ جهان را دارد، اما 80 درصد از نفت خام خود را وارد می کند. برقی سازی راه آهن وابستگی به نفت را کاهش داده و امنیت انرژی را افزایش می دهد. 2) کاهش آلایندگی: راه آهن هند بزرگترین مصرف کننده برق در کشور است و برقی سازی به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. 3) اهداف زیست محیطی: هند متعهد شده است تا سال ۲۰۳۰ به انتشار صفر خالص برسد و برقی سازی راه آهن بخشی کلیدی از این تعهد است.

پیشرفت های اخیر، ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳: نرخ برقی سازی به ۱۶ کیلومتر در روز رسید که تقریباً 2 برابر نرخ پنج سال قبل و 9 برابر سریع تر از دوره های قبلی بود. از ۲۰۱۴ تاکنون بیش از ۴۰٬۰۰۰ کیلومتر خط ریلی برقی شده، و قبل از ۲۰۱۴ تنها ۲۱٬۸۰۱ کیلومتر برقی بود. هزینه ها: از سال ۲۰۱۴، بیش از ۵.۵ میلیارد دلار برای برقی سازی هزینه شده (138 هزاردلار برکیلومتر).

چالش ها: جایگزینی لکوموتیوها: اگرچه شبکه برقی شده است، اما جایگزینی کامل لکوموتیوهای دیزلی با برقی زمان بر خواهد بود.

سایر کشورها، سوئیس: 99 درصد برقی، هند 94 درصد برقی، اروپا 56 درصد برقی، آلمان 61 درصد برقی، تا ۲۰۴۰، آمریکا 1 درصد برقی و تا ۲۰۴۵.

بررسی تجربه راه آهن هند در گسترش سریع و فوق تصور شبکه برقی و برنامه رشد 10 برابری بار تا 9 هزار میلیارد تن کیلومتر و 3 برابری مسافر به بیش از 3هزار میلیارد نفر کیلومتر با سهم 45 و 15 درصد تا 2050 برای ما که هدف سهم 30 درصد برنامه هفتم را داریم با وجود تحریم انواع موتورهای دیزل ریلی و وابستگی ناچیز در ساخت تجهیزات برقی، فرصت بسیار مغتنمی را فراهم می نماید.